ทุกวันนี้แบรนด์ครีม แบรนด์เครื่องสำอางค์มีเยอะมากจนลูกค้าเลือกไม่ถูกว่าจะใช้ตัวไหน แต่นิสัยของคนไทยบางคนคือชอบลองของถูกๆ ครีมไหนที่ราคาถูกลูกค้าจะซื้อเยอะ สบู่ไหนที่ราคาไม่แพงลูกค้าก็จะซื้อใช้เยอะ เจ้าของแบรนด์หลายแบรนด์ก็เลยจับจุดลูกค้าถูกว่าต้องทำสินค้าให้ราคาถูกไว้ก่อน ขายราคาแข่งกัน คนไหนราคาถูกคนนั้นจะขายดีและรวยไว คุณภาพช่างมัน ทำสินค้าให้เป็นกระแสดังๆไว้ก่อนจ้างเน็ตไอดอลที่มีคนติดตามเยอะๆมาถือสินค้า ให้ผ่านหูผ่านตา ลูกค้าก็จะมาสั่งเพราะลูกค้าชอบคิดว่าของราคาถูก ดีก็ใช้ต่อ ไม่ดีก็หยุดใช้ ซื้อใช้แค่2-3ครั้ง ลูกค้าชอบคิดแบบนี้ของถูกถ้ามันใช้ไม่ดี ก็ไม่เสียดายเงินราคาไม่กี่บาท คน1ล้านคนคิดแบบนี้ เจ้าของแบรนด์เลยรวยเอา ทำสินค้าให้ดังเข้าไว้ จ้างคนสวยๆมายืนถือ แล้วตัวแทนก็สต๊อกแข่งกันกัน เอาเงินไปลงทุนเป็นแสนๆ แรกๆเจ้าของแบรนด์จะลงทุนกับสินค้าเพื่อให้ตลาดติด ใส่ส่วนผสมแบบไม่กั๊ก ให้ลูกค้าได้ลอง  พอนานไป สินค้าติดตลาดก็ลดต้นทุนลดสารสกัดเพราะราคาถูกคุณภาพไม่ต้องพูดถึงคนไหนที่บอกว่า(ที่เขาขายราคาถูกเพราะเขาไม่ต้องการอะไรเลย)  ไม่มีเจ้าของแบรนด์ไหนที่ขายแล้วไม่เอากำไรหรอกค่ะถ้าคิดจะลงทุนแล้ว เมื่อก่อนเราจะชอบซื้อเครื่องสำอางค์ราคาถูก เพราะเราเป็นคนขี้งก ซื้อมาลองเพราะคิดว่าเงินไม่กี่บาท ลองดูก่อน แต่ตอนนี้มารักษาสิวหมดเป็นหมื่น ครีมทาหน้าราคาถูกขอแนะนำอย่าซื้อเลยเพราะมันต้องใช้กับหน้าเรา หน้าเรามีหน้าเดียวนะค่ะ ของถูกแบบนั้นไม่รู้เขาเอาอะไรมาผลิตให้เราใช้ ทำไมถึงกล้าขายราคาถูกได้ เหมือนเห็นอีกแบรนด์ผ่านหูผ่านตาเปิดบิลครีมทาหน้า10กระปุ๊กขาดอีกไม่กี่บาทถึง2พันแถมแหวนให้ ราคาแหวนก็ตีไปเลย1กรัม1,800บาท เพราะไม่มีใครขายแล้วจะขาดทุนหรอกค่ะ ที่เหลือก็ต้นทุน100กว่าบาท ต้นทุน10กระปุ๊กตกกระปุ๊กล่ะ10กว่าบาทไหนจะค่ากล่อง ค่าสติ๊กเกอร์ค่ากระปุ๊กอีก คุณภาพครีมต่ำมาก จะใช้ดีหรอคิดเอา ตัวแทนก็ไปเปิดบิลเห็นการตลาดเหมือนกันทุกแบรนด์คือจ้างเน็ตไอดอลคนเดียวกันให้โฆษณาให้ แล้วตัวแทนบางคนเอาที่ไปจำนองเพื่อลงทุนขายครีมเห็นเขาถ่ายรูปรถ ถ่ายรูปเงิน ถ่ายรูปทองเป็นกอง อยากมีบ้างตัดสินใจเอาเงินก้อนไปลงทุน สุดท้ายขายไม่ได้เพราะคนขายเยอะจนไม่มีลูกค้ามีแต่แม่ค้า และบางคนได้ลองแล้ว พอขายไม่ได้ทุนก็จมพอทุนจมเอาไปในราคาที่ถูกกว่าราคาปลีก ก็โดนเจ้าของแบรนด์ด่ามากกว่านั้นก็โดนประจานว่าขายของปลอมทั้งที่รับมาจากแบรนด์โดยตรง