ก่อนอื่นเราขอเเนะนำตัวก่อน เราชื่อเล่นชื่อ ฟ้า(นามสมมติ)เรากำลังจะจบม.6เราอยู่กับเเม่สองคน เราไม่เหมือนเด็กคนอื่นสักเท่าไหร ตรงที่พ่อกับเเม่เราหย่ากันตั้ฝเเต่เรายังเด็ก พ่อเเม่แยกทางกัน เราเลือกอยู่กับเเม่เพราะเราคิดว่า ผญ.เหมือนกันคิดอะไรน่าจะคล้ายๆกัน เเม่เราไม่ค่อยมีเงินต้องกู้เงินส่งเราเรียนตลอดตั้งเเต่เราอยู่ประถม เเม่ต้องตื่นตั้งเเต่ตีสี่เราก็ตื่นพร้อมเเม่ออกมาขายของตอนเช้ามืดตลอด ตอนเย็นก็เอาเงินจากที่ขายได้เมื่อเช้าไปซื้อของมาเตรียมขาบต่อพรุ่งนี้หมุนเงินอยู่อย่างนี้ตลอด บางทีเงินก็มีขัดบาง จอนขึ้นมอ.ต้นเราดื้อบางชอบแอบหนีเที่ยวกับเพื่อนเเต่พอเราลองย้อนกลับมาดูเเม่เราก็คิดว่าให้เเม่ทำงานคนเดียวเพื่อส่งเราเรียนเเต่เรากลับทำตัวดื้อ ตอนนั้นก็มีแฟนพวกป้าๆก็เอาเเต่เราไปนินทาว่าไม่จบเเน่ๆมอ.สาม เราก็ตั้งใจเรียนจนจบเพื่อไม่ให้เเม่อาย ขึ้นมามอ.สี่เราบอกตัวเองว่าจะตั้งใจเรียนเพื่อที่จะได้สอบเข้าคณะดีๆจบออกมาจะได้งานทำเพื่อเบาภาระ รัหว่างเรียนเราก็หางานนู้นนี้มามำ เก็บเงินเองบาง ออมเงินจากการไปรร.บ้าง พอเก็บเงินได้จำนวนหนึ่งช่วงนั้นเเม่เงินสะดุดเจ้าหนี้ทวงเงินเเม่ไม่มีเงินให้เขาจะไปกู้ที่ไหนเขาก็ไม่ให้เราก็เอาเงินให้เเม่บอกตัวเองไม่เป็นไรเริ่มเก็บใหม่ได้ ตอนนี้เราทำงานทวีคูณเป็นสองเท่ากว่าเดิม เราถนัดเคมีก็เลยเปิดสอนเคมีด้วย เอาเเผ่นเฟรมมาทักด้วยงานอะไรที่ทำเเล้วได้เงินงานที่ไม่กระทบตัวเองเราก็เอามาทำหมดเพราะเราอยากเเบ่งเบาภาระเเม่ บ้างครั้งเเม่อาจจะมองว่าเราไม่รักดื้อบ้างเถียงบ้างเเต่ใจจริงเราโครตรักแม่เลย ไม่อยากให้เอม่เหนื่อย อยากให้เเม่สบาย มีเงินใช้แบบคนอื่นบ้างมีบ้านหลังสวยๆไว้อยู่ ได้ใส่เสื้อผ้าดีๆแบบคนอื่นเข้าใส่มั่ง ร่างกายเราก็ใช่จะไหวเหมือนคนอื่นๆ ร่างกายก็เจ็บๆปวดๆตลอด เวลาก้มหน้านานๆก็เหมือนมีน้ำสีเหลืองไหลจากสมองออกจากจมูกตลอด บ้างทีร่างกายเราไม่ไหวเเต่เราก็ฝืนเพื่อผู้หญิงคนที่เรารักที่สุดคนนี้
รักแม่มากเลยนะ อดทนรอหน่อยนะจะทำให้เเม่สบายให้ได้