ปัจจุบันเราคบกับสามีมา 6 ปีมีบุตรด้วยกัน 1 คน
ท้าวความก่อนว่าสามีมีพี่น้อง 3 คน ผช ทั้งหมด คนโตแต่งงานแล้ว แยกบ้านอยู่ คนกลางคบกับแฟนมาร่วม 8 ปีแล้วและเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในบ้าน(ไม่ได้แต่งงานหรือจดทะเบียน) ส่วนแฟนเราเป็นคนเล็กสุดช่วงนั้นเพิ่งคบกันได้ประมาณปีกว่าๆ คะ
วันปกติเราจะอยู่คอนโด ทำงาน กทม ส่วน ส อา ถึงจะแวะเข้าไปหาแฟนที่บ้าน ซึ่งบ้านแฟนจะมีพ่อแม่แฟนและคู่คนกลางอยู่ เราเข้าไปส่วนมากก็จะไปทำกับข้าวทานกับพ่อแม่บ้าง รีดผ้าบ้าง กวาดบ้านบ้างแล้วแต่โอกาสนะคะ กับพี่สะใภ้คนกลางแรกๆก็ทักทายกันปกติเราไปเที่ยวไหนบางทีก็จะซื้อของฝากติมือมาฝากเค้าคือให้ใจกับทุกคนไม่มีความอคติใดๆ แต่พออยู่ไปสักพักกับมีสิ่งผิดปกติบางอย่างที่เราเริ่มรู้สึกได้กับพี่สะใภ้เช่น ยิ้มให้ก็ไม่ยิ้มตอบ เดินสวนกันก็หน้าบึ่งเหมือนทำมองไม่เห็น และที่หนักกว่านั้นเค้ากลับไปบอกพ่อแฟนว่าไม่ให้เรามาบ้านได้ไหม เพราะเรายังไม่ได้แต่ง (ทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่ได้แต่ง) คืองงมาก ใส่สีตีไข่บอกพ่อว่าเราเอาผ้าอนามัยทิ้งชักโครก พ่อมาถามเราก็บอกว่าเราไม่ได้ทำนะ ตอนนั้นก็เล่าๆให้แฟนฟังแฟนเลยบอกว่าจิงๆเค้านิสัยเป็นแบบนี้แหละ เราเลยพยายามตีตัวอออกห่างไม่เข้าไปยุ่ง เรื่องแทนที่จะดีกลับแย่กว่าเดิมคือ มีวันนึงเค้าใช้ห้องน้ำต่อจากเรา แต่ด้วยที่เรายังไม่ทันจะใช้เสร็จเปิดประตูออกมาเค้าก็เดินสวนเข้าไป แล้วก็ชักสีหน้าใส่เราว่าพื้นเปียก สั่งให้เราถูให้แห้งเดียวนี้ เราก็เลยตอบไปว่าเรายังทำอะไรไม่เรียบร้อยเลยนะ พร้อมกับถูตามที่เค้าสั่ง พอหลังจากวันนั้นนางก็อาศัยจังหวะที่แฟนเราออกไปข้างนอก แล้วเดินเข้ามาด่าเราในห้องรับแขก ตอนนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน คือด่าแบบกึ่งสั่งสอนเหมือนตัวเองเป็นเจ้าบ้านเรื่องที่ด่าบางเรื่องเป็นเรื่องที่เรายัง งง ด้วยซ้ำว่าเราทำจริงๆหรอเช่นผ้าอนามัยก็ยังเอามาพูดอยู่ เรานี่ช๊อคมากน้ำตาร่วงไปเลย ไม่คิดว่าเค้าจะแรงได้ขนาดนี้