สุดท้ายทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่นั่งมอง เอาไปแจกก็ไม่มีคนเอา เลยกลัวการลงทุนตลอดไป จะลงทุนสินค้าตัวไหนก็กลัวครอบครัวซ้ำเติม นอกจากขาดทุนแล้วยังขายไม่ได้ เราก็เป็นเจ้าของแบรนด์ที่ลูกค้ามาพูดแบบนี้หลายคนอยากขายสินค้าเราแต่กลัวทุนจมเพราะเคยมีบทเรียน เราจะบอกเค้าเสมอว่าไม่ต้องลงทุนเยอะ ถ้าอยากขายจิงให้ลงทุนซื้อใช้เองดูก่อน ก่อนขายต้องใช้เองก่อน ขอบอกเลยนะค่ะว่าแบรนด์เราไม่จ้างเน็ตไอดอลไม่จ้างคนดัง ไม่จ้างคนสวย หลายๆคนเลยกลัวที่จะลงทุน ขนาดแบรนด์ที่ผ่านมาจ้างคนดังทุนยังจมแล้วแบรนด์เราล่ะ ไม่จ้างคัยเลยจะขายได้หรอ แบรนด์เราเป็นแบรนด์เล็ก ไม่ใหญ่ แต่การตลาดเราคือใจ เราถึงได้ใจหลายคนมาถึงทุกวันนี้ ก่อนที่เราจะขายสินค้า เราเคยโดนคนอื่นด่า เคยโดนคนอื่นว่าไปไม่รอด เพราะเราเป็นเจ้าของแบรนด์ที่ขี้เหร่ ไม่สวย ไม่รวย และไม่มีคนรู้จักเลยเหตุผลที่เรามาเลือกทำแบรนด์เพราะว่าก่อนหน้านี้เราเคยหมดเงินมากับสินค้ากระแสมาเยอะแล้วค่ะใช้อะไรก็ไม่เห็นผล ของถูกก็แล้ว ของแพงก็แล้ว ทำไมไม่เห็นผลสักที ทุกแบรนด์จะให้คำตอบแบบเดิมเหมือนกันคือให้ใช้ไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เห็นผลจะยี่ห้อไหนก็คำตอบนี้เหมือนเดิม ตอนนั้นเลยตัดสินใจอยากทำแบรนด์คือถ้าใช้ไม่เห็นผลทำเองเลย เราก็ไปสรรหาในเพจ ในกูเกิ้ลว่าโรงงานรับทำแบรนด์สบู่ที่ได้มาตรฐานผ่าน GMP พอค้นหาขึ้นมาเยอะมาก เราก็ไปสอบถามโรงงานที่เราเลือกที่ว่าโอเคมี4โรงงาน เราก็ไปถามโรงงานแรก พี่ค่ะเราต้องลงทุนอะไรยังไงหนูไม่เคยใช้ อยกใช้สินค้าที่ได้ผลจิง ทางโรงงานก็บอกว่าลงทุน2,000บาท อันนี้คือสบู่นะค่ะ คิดชื่อสินค้า คิดราคาอยากได้เท่าไหร่เลือกได้เลย คิดแพคแกจมาอยากได้แบบไหน เราคิดในใจเห้ยมันดีอ่ะลงทุนแค่2,000บาท ได้เป็นเจ้าของแบรนด์แล้ว เราก็ไปถามโรงงานที่2ว่าต้องทำไงค่ะ โรงงานที่2ก็บอกว่าลงทุน1,800บาท ได้เป็นเจ้าของแบรนด์เหมือนโรงงานที่1เลย ถูกกว่า200บาท ได้สบู่ไป100ก้อน ก็ได้เป็นเจ้าของแบรนด์แล้ว เราก็ไปถามโรงงานที่3 ที่4แล้วตัดสินใจ คือมีเงินเดินไปจ่ายเขาก็เป็นเจ้าของแบรนด์ได้แล้วแถมลงทุนน้อยด้วย แต่แฟนไม่โอเคทั้ง4โรงงาน เพราะแฟนบอกว่าถ้าทำแบบนี้ก็เหมือนกับสบู่ที่เราขายก็เหมือนสบู่คนอื่นๆ เปลื่อนคือชื่อ ราคา แพคแกตก็ขายได้แล้ว ลูกค้าก็ต้องเลือกแบรนด์ที่ใหญ่กว่าเรา