คือ จขกท. มีปัญหากับป้าคนหนึ่งอ่ะค่ะ
คือนี่กำลังขับรถไปกรุงเทพ อยู่ๆๆป้าแกก็พูดว่า
ป้า : ใช้รถทะเบียนต่างจังหวัดนี่ไม่ดีเลยเนอะ เดียวโดนคนกรุงเทพดูถูกว่าขับรถไม่เป็นเป็นคนบ้านนอก
จขกท. : ไม่เป็นแบบนั่นหรอกไม่มีใครเขาคิดกันหรอก
ป้า : จะรู้ได้ไง เขาก็คิดกันแบบนั่นแหละว่าบ้านนอก
จขกท. : บ้าไม่มีใครคิดกันหรอกมีแต่คนต่างจังหวัดเท่านั่นแหละที่คิดแบบนั่น เพราะคนในกรุงเทพที่อยู่ส่วนใหญ่ก็มาจากต่างหวัดกัน
ป้า : จะรู้ได้ไง เป็นคนกรุงเทพหรอ กูไม่ได้หมายถึงคนที่มาจากต่างจังหวัด กูหมายถึงคนที่อยู่ในกรุงเทพตั้งนานที่มีบ้านแล้วถึงเขามาจากต่างจังหวัดเขาก็คิดว่าตัวเองเป็นคนกรุงเทพแล้ว
จขกท. : ก็ใช่ไงคนที่เขาอยู่ในกรุงเทพไม่มีใครดูถูกหรอก ก็ไม่อยากให้คิดแบบนั่น มันไม่ดีไม่มีใครดูถูกเราหรอก
เท่านั่นแหละค่ะป้าแกอารมณ์ขึ้นบอก"ว่าคนกรุงเทพเขามีหลายระดับจะรู้ได้ไง อย่าให้กูเห็นใช้ทะเบียนกรุงเทพนะ กูจะด่าให้ เถียงอยู่นั่นแหละกูเป็นป้านะ" โหยคำหยาบมาสาระพัด บอกว่าเราเรียนสูงแล้วเห็นแกตัวบ้างแหละไม่เข้าใจบ้างแหละ นี่เราก็งงๆ
ว่าเราเถียงเขาหรอกค่ะ แบบตอนที่เราพูอ่ะค่ะเราคิดแค่ว่าไม่อยากให้เขาคิดว่าคนโน่นคนนี้จะมาดูถูกแต่อยากจะบอกเขาว่าความคิดแบบนั่นมันไม่ดี นั่นเรียกว่าเถียงของค่ะ
ปล.คืออยากจะถามว่าคนกรุงเทพเขาคิดแบบนั่นจริงๆหรอค่ะ?
แล้วที่เราพูดนี่เรียกว่าเถียงหรอค่ะ? คือป้าเขาเนี้ยก็เหมือนแม่เพราะเขาเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กแหละค่ะแต่ก็ไม่ได้สนิทเท่าแม่