หลังจากเหตุการณ์ที่เค้ามาด่าเราก็เลิกคุยกับเค้าไปเลย พยายามหลบหน้าไม่ปะทะ ทีนี้เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแฟนก็เริ่มอยากให้ประนีประนอม มาบอกเราว่าเป็นน้องก็ควรทักพี่ก่อน (ใจเราคิดว่าเราไม่ผิดและเค้าทำกับเราแรกเกินไป เราไม่คุยไม่ขอยุ่งจะดีกว่า) เราก็ได้แต่รับฟังคำแนะของพ่อแต่ก็ไม่ได้ทำ จนเราแต่งงานกับสามี และเริ่มท้อง ช่วงนั้นสะใภ้คนนี้ด้วยความที่เค้าคงจิตเสียทำอะไรเราไม่ได้แถมเรายังแต่งงานเข้ามาอยู่อีก เค้าก็เลยย้ายออกจากบ้านไปพักนึง(ประมาณ 6 เดือน ) และย้ายกลับมาช่วงเราใกล้คลอด ตอนนั้นพ่อแฟนดูกังวลใจมากเรื่องที่เรากับนางไม่คุยกันกลัวมีผลกระทบต่อหลาน พ่อก็มาคุยให้เราทักก่อนๆ บอกตามตรงช่วงนั้นเราเครียดมาก จนพอวันที่เราคลอด นางก็ถูกพ่อบังคับให้มาเยี่ยมเราที่ รพ นางมากับพี่ชายคนกลาง (แฟนนาง) แต่นางไม่เข้ามาดูหน้าหลาน นางยืนคุยอยู่กับแฟนเราไกลๆ ประมาณ สิบก้าวได้ แล้วนางก็กลับเลย เรา งง มากยังไม่ทันได้ทักเพราะตอนนั้นเราก็มีแขกอีกคนมาเยี่ยมอยู่ ก็คิดว่านางจะเดินเข้ามาดูหน้าหลาน พอถึงวันกลับบ้าน พ่อก็ถามเราว่าได้ทักนางไหม เราก็เล่าตามที่เราได้เล่ามา พ่อกลับโกรธเรามาก ไม่คุยกับเราไปสองสามวันและไม่เข้ามาหาหลานในห้องนอนที่บ้านเลย ช่วงนั้นเครียดมากร้องไห้ทุกวัน เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิดแต่กลับไม่มีใครเข้าใจเราเลย แฟนก็คอยพูดกับพ่อให้แต่ก็ไม่เป็นผล พ่อแฟนเปนคนปากร้าย ถ้าตัวเองต้องการให้ใครทำอะไรต้องได้ดั่งใจ ตอนหลังก็มามีเรื่องของการเลี้ยงหลาน รีบให้หย่านมแม่ แกบอกว่าเลี้ยงนมกระป๋องมันสะดวกกว่า บลาๆ ช่วงนั้นก็ตึงๆกับเราเรื่องเลี้ยงหลานอีก แต่พอมาตอนนี้ลูกเราได้ 2 ขวบละคะ มาอยู่ ตจว กับแม่เรา ส่วนเราก็ทำงานอยู่บ้านแฟน
เรื่องล่าสุดที่เกิดคือแม่แฟนเริ่มล้มป่วยและจากไปด้วยวัยชราภาพ เมื่อตอนปลายปีที่ผ่านมา ช่วงนั้นเปนช่วงที่เราเพิ่งย้ายงานที่ใหม่คะ ยังลาไม่ได้ และคือที่ทำงานไกลจากวัดมาก คือเลิกงานหกโมงเยน มาถึงงานก็พระสวดแล้วเราก็ช่วยส่งแขกบ้าง ส่วนมากก็จะเปนแขกใครแขกมัน งานนี้ก็เปนงานที่ต้องเผชิญหน้ากับพี่สะใภ้อีกครั้งคะ คืนวันที่ญาติพี่น้องเรามา พ่อให้เราไปหยิบขนมแจกแขกมาให้ญาิตบ้านเรา เราก็บอกพ่อว่าทุกคนเค้าได้แล้วนะคะ พ่อก็ดุว่าให้ไปหยิบเพิ่ม จังหวะที่เดินไปหยิบพี่สะใภ้นางก็ยืนอยู่ตรงนั้นและพูดลอยๆว่า "ทำแบบนี้ก็ได้หรอ" เราไม่อยากสนใจหยิบแล้วก็เดินไปให้พ่อ นางดูโกดมากมายืนจิกหน้าใส่ญาติเราซึ่งเห็นกันทุกคน ยกเว้นพ่อเพราะยืนหันหลังอยู่ บอกตามตรงวันนั้นเราก็ไม่พอใจมาก คือเราว่าเค้าไร้ซึ่งมารยาทมากเกินไป พออีกคืนญาติเราไม่ได้มา