เราสงสารเเม่มาก แต่เราเเทบช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลยครอบครัวก็จน อยากเรียนสูงๆแล้วหางานดีๆทำ เเต่แม่ไม่มีเงินส่งเราเรียน เราคงได้เเค่วุฒิม.6 หนี้สินก็มีมากพอสมควร
พ่อเลี้ยงชอบด่าว่าแม่เราตลอด เเม่เราทำอะไรก็ว่าแม่เราผิดเสมอ ทะเลาะกันทุกวัน ถ้าเป็นคำพูดตัวเองนี่คือต้องถูก ด่าเเม่เราว่าโง่บ้าง เลวบ้าง สารพัทคำเหยียดหยาม บางครั้งก็ทะเลาะกันจนเเม่เราร้องไห้ ก็ยังดีที่ไม่ทำร้ายร่างกายเเม่เรา เเต่ยังไงคำพูดทุกคำที่พ่อเลี้ยงพูดออกมามันทำร้ายเเม่เราตลอด
จนบางครั้งเราคิดอยากพูดเเทนเเม่ด้วยซ้ำ เเต่เเม่ก้คอยห้ามเราไว้ บอกว่าเราเป็นเด็ก ไม่ควรพูด ถ้าพูดเรื่องจะยิ่งเเย่
แม่เราอยากเลิกกับพ่อเลี้ยง เเต่ปัญหาติดอยู่ที่ว่า เงินที่ใช้กินอยู่เป็นเงินพ่อเลี้ยงทั้งหมด เเต่ก่อนที่ได้เงินมา คือพ่อเลี้ยงไปทำงานที่ไต้หวันเเล้วได้ติดต่อกับเเม่เรา ตอนนั้นเเม่เรายังไม่รู้นิสัยที่แท้จริงของพ่อเลี้ยง เเละเพราะคิดว่าเขาน่าจะพึ่งพาได้........เเต่ไม่เลย
ตอนเมาชอบเตะข้าวของ ด่าว่าแม่เราขึ้นอี... เเต่ไม่เคยถึงขั้นทุบตี ทุกวันเอาเเต่เล่นมือถือ ดูโทรทัศน์ทั้งวัน จนเราไม่เคยได้ดูหนังที่เราอยากดูด้วยซ้ำ งานก็ไม่ทำอะไรช่วยเเม่เราเลย แม่เราทำเท่าไหร่ก็ยังว่าไม่ทำงาน ว่าเเต่เเม่เราใช้เเต่เงินตัวเอง (เเม่เราทำงานปลูกผัก เก็บพริก ตัดหอม รายวัน)
ปัจจุบันตอนนี้คือเเย่มาก เงินก็ไม่อยากใช้ของเขามาก เงินก็ไม่เเทบจะไม่พอใช้เเล้ว(เพราะไม่มีงานทำ)
เเละต้องมาดูเเละเราเเละน้อง (ลูกติดพ่อเลี้ยง)
คือตอนนี้เราอยู่ม.5 ใจตอนนี้คืออยากจบม.6เร็วๆ อยากออกไปหางานทำใช้หนี้พ่อเลี้ยงให้หมด เเต่ก็เเอบคิดว่าเราไปทำงานเเล้วเเม่เราจะอยู่ยังไงกับครอบครัวนี้ ลูกพ่อเลี้ยงก็จี้เกียจด้วย ไม่ช่วยเคยช่วยงานบ้าน ต้องคอยบอกตลอด เราก็ว่าถ้าปล่อยให้เเม่เราอยู่อย่างนี้ลำพัง คงโดนด่าว่าทำงานหนังอย่างนี้ทุกวัน ตอนนี้เราพิมไปทั้งน้ำตา..จากชีวิตที่เเย่ กลับต้องมาเเย่กล่าเดิม.....
พ่อเลี้ยงเขาเหมือนเป้นคนเก็บกดอ่ะ เเล้วมาลงที่เเม่ ดูภายนอกเงียบๆ เข้าสังคมยาก ต่อหน้าคนอื่นเเทบจะไม่พูด เเต่พอต่อหน้าเเม่เราหรือคนสนิท พูดมาก พูดเเย่ๆ เอาเรื่องที่สังคมภายนอกเขาพูดกันมาเเย้งให้เเม่เราฟัง ว่ามันผิดอย่างงั้นอย่างงี้ ทั้งๆที่ตัวเองไม่รุ้อะไรเท่าเขาเลยเเท้ๆ เป็นคนที่จ้องจะจับผิดเเต่คนอื่น เเต่ไม่เคยดูตัวเอง เพราะตัวเองนั้นถูกหมด!
.
.
.