เจ้าของแบรนด์ที่สวย รวย ดัง เราก็ขายไม่ได้เราจะทำแบรนด์ เราควรทำเฉพาะแบบของเราที่ไม่เหมือนใครนี้สิถึงเรียกว่าแบรนด์ เราก็กลับไปถามทั้ง4โรงงานว่ารับทำเฉพาะสูตรของแบรนด์ไหมค่ะสบู่ คือเราไม่อยากเอาให้เหมือนกัน โรงงานตอบกลับมาว่าน้องค่ะ ทางเราไม่สามารถทำสูตรของลูกค้าได้ เราทำให้เฉพาะสูตรของเราเท่านั้น เหตุผลถ้าพี่ทำสูตรของน้องขึ้นมาแล้วน้องขายไม่ออกขายไม่ได้ คัยจะเอาต่อจากน้องนอกจากเททิ้งไปแต่ถ้าเอาสูตรของโรงงานคือถ้าแบรนด์น้องเจ๋งสูตรเราก็เอาให้คนอื่นได้ สูตรนี้ใช้กันกับทุกคนที่มาทำแบรนด์ก็เป็นสูตรเดียวกันทั้งหมดอยู่ที่น้องจะไปทำตลาดแบบไหน ตอนนั้นก็ถอดใจแล้ว เพราะคิดว่าสินค้าที่เราขายคนอื่นก้ขายเปลี่ยนแค่ชื่อ ซื้อเขาใช้ดีกว่า แต่ความพยายามแฟนก็ไม่ลดลงยังสรรหา จากคนที่ติดเกม กลับมาหาข้อมูลวิธีทำสบู่ หาสูตรที่ต้องการและไปดูกล่องสบู่ที่เราซื้อมาใช้ หลายยี่ห้อว่าเขามีส่วนผสมอะไรที่ตรงกันบ้าง เพราะเราเป็นคนชอบสะสมกล่องไว้ แฟนนั่งจด และนั่งหาข้อมูลเป็นเดือน ส่วนเราก็ไปสรรหาโรงงานที่รับทำสูตราของเรา จนเจอโรงงานที่5 เราก็ไปถามว่ารับทำสบู่สูตรของเราไหม โรงงานก็ปฏิเสธทันทีว่าไม่รับ เราเลยพูดว่าโรงงานที่5แล้วหรอ จากนั้นโรงงานก็เมตตาเลยตัดสินใจมาพูดมาคุยและอธิบาย โรงงานก็เปิดโอกาศให้เราได้ทำ แต่โรงงานจะให้เราซื้อวัตถุดิบเอง โรงงานแค่รับผลิตเฉยๆ โรงงานถามเราก่อนเลยว่าจะทำใช้เองหรือทำขาย แฟนเลยพูดว่า "แฟนผมเป็นคนที่ดำมาก" แล้วอยากขาวใช้มาสารพัดไม่ขาวสักที จนอยากมาทำเองและใช้เอง โรงงานบอกเราว่าถ้าจะทำใช้เองให้ซื้อสารสกัดดีๆ ซึ่งโรงงานจะมีพื้นฐานในด้านนี้อยู่แล้วเขาก็แนะนำว่าอันไหนควรใส่ อันไหนควรใส่ อันไหนมีผลเสีย หรือไม่มีผลเสีย แต่ด้วยความขี้งกของเรา เราเลยบอกว่าอยากได้ต้นทุนที่ถูกแล้วดีไว้ก่อน โรงงานก็บอกเราว่าของดีราคาถูกไม่มีหรอก แฟนเป็นคนที่ชอบของดีแล้วมีคุณภาพดี เห็นผลจิง แฟนเลยบอกว่าผมเอาดีไว้ก่อนคับเพราะผมต้องใช้เอง โรงงานก็แนะนำสารสกัด และเราเอาเงินทั้งชีวิตก้อนสุดท้ายไปลงทุนทองก็เอาไปขาย ลงทุนเกือบแสนเพราะวัตถุดิบที่ซื้อมาต้นทุนสูงทั้งนั้น จากนั้นก็ขึ้นไปไปคุยกันกับทางโรงงาน โรงงานยิ่งเอ็นดูพวกเราตอนนั้นคิดจะเดินหน้าให้เต็มที่ พอได้สูตรเสร็จก็ไปยื่นขอ อย. 3รอบกว่าจะผ่าน เพราะสูตรใหม่ต้องยื่นขอ อย.