เราเข้ามาในวัดพระกำลังสวด เราเห็นน้องที่รู้จักคนนึงนั่งอยู่ที่ถังน้ำแข็งเราเลยเดินไปนั่งด้วย พอนั่งเส็ดเราก็รู้สึกได้ว่าเหมือนมีใครมายืนจ้องอยู่ เลยเงยหน้าขึ้น คือเป็นนางมายืนจิกหน้าใส่พร้อมีเรื่องมาก ตอนนั้นคือพระกำลังสวดนะคะ เราเลยถามนางไปว่ามีอะไรรึป่าวคะ (ในใจก็โกด จากเรื่องเมื่อวานยังมาเจอวันนี้) นางก็ตอบกลับว่าแล้วจะมีไหมล่ะ? จังหวะนั้นพ่อเดินมาพอดีเราจึงเรียกพ่อให้มาพานางออกไป นางยิ่งโกดมากปาข่าวของไม่สนใจแขกและให้เหตุผลว่า "เราไปมองหน้านางไม่ดีก่อน " คืองง มาก และคือมันเป็นเหตุผลข้างๆคูๆที่ไม่มีใครสามารถตัดสินได้ เราบอกตามตรงเราอึดอัดมาก เพราะคนในบ้างก็พยายามเปนกลางๆ ไม่เคยมีใครจัดการกับพฤติกรรมของนางอย่างเด็ดขาดเลย ที่แย่กว่านั้น
พ่อกลับพูดประโยคเดิมว่า " เราเปนน้องก็ขอโทดพี่เค้าซะ เราอย่าคิดว่าเค้าไม่ได้ให้เรากินเราใช้ เราก็ไม่จำเป็นต้องทัก เค้าเป็นคนปากแบบนี้เหมือนพ่อ แต่เค้าไม่ได้มีอะไร " บอกเลยประโยคนี้ทำเราเสียใจมากรู้สึกว่าพ่อแฟนไม่เปนกลางตั้งแต่เรื่องที่เราคลอดน้องละ
และล่าสุดนางก็พยายามกัดจิกเราเล็กๆน้อยๆเวลาที่ไม่มีคนเห็น (คือนางไม่ได้ทำงานนะคะ อยู่บ้านเฉยๆ) เรามักจะโดนนางกัดเวลาเลิกงานกลับมาแล้วเดินเจอในบ้าน บางทีก็หัวเราะเยาะขึ้นมาเฉยๆ แบบไร้เหตุผล คือเราก็หงุดหงิดเป็นหนะคะ ทำงานก็เครียดอยู่แล้ว กลับมาบ้านสามียังต้องมาเจอคนแบบนี้ วันก่อนเราจึงตั้ง สเตตัสในเฟสบุค ประมาณว่า "เราเริ่มจะทนไม่ไหวละอยู่ร่วมบ้านกับคนแบบนี้ สักวันชั้นจะต้องทำอะไรสักอย่าง " รู้ไหมคะสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไร พ่อสามีคะ แค๊ปจอและส่งไลน์มาถามเราว่า "เป็นอะไร ว่างมากหรอ" และก็เข้าไปเม้นในเฟสเรา ว่า "อย่าทำตัวให้คนอื่นเค้ารู้จักนิสัยของตัวเอง "
คือเราโกดมากนะน้อยใจก็น้อยใจ สิ่งที่เราเคยทำอะไรดีๆมันไม่เคยดีเลยใช่ไหมคะ ทำไมกับคนแบบนี้ถึงไม่เคยผิดไม่เคยเห็นโดนตำหนิ หรือใช้คำพูดแรงๆแบบที่เราเจอ รู้สึกว่าผู้ใหญ่ที่เราเคารพทำไมเค้าถึงไม่มีความยุติธรรมเอาเสียเลย เราบอกแฟนว่าเราจะไม่อยู่แล้วยังไงเราก็จะย้ายออก ตอนนี้เราก็สงสารแฟนนะเค้าเป็นคนกลางก็วางตัวลำบากพ่อก็พาลไม่คุยกับเค้าไปด้วยเลย แต่จะให้เราทนอีกต่อไปก็คงไม่ไหว ต่อให้ใครจะยิ้มเยาะต่อการย้ายออกของเราก็เอาเถอะคะ เราทนไม่ไหวกับพวกคุณแล้วจริงๆ "พ่อสามีและคู่สะใภ้ที่แสนดี"
