สวัสดีค่ะคือเรามีปัญหาหนักใจอยู่เรื่องนึงพยายามจะปล่อยวางแต่ก็ทำได้ไม่นาน 
คือครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะมีลูกชาย4คนก็จะมี คนโต(ยังไม่แต่งงาน)คนรอง(สามีเรา)คนกลางแล้วก็คนเล็ก มีลูกสะใภ้3คน ลูกสาว1คน หลานชายยังเด็ก2คน หลานสาวที่เป็นลูกของน้องสาว1คน และพ่อแม่ เราก็เป็นหนึ่งในลูกสะใภ้ทุกคนอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันแต่ลูกชาย2คน (คนโตกับคนกลาง)จะไปอาศัยอยู่ที่ทำงานเสาร์อาทิตย์กลับบ้านที แต่ก่อนภรรยาของคนกลางก็อาศัยอยู่กับสามีของเขาที่ทำงานแต่พอคลอดหลานชายก็มาอยู่ด้วยกันที่บ้าน ตอนเราแต่งงานใหม่ๆเราทำงานบ้านแทบทุกอย่างในบ้าน ทำกับข้าว กวาดบ้าน ล้างจาน หุงข้าว ซักผ้า ตากผ้า(เสื้อผ้าทุกคนในบ้าน) บวกกับทำสวนทำไร่เราก็ทำแต่เรื่องนีทุกคนก็ช่วยกันอยู่แล้วเราไม่ได้ว่า แต่เรื่องทำงานบ้านนานๆเข้าเรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนใช้ ทั้งๆที่ยังมีลูกสาวอีก1คนซึ่งก็โตแล้วมีลูกแล้วแถมฝากลูกไว้กับเราแล้วตัวเองก็ไปเที่ยว กับสะใภ้คนเล็กอีกหนึ่งคนซึ่งก็มีลูกแล้วเหมือนกันลูกก็โตแล้วเขามาแต่งก่อนเราตั้ง3ปี ไม่มีใครอยากทำงานบ้านช่วยเราเลย ให้เรารับหน้าตลอดด้วยความที่เราเป็นคนโตกว่าเราก็ต้องทำ เมื่อไหร่ที่อดทนไม่ไหวก็จะร้องไห้คนเดียวแล้วบอกสามีตลอด นางก็ได้แต่บ่นช่วยก็ไม่ได้ทำอะไร เราแค่อยากถามว่าเราต้องมีทัศนคติยังไงถึงจะอยู่แบบนี้ไปได้ เราอยู่ไม่มีความสุขเลย บางทีทำงานไปร้องไห้ไป
ช่วยบอกหน่อยเราต้องทำยังไง