พอผ่านแล้วก็ทำการผลิตสบู่มาขายก่อน ตอนนั้นทั้งดีใจและตื่นเต้นแบบว่าฉันจะเป็นซื้อบ้านหลังโตๆ ซื้อรถยนต์มาจอดเล่นๆ ฉันจะรวยพอทีนี้เอามาขาย เราไม่มีคนที่รู้จักแถวนี้ เพราะเราไม่ใช่คนที่นี้เราเช่าห้องเล็กๆอยู่2ผัวเมีย เราก็ทำการโพตเฟสขายของโพตทุกวัน ไม่คนซื้อเลยเขาบอกว่าไม่รู้จัก และเราขี้เหร่มาก มีแต่คนด่าตามหลังเรา "ว่าขี้เหร่แบบนี้ขายเครื่องสำอางค์" จะขายได้หรอ พอเราโพสก็ขายไม่ได้ เงินที่ลงทุนไปก็อยู่กับกองสบู่ตอนนั้นเครียดท้อมาก เลยตัดสินใจไปเสนอร้านเครื่องสำอางค์โดนร้านเครื่องสำอางค์ด่ากลับมาว่าสบู่เอาไปล้างตีนจะสะอาดไหม ทำไมเจ้าของแบรนดืขี้เหร่จัง เจ็บใจมาก ตอนนั้นหมดหนทางเลย เออลืมบอกว่าสบู่เราขายก้อนล่ะ150บาท บางคนอาจจะว่าแพงแต่สารสกัดเราใส่ไม่กั๊ก เพราะเป็นสูตรของเราเอง ใช้แล้วเห็นผลจะมีอยู่2ประเภท ประเภทที่1สินค้าที่เจ้าของแบรนด์ไม่มีจรรยาบันคือใส่สารอันตราย เวลาฟอกผิวจะแห้ง ประเภทที่2คือเจ้าของแบรนด์มีจรรณยาบรรณคือไม่ห่วงวัตถุดิบที่จะใส่ลงไปวัถุดิบดีๆ เพราะถ้าเป็นสูตรของโรงงานเขาจะใส่ให้ทีล่ะนิดให้มันค่อยๆขาว แล้วข้อดีก็คือลูกค้าจะใช้ของเราไปเรื่อยๆ เราก็จะเอาคำพูดแบบว่าใช้เรื่อยๆเดี๋ยวก็ขาว ไม่มีสินค้าตัวไหนที่ใช้แล้วเห็นผลเลยหรอก คำหากินของแบรนด์ต่างๆจะพูดแบบนี้ เพื่อให้ลูกค้ามาซื้อสินค้าไปเรื่อยๆ แล้วคนที่ได้คือเจ้าของแบรนด์ ถามว่าใช้เห็นผลไหม เห็นค่ะ แต่กว่าจะเห็นผลคุณหมดไปกี่บาทแล้วค่ะ สินค้าเราไม่ใช้ฟอกปุ๊บขาวจั๊วเลยนะค่ะมันแค่ใส่ เพราะเราใส่สารสกัดไม่มีกั๊ก ตอนนั้นเราเอาไปขายก็ขายไม่ออกขายไม่ได้ เพราะคนบอกไม่รู้จักสินค้า จนถึง2เดือนเรายอมแพ้ แล้วตัดสินใจเดินแจกให้คนทั้งตลาดใช้ สินค้าต่อให้ดีแค่ไหนถ้าไม่มีการตลาดก็ดับ แต่สินค้าไม่ดี จ้างคนดังถือสินค้าเดี่ยวมันก็ขายดี จากนั้นคนในตลาดเห็นความเปลี่ยนแปลงของเราเลยทัก เราก็แจกให้ใช้ พอเอาไปใช้แล้วสิวหายฝ้าหายกระหาย รูขุมขนเริ่มกระชับคนในตลาดมาเคาะประตูสั่งอีก แต่ขอราคาถูก เราเลยบอกให้เอา10ก้อนเดี๋ยวขายก้อนล่ะ90บาทให้ จากนั้นคนในตลาดก็เริ่มมาใช้เยอะดีใจมาก วันหนึ่งขายได้10ก้อนดีใจสุดๆ ก็เริ่มมีคนรู้จัก แล้วบอกต่อๆกันแต่ไม่ได้ขายแบบวื้อหวา ขายได้ทีล่ะนิด จากนั้นมีคนเอาไปใช้แล้วใช้ดีตัดสินใจมาขอเป็นสปอนเซอร์สนับสนุนเงินให้เพราะอยากให้สินค้าบ้านตัวเองมีคนรู้จัก ตอนนั้นคือล้มเหลวที่สุด เหมือนมีคนมาพยุงให้ลุกขึ้นดีใจมากเขาเรียกไปคุยรายละเอียด