มีปัญหากับครอบครัวสามี อยากขอคำปรึกษาคะ
ท้าวความก่อนว่าสามีมีพี่น้อง 3 คน ผช ทั้งหมด คนโตแต่งงานแล้ว แยกบ้านอยู่ คนกลางคบกับแฟนมาร่วม 8 ปีแล้วและเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในบ้าน(ไม่ได้แต่งงานหรือจดทะเบียน) ส่วนแฟนเราเป็นคนเล็กสุดช่วงนั้นเพิ่งคบกันได้ประมาณปีกว่าๆ คะ
วันปกติเราจะอยู่คอนโด ทำงาน กทม ส่วน ส อา ถึงจะแวะเข้าไปหาแฟนที่บ้าน ซึ่งบ้านแฟนจะมีพ่อแม่แฟนและคู่คนกลางอยู่ เราเข้าไปส่วนมากก็จะไปทำกับข้าวทานกับพ่อแม่บ้าง รีดผ้าบ้าง กวาดบ้านบ้างแล้วแต่โอกาสนะคะ กับพี่สะใภ้คนกลางแรกๆก็ทักทายกันปกติเราไปเที่ยวไหนบางทีก็จะซื้อของฝากติมือมาฝากเค้าคือให้ใจกับทุกคนไม่มีความอคติใดๆ แต่พออยู่ไปสักพักกับมีสิ่งผิดปกติบางอย่างที่เราเริ่มรู้สึกได้กับพี่สะใภ้เช่น ยิ้มให้ก็ไม่ยิ้มตอบ เดินสวนกันก็หน้าบึ่งเหมือนทำมองไม่เห็น และที่หนักกว่านั้นเค้ากลับไปบอกพ่อแฟนว่าไม่ให้เรามาบ้านได้ไหม เพราะเรายังไม่ได้แต่ง (ทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่ได้แต่ง) คืองงมาก ใส่สีตีไข่บอกพ่อว่าเราเอาผ้าอนามัยทิ้งชักโครก พ่อมาถามเราก็บอกว่าเราไม่ได้ทำนะ ตอนนั้นก็เล่าๆให้แฟนฟังแฟนเลยบอกว่าจิงๆเค้านิสัยเป็นแบบนี้แหละ เราเลยพยายามตีตัวอออกห่างไม่เข้าไปยุ่ง เรื่องแทนที่จะดีกลับแย่กว่าเดิมคือ มีวันนึงเค้าใช้ห้องน้ำต่อจากเรา แต่ด้วยที่เรายังไม่ทันจะใช้เสร็จเปิดประตูออกมาเค้าก็เดินสวนเข้าไป แล้วก็ชักสีหน้าใส่เราว่าพื้นเปียก สั่งให้เราถูให้แห้งเดียวนี้ เราก็เลยตอบไปว่าเรายังทำอะไรไม่เรียบร้อยเลยนะ พร้อมกับถูตามที่เค้าสั่ง พอหลังจากวันนั้นนางก็อาศัยจังหวะที่แฟนเราออกไปข้างนอก แล้วเดินเข้ามาด่าเราในห้องรับแขก ตอนนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน คือด่าแบบกึ่งสั่งสอนเหมือนตัวเองเป็นเจ้าบ้านเรื่องที่ด่าบางเรื่องเป็นเรื่องที่เรายัง งง ด้วยซ้ำว่าเราทำจริงๆหรอเช่นผ้าอนามัยก็ยังเอามาพูดอยู่ เรานี่ช๊อคมากน้ำตาร่วงไปเลย ไม่คิดว่าเค้าจะแรงได้ขนาดนี้
