เหงาจัง ๑ ในอารมณ์ ๑๐๘ จำพวก
เหงา คือ ใจที่มีความรู้สึกที่จมแช่ อยู่ในอารมณ์ทุกข์
อารมณ์ทุกข์มาจากไหน มีสภาวธรรมยังไง
มาจากความทรงจำ+ความอยากมี(ความสุข)+สถานการณ์ปัจจุบัน
สภาวธรรมความทรงจำ จาก อดีตเคยสุขกายใจ ทำให้ใจยึดถึงอยู่เพราะความจำได้
สภาวธรรมความอยากมี เป็นกิเลสหยาบๆชนิดหนึ่งที่มนุษย์ทุกคนแสวงหา
สภาวธรรมสถานการณ์ปัจจุบัน จากตัวเราที่สัมผัสอารมณ์จากสิ่งรอบตัว
แยกออกให้เห็นว่า ความเหงาตัวเดียว มาจากอะไรบ้าง
การจะผ่านอุปสรรคทางใจนี้ไปได้ คือ การอยู่กับปัจจุบันด้วยรู้ทันอารมณ์
รู้ได้ด้วยการยอมรับว่า
มันเกิดได้ ก็ดับได้ ระหว่างเกิด และ ดับ ถ้าคิดรู้สึกแบบนี้ อย่าเอาใจไปแช่ในอารมณ์นั้นๆ ต้องรู้สึกตัวให้ไว อุปมาเหมือน ถือน้ำแข็งอยู่ก้อนนึง ถ้าถือไปนานๆใหม่ๆจะมือชา ยิ่งถือนานเข้าจากความชาเป็นความเจ็บเข้ามาแทนที่
พอเจ็บแล้ว เอาล่ะทีนี้ต้องวิ่งหายารักษาแล้ว เหมือนกัน หาก ปล่อยใจแช่ในอารมณ์เหงานานๆ นั้นล่ะ ความอดทน ย่อมสิ้นสุดลง สุดท้ายต้องวิ่งไปหาคู่อีก เพราะคิดว่า การมีคู่คนรักช่วยเราได้
----------------------
หนทางมีอยู่อย่างที่บอก อารมณ์มีเกิด มีดับ ระหว่างเกิด ก่อนมันดับ ต้องรู้สึกตัวให้ทัน ด้วยการฝึกปฏิบัติ หัดฝึกรู้ให้ทัน
เนื่องจากจิตใจไม่มีตัวตน มีแต่ความรู้สึก เราก็เอาความรู้สึกอีกแบบนั้นล่ะมาแก้ โดยให้ใจมีที่เกาะ เช่น เกาะคำว่า พุท-โธ นึกเกาะในใจแค่นั้น เกาะบ้างหลุดบ้าง
ทำบ่อยๆ เดี๋ยวก็ทัน ของดีอยู่กับตัว คือ สตินั้นล่ะ จะเอาจริงหรือเปล่าแค่นั้น
สติ+ใจ จึงสำคัญมาก สมกับข้อธรรม ธรรมที่มีอุปการะมาก ๒ อย่าง คือ
สติ ๑ สัมปชัญญะ ๑
อุบายธรรม พิจารณาแก้ ความเหงา
เหงา คือ ใจที่มีความรู้สึกที่จมแช่ อยู่ในอารมณ์ทุกข์
อารมณ์ทุกข์มาจากไหน มีสภาวธรรมยังไง
มาจากความทรงจำ+ความอยากมี(ความสุข)+สถานการณ์ปัจจุบัน
สภาวธรรมความทรงจำ จาก อดีตเคยสุขกายใจ ทำให้ใจยึดถึงอยู่เพราะความจำได้
สภาวธรรมความอยากมี เป็นกิเลสหยาบๆชนิดหนึ่งที่มนุษย์ทุกคนแสวงหา
สภาวธรรมสถานการณ์ปัจจุบัน จากตัวเราที่สัมผัสอารมณ์จากสิ่งรอบตัว
แยกออกให้เห็นว่า ความเหงาตัวเดียว มาจากอะไรบ้าง
การจะผ่านอุปสรรคทางใจนี้ไปได้ คือ การอยู่กับปัจจุบันด้วยรู้ทันอารมณ์
รู้ได้ด้วยการยอมรับว่า
มันเกิดได้ ก็ดับได้ ระหว่างเกิด และ ดับ ถ้าคิดรู้สึกแบบนี้ อย่าเอาใจไปแช่ในอารมณ์นั้นๆ ต้องรู้สึกตัวให้ไว อุปมาเหมือน ถือน้ำแข็งอยู่ก้อนนึง ถ้าถือไปนานๆใหม่ๆจะมือชา ยิ่งถือนานเข้าจากความชาเป็นความเจ็บเข้ามาแทนที่
พอเจ็บแล้ว เอาล่ะทีนี้ต้องวิ่งหายารักษาแล้ว เหมือนกัน หาก ปล่อยใจแช่ในอารมณ์เหงานานๆ นั้นล่ะ ความอดทน ย่อมสิ้นสุดลง สุดท้ายต้องวิ่งไปหาคู่อีก เพราะคิดว่า การมีคู่คนรักช่วยเราได้
----------------------
หนทางมีอยู่อย่างที่บอก อารมณ์มีเกิด มีดับ ระหว่างเกิด ก่อนมันดับ ต้องรู้สึกตัวให้ทัน ด้วยการฝึกปฏิบัติ หัดฝึกรู้ให้ทัน
เนื่องจากจิตใจไม่มีตัวตน มีแต่ความรู้สึก เราก็เอาความรู้สึกอีกแบบนั้นล่ะมาแก้ โดยให้ใจมีที่เกาะ เช่น เกาะคำว่า พุท-โธ นึกเกาะในใจแค่นั้น เกาะบ้างหลุดบ้าง
ทำบ่อยๆ เดี๋ยวก็ทัน ของดีอยู่กับตัว คือ สตินั้นล่ะ จะเอาจริงหรือเปล่าแค่นั้น
สติ+ใจ จึงสำคัญมาก สมกับข้อธรรม ธรรมที่มีอุปการะมาก ๒ อย่าง คือ
สติ ๑ สัมปชัญญะ ๑