รู้สึกว่าการอยู่ในบ้านทำให้คนอื่นไม่มีความสุข ทั้งที่ก็ทำทุกอย่างแล้ว ทำงานหาเงินผ่อนค่าบ้าน ดูแลบ้านทำความสะอาด รับผิดชอบค่าใช้จ่ายของตัวเองของคนที่เราต้องดูแล
      เราเป็นเด็กที่ไม่มีพ่อแม่ อยู่กับยายมาตั้งแต่เด็ก จนเราทำงานเก็บตังซื้อบ้านได้เป็นของตัวเอง จึงให้ยายย้ายมาอยู่บ้านด้วยกัน ปัญหามันเกิดจาก ยายมีหลานอีกคนที่เค้าฝากเลี้ยงไว้ พ่อแม่แยกทางกัน แม่ไปอยู่ต่างประเทศก็ไม่ได้เอาลูกตัวเองไปเลี้ยง ฝากไว้ค่าใช้จ่ายก็ไม่ได้ให้ ภาระทุกอย่างก็ตกมาอยู่ที่เรา ค่าใช้จ่ายต่างๆ เราก็ต้องหาแบ่งให้ใช้ แต่เด็กคนนี้ไม่ตั้งใจเรียน ไม่เคารพผู้ใหญ่ที่อยู่ในบ้าน บ่อยครั้งที่ทะเลาะกัน จนเราออกปากไล่เด็กคนนี้ให้กลับไปอยู่กับแม่ของตัวเอง เรากลับโดนยายว่า ว่าเราเป็นคนแล้งน้ำใจ อยู่บ้านนี้ไม่มีความสุข อยากจะไปให้พ้นจากตรงนี้
เราไม่รู้จะต้องทำยังไงกับปัญหาที่เกิดขึ้นตอนนี้ เหมือนทำอะไรก็ผิด ทั้งที่เราก็พยายามทำดีที่สุดแล้ว