หลังจากเหตุการณ์ที่เค้ามาด่าเราก็เลิกคุยกับเค้าไปเลย พยายามหลบหน้าไม่ปะทะ ทีนี้เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแฟนก็เริ่มอยากให้ประนีประนอม มาบอกเราว่าเป็นน้องก็ควรทักพี่ก่อน (ใจเราคิดว่าเราไม่ผิดและเค้าทำกับเราแรกเกินไป เราไม่คุยไม่ขอยุ่งจะดีกว่า) เราก็ได้แต่รับฟังคำแนะของพ่อแต่ก็ไม่ได้ทำ จนเราแต่งงานกับสามี และเริ่มท้อง ช่วงนั้นสะใภ้คนนี้ด้วยความที่เค้าคงจิตเสียทำอะไรเราไม่ได้แถมเรายังแต่งงานเข้ามาอยู่อีก เค้าก็เลยย้ายออกจากบ้านไปพักนึง(ประมาณ 6 เดือน ) และย้ายกลับมาช่วงเราใกล้คลอด ตอนนั้นพ่อแฟนดูกังวลใจมากเรื่องที่เรากับนางไม่คุยกันกลัวมีผลกระทบต่อหลาน พ่อก็มาคุยให้เราทักก่อนๆ บอกตามตรงช่วงนั้นเราเครียดมาก จนพอวันที่เราคลอด นางก็ถูกพ่อบังคับให้มาเยี่ยมเราที่ รพ นางมากับพี่ชายคนกลาง (แฟนนาง) แต่นางไม่เข้ามาดูหน้าหลาน นางยืนคุยอยู่กับแฟนเราไกลๆ ประมาณ สิบก้าวได้ แล้วนางก็กลับเลย เรา งง มากยังไม่ทันได้ทักเพราะตอนนั้นเราก็มีแขกอีกคนมาเยี่ยมอยู่ ก็คิดว่านางจะเดินเข้ามาดูหน้าหลาน พอถึงวันกลับบ้าน พ่อก็ถามเราว่าได้ทักนางไหม เราก็เล่าตามที่เราได้เล่ามา พ่อกลับโกรธเรามาก ไม่คุยกับเราไปสองสามวันและไม่เข้ามาหาหลานในห้องนอนที่บ้านเลย ช่วงนั้นเครียดมากร้องไห้ทุกวัน เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิดแต่กลับไม่มีใครเข้าใจเราเลย แฟนก็คอยพูดกับพ่อให้แต่ก็ไม่เป็นผล พ่อแฟนเปนคนปากร้าย ถ้าตัวเองต้องการให้ใครทำอะไรต้องได้ดั่งใจ ตอนหลังก็มามีเรื่องของการเลี้ยงหลาน รีบให้หย่านมแม่ แกบอกว่าเลี้ยงนมกระป๋องมันสะดวกกว่า บลาๆ ช่วงนั้นก็ตึงๆกับเราเรื่องเลี้ยงหลานอีก แต่พอมาตอนนี้ลูกเราได้ 2 ขวบละคะ มาอยู่ ตจว กับแม่เรา ส่วนเราก็ทำงานอยู่บ้านแฟน
เรื่องล่าสุดที่เกิดคือแม่แฟนเริ่มล้มป่วยและจากไปด้วยวัยชราภาพ เมื่อตอนปลายปีที่ผ่านมา ช่วงนั้นเปนช่วงที่เราเพิ่งย้ายงานที่ใหม่คะ ยังลาไม่ได้ และคือที่ทำงานไกลจากวัดมาก คือเลิกงานหกโมงเยน มาถึงงานก็พระสวดแล้วเราก็ช่วยส่งแขกบ้าง ส่วนมากก็จะเปนแขกใครแขกมัน งานนี้ก็เปนงานที่ต้องเผชิญหน้ากับพี่สะใภ้อีกครั้งคะ คืนวันที่ญาติพี่น้องเรามา พ่อให้เราไปหยิบขนมแจกแขกมาให้ญาิตบ้านเรา เราก็บอกพ่อว่าทุกคนเค้าได้แล้วนะคะ พ่อก็ดุว่าให้ไปหยิบเพิ่ม จังหวะที่เดินไปหยิบพี่สะใภ้นางก็ยืนอยู่ตรงนั้นและพูดลอยๆว่า "ทำแบบนี้ก็ได้หรอ" เราไม่อยากสนใจหยิบแล้วก็เดินไปให้พ่อ นางดูโกดมากมายืนจิกหน้าใส่ญาติเราซึ่งเห็นกันทุกคน ยกเว้นพ่อเพราะยืนหันหลังอยู่ บอกตามตรงวันนั้นเราก็ไม่พอใจมาก คือเราว่าเค้าไร้ซึ่งมารยาทมากเกินไป พออีกคืนญาติเราไม่ได้มา