คนที่สนับสนุนสินค้าเราเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่หลายคนเคารพ และจากนั้นสปอนเซอร์ก็แนะนำบอกต่อคนก็เริ่มมาดีใจสุด ตอนนี้เราขายสินค้าที่คุณภาพจากแบรนด์เล็กๆตอนนี้มีคนติดต่อเอาลงร้านเครื่องสำอางค์ใหญ่ๆ ร้านที่ด่าเราวันนั้นก็มาติดต่อเอาลง ทุกวันนี้รับสินค้าไปเดือนล่ะ1,000ชิ้นดีใจมากและเราก็พัฒนาสูตรมาโดยตลอด เขาสนับสนุนแบบว่าคนไหนซื้อแล้วได้ลุ้นรางวัล ลุ้นโทรศัพท์ เงินสด ทอง กล้องฟรุ้งฟริ้ง ฟูจิ และรางวัลอื่นๆอีกมากมายซึ่งเขาจะเป็นคนจ่ายให้และเขาก็ได้ไปแนะนำให้คนที่รู้จักมาช่วยสนับสนุนซึ่งมีหลายท่านที่สนับสนุน ดีใจมากเลยแบรนด์เราอยู่ได้1ปีกว่าแล้วตอนนี้ อยู่ด้วยคุณภาพมั่นใจจนลูกค้าเรียกร้องให้ทำครีมทาผิว ทำครีมทาหน้า และกันแดด เพราะเขาไม่อยากเปลี่ยนใจ คือบางคนซื้อสินค้าอื่นไม่เคยได้อะไรเต็มที่ก็แค่ราคาถูก แต่สินค้าเราเพิ่มเงินอีกนิดแล้วได้ลุ้นรางวัล เผลอๆดวงดีแกะไปเจอไอโฟน จ่ายแค่150บาทได้ขนาดนี้ ส่วนกล่องที่ไม่มีรางวัลเราก็ให้ส่งมาชิงโชคเอาทองได้ทุกเดือน แจกให้ทุกคนที่ส่งมา ส่งมาเท่าไหร่ได้กลับไปตามจำนวนที่ส่ง เพราะเดือนนี้เราจับไม่ได้เดือนต่อไปเอาไว้จับอีก คือส่งมาเท่าไหร่ได้กลับไปตามที่ส่งอ่ะพูดแบบง่ายๆ เพราะเราคิดว่าเงินที่จ้างเน็ตไอดอล เอามาแจกลูกค้าดีกว่า เราทำแบบนี้มาปีกว่า ยอดขายเพิ่มขึ้นเรายอมรับว่าเราไม่ใช่คนดัง ไม่ใช่คนสวย แต่เราจะไลฟ์สดทุกวันให้ลูกค้าดู แต่คนที่ดูเราเยอะสุดก็10คน คือเยอะมากของเรา แล้วเราก็มาไลฟ์ตอนใช้สินค้าเราให้เค้าดู ต่อให้ไม่มีคนดูเราก็จะไลฟ์เพราะมันเป็นช่องทางเดียวของเรา การไลฟ์สดเราจะไม่เมคไม่ตัดต่อ อะไรทั้งสิ้น เพราะไม่มีแบรนด์ไหนที่ทำแบบเราหรอก ลูกค้าสั่งให้ทำอะไรเราก็ทำ เหมือนฟอกสบู่เราก็จะฟอกแขนด้านหนึ่ง อีกด้านไม่ฟอกแล้วเทียบให้ดูลูกค้าก็จะให้เราเอาผ้าเช็ด ยืนตรงนั้น ทำแบบนี้เราทำตามหมดถึงแม้คนที่สั่งไม่ซื้อเราก็จะทำ เราทำแบบนี้ทุกวัน จนเราโดนคนอื่นด่าว่าเราบ้าไม่มีคนดูก็มาฟอกมาถูให้ดูเพื่ออะไร แต่เราก็ยังทำทุกวันนะ เพราะมันเป็นช่องทางเดียว ทุกวันนนี้เรามีตัวแทน500กว่าคน เราก็ยังโพตสินค้า เราก็ยังทำเหมือนวันแรกที่เราทำ เพิ่มเติมก็มีไลฟ์สดเพิ่มขึ้นมา1ทุ่มตั้งเวลาไว้ เตรียมตัวโชว์หน้าสดใช้สินค้า วันนี้เราดีใจมาก เราได้ทำสิ่งที่เราต้องการ ทุกวันนี้เราดูดีขึ้น ดูขาวขึ้นไม่ได้หลงตัวเองนะคือคนอื่นทัก ย้อนดูรูปเก่าๆยังขำตัวเองไม่หยุดเลย