สวัสดีครับ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกๆท่าน

กระทู้นี้ ไม่มีอะไรมาก ผมเพียงแค่ อยากรวบรวม บทกวีจากเพลงที่ตัวเองเคยเขียนเคยแปลไว้ ทั้งหมด ตั้งแต่แรกเริ่ม มาไว้ในกระทู้เดียว เสร็จแล้วก็จะทำการ บุ๊คมาร์ค เก็บไว้เป็นความทรงจำ...

ขอขอบพระคุณ พี่สาวซูซี่ ซึ่งผมเคยขอให้ช่วยแปลภาษาเยอรมัน สำหรับบางเพลง

ขอบคุณ น้องชุนเทียน ที่ได้เคยร่วมกันแปลหลายเพลง ในงานชุด THE WALL มหากาพย์ กำแพงกั้นชีวิต

ขอบพระคุณ ทุกบทกวี ของพี่ๆเพื่อนๆน้องๆนักกวีทุกๆท่าน ที่เคยร่วมเม้นท์ ในแต่ละกระทู้เพลงเหล่านี้

และขอบพระคุณทุกๆท่านที่เคยช่วยโหวดกระทู้เพลงนี้เป็นกระทู้แนะนำ

ผมจะค่อยๆ โพสต์ไปเรื่อยๆ ทีละเพลง จากทีละกระทู้

ใครเข้ามา ปาดได้ ตามอัธยาศัยครับ...

เพลงแรกสุด ที่ผมเขียนกลอนแล้วเข้ามาวางบนถนน คือ เพลง "เพื่อนเอย" ของคุณ เรวัติ พุทธินันท์ ผู้ล่วงลับ...

จะวางเพลงนี้เริ่มต้นก่อนครับ

https://ppantip.com/topic/36406701 วางเมื่อ 1 พฤษภาคม เวลา 23:48 น.

ย้อนความหลัง ครั้งมัธยม ผมมีเพื่อน
คนหนึ่งเหมือน พี่น้องรัก กันหนักหนา
จะไปไหน ไปกัน มั่นคงมา
เอ็งมีข้า ข้ามีเอ็ง อย่าเกรงใจ

ครอบครัวผมล่มจมระทมทุกข์
สิ้นความสุขบ้านเขาเอาไปขาย
ไปอยู่บ้านคนอื่นนั้นมันคับใจ
ทนไม่ไหวได้เพื่อนที่พักพิง

ชื่อไอ้ไก่ลูกหมอใหญ่ร่ำรวยนัก
ผมเรียนหนักหวังอนาคตกำหนดยิ่ง
ที่มหาวิทยาลัยไว้แท้จริง
เรียนทุกสิ่งทุกวิชาบรรดามี

ไอ้ไก่ชวนให้ไปนอนที่บ้าน
ให้ช่วยติววิชาการไม่หน่ายหนี
รักเสียงเพลงบรรเลงเครื่องดนตรี
กีตาร์มี 1 ตัวเล่นมั่วไป

เราทั้งเรียนทั้งเล่นเป็นเวลา
มันสรรค์หาทุกสิ่งที่ให้ได้
มาจุนเจือช่วยเหลือกันบรรเทาไป
ผมสอบติดมหาลัยได้คนเดียว

ไอ้ไก่หันไปหาวิชาชีพ
ตัวผอมลีบลุยงานน่าหวาดเสียว
บอกโชคดีเราสมใจได้กลมเกลียว
อยู่กินเที่ยวกับนายสบายใจ

เราจากลากันมานานผ่านหลายปี
วันหนึ่งมีข่าวเศร้าล้นสุดทนไหว
โรคร้ายพรากกระชากชีพไอ้ไก่ไป
ไม่ทันได้เห็นใจกันมันจากลา

ถึงบัดนี้ตัวมันนั้นยังอยู่
แต่วิญญาณขอจงสู่เวหา
เหลือเพียงร่างฝังอยู่ในพสุธา
ทูตสวรรรค์จงพาวิญญาณ์ไป
สู่สวรรค์เงื้อมหัตถ์ของพระเจ้า
เสวยสุขทุกค่ำเช้ากาลไหนๆ
คุณความดีของมันผมมั่นใจ
ให้ไอ้ไก่สถิตย์สวรรค์....นิรันดร

นะ...

เพื่อนเอย...