เราเข้ามาในวัดพระกำลังสวด เราเห็นน้องที่รู้จักคนนึงนั่งอยู่ที่ถังน้ำแข็งเราเลยเดินไปนั่งด้วย พอนั่งเส็ดเราก็รู้สึกได้ว่าเหมือนมีใครมายืนจ้องอยู่ เลยเงยหน้าขึ้น คือเป็นนางมายืนจิกหน้าใส่พร้อมีเรื่องมาก ตอนนั้นคือพระกำลังสวดนะคะ เราเลยถามนางไปว่ามีอะไรรึป่าวคะ (ในใจก็โกด จากเรื่องเมื่อวานยังมาเจอวันนี้) นางก็ตอบกลับว่าแล้วจะมีไหมล่ะ? จังหวะนั้นพ่อเดินมาพอดีเราจึงเรียกพ่อให้มาพานางออกไป นางยิ่งโกดมากปาข่าวของไม่สนใจแขกและให้เหตุผลว่า "เราไปมองหน้านางไม่ดีก่อน " คืองง มาก และคือมันเป็นเหตุผลข้างๆคูๆที่ไม่มีใครสามารถตัดสินได้ เราบอกตามตรงเราอึดอัดมาก เพราะคนในบ้างก็พยายามเปนกลางๆ ไม่เคยมีใครจัดการกับพฤติกรรมของนางอย่างเด็ดขาดเลย ที่แย่กว่านั้น
พ่อกลับพูดประโยคเดิมว่า " เราเปนน้องก็ขอโทดพี่เค้าซะ เราอย่าคิดว่าเค้าไม่ได้ให้เรากินเราใช้ เราก็ไม่จำเป็นต้องทัก เค้าเป็นคนปากแบบนี้เหมือนพ่อ แต่เค้าไม่ได้มีอะไร " บอกเลยประโยคนี้ทำเราเสียใจมากรู้สึกว่าพ่อแฟนไม่เปนกลางตั้งแต่เรื่องที่เราคลอดน้องละ
และล่าสุดนางก็พยายามกัดจิกเราเล็กๆน้อยๆเวลาที่ไม่มีคนเห็น (คือนางไม่ได้ทำงานนะคะ อยู่บ้านเฉยๆ) เรามักจะโดนนางกัดเวลาเลิกงานกลับมาแล้วเดินเจอในบ้าน บางทีก็หัวเราะเยาะขึ้นมาเฉยๆ แบบไร้เหตุผล คือเราก็หงุดหงิดเป็นหนะคะ ทำงานก็เครียดอยู่แล้ว กลับมาบ้านสามียังต้องมาเจอคนแบบนี้ วันก่อนเราจึงตั้ง สเตตัสในเฟสบุค ประมาณว่า "เราเริ่มจะทนไม่ไหวละอยู่ร่วมบ้านกับคนแบบนี้ สักวันชั้นจะต้องทำอะไรสักอย่าง " รู้ไหมคะสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไร พ่อสามีคะ แค๊ปจอและส่งไลน์มาถามเราว่า "เป็นอะไร ว่างมากหรอ" และก็เข้าไปเม้นในเฟสเรา ว่า "อย่าทำตัวให้คนอื่นเค้ารู้จักนิสัยของตัวเอง "
คือเราโกดมากนะน้อยใจก็น้อยใจ สิ่งที่เราเคยทำอะไรดีๆมันไม่เคยดีเลยใช่ไหมคะ ทำไมกับคนแบบนี้ถึงไม่เคยผิดไม่เคยเห็นโดนตำหนิ หรือใช้คำพูดแรงๆแบบที่เราเจอ รู้สึกว่าผู้ใหญ่ที่เราเคารพทำไมเค้าถึงไม่มีความยุติธรรมเอาเสียเลย เราบอกแฟนว่าเราจะไม่อยู่แล้วยังไงเราก็จะย้ายออก ตอนนี้เราก็สงสารแฟนนะเค้าเป็นคนกลางก็วางตัวลำบากพ่อก็พาลไม่คุยกับเค้าไปด้วยเลย แต่จะให้เราทนอีกต่อไปก็คงไม่ไหว ต่อให้ใครจะยิ้มเยาะต่อการย้ายออกของเราก็เอาเถอะคะ เราทนไม่ไหวกับพวกคุณแล้วจริงๆ "พ่อสามีและคู่สะใภ้ที่แสนดี"