เเย่มาก ปัจจุบันเเม่อายุเกิน45เเล้ว เเต่ต้องทำงานหนักอยู่เลย.... เเววตาเเม่เห็นได้ชัดมากว่าเหนื่อยเเค่ไหน .... รู้สึกเหมือนเเม่ทุกข์อยู่คนเดียว....
...เเม่เคยบอกอยากผูกคอตาย เเต่ก็เพราะไม่อยากทิ้งเรา เลยไม่ทำ....
ครอบครัวจน สงสารเเม่ พ่อเลี้ยงเเย่มาก
พ่อเลี้ยงชอบด่าว่าแม่เราตลอด เเม่เราทำอะไรก็ว่าแม่เราผิดเสมอ ทะเลาะกันทุกวัน ถ้าเป็นคำพูดตัวเองนี่คือต้องถูก ด่าเเม่เราว่าโง่บ้าง เลวบ้าง สารพัทคำเหยียดหยาม บางครั้งก็ทะเลาะกันจนเเม่เราร้องไห้ ก็ยังดีที่ไม่ทำร้ายร่างกายเเม่เรา เเต่ยังไงคำพูดทุกคำที่พ่อเลี้ยงพูดออกมามันทำร้ายเเม่เราตลอด
จนบางครั้งเราคิดอยากพูดเเทนเเม่ด้วยซ้ำ เเต่เเม่ก้คอยห้ามเราไว้ บอกว่าเราเป็นเด็ก ไม่ควรพูด ถ้าพูดเรื่องจะยิ่งเเย่
แม่เราอยากเลิกกับพ่อเลี้ยง เเต่ปัญหาติดอยู่ที่ว่า เงินที่ใช้กินอยู่เป็นเงินพ่อเลี้ยงทั้งหมด เเต่ก่อนที่ได้เงินมา คือพ่อเลี้ยงไปทำงานที่ไต้หวันเเล้วได้ติดต่อกับเเม่เรา ตอนนั้นเเม่เรายังไม่รู้นิสัยที่แท้จริงของพ่อเลี้ยง เเละเพราะคิดว่าเขาน่าจะพึ่งพาได้........เเต่ไม่เลย
ตอนเมาชอบเตะข้าวของ ด่าว่าแม่เราขึ้นอี... เเต่ไม่เคยถึงขั้นทุบตี ทุกวันเอาเเต่เล่นมือถือ ดูโทรทัศน์ทั้งวัน จนเราไม่เคยได้ดูหนังที่เราอยากดูด้วยซ้ำ งานก็ไม่ทำอะไรช่วยเเม่เราเลย แม่เราทำเท่าไหร่ก็ยังว่าไม่ทำงาน ว่าเเต่เเม่เราใช้เเต่เงินตัวเอง (เเม่เราทำงานปลูกผัก เก็บพริก ตัดหอม รายวัน)
ปัจจุบันตอนนี้คือเเย่มาก เงินก็ไม่อยากใช้ของเขามาก เงินก็ไม่เเทบจะไม่พอใช้เเล้ว(เพราะไม่มีงานทำ)
เเละต้องมาดูเเละเราเเละน้อง (ลูกติดพ่อเลี้ยง)
คือตอนนี้เราอยู่ม.5 ใจตอนนี้คืออยากจบม.6เร็วๆ อยากออกไปหางานทำใช้หนี้พ่อเลี้ยงให้หมด เเต่ก็เเอบคิดว่าเราไปทำงานเเล้วเเม่เราจะอยู่ยังไงกับครอบครัวนี้ ลูกพ่อเลี้ยงก็จี้เกียจด้วย ไม่ช่วยเคยช่วยงานบ้าน ต้องคอยบอกตลอด เราก็ว่าถ้าปล่อยให้เเม่เราอยู่อย่างนี้ลำพัง คงโดนด่าว่าทำงานหนังอย่างนี้ทุกวัน ตอนนี้เราพิมไปทั้งน้ำตา..จากชีวิตที่เเย่ กลับต้องมาเเย่กล่าเดิม.....
พ่อเลี้ยงเขาเหมือนเป้นคนเก็บกดอ่ะ เเล้วมาลงที่เเม่ ดูภายนอกเงียบๆ เข้าสังคมยาก ต่อหน้าคนอื่นเเทบจะไม่พูด เเต่พอต่อหน้าเเม่เราหรือคนสนิท พูดมาก พูดเเย่ๆ เอาเรื่องที่สังคมภายนอกเขาพูดกันมาเเย้งให้เเม่เราฟัง ว่ามันผิดอย่างงั้นอย่างงี้ ทั้งๆที่ตัวเองไม่รุ้อะไรเท่าเขาเลยเเท้ๆ เป็นคนที่จ้องจะจับผิดเเต่คนอื่น เเต่ไม่เคยดูตัวเอง เพราะตัวเองนั้นถูกหมด!
.
.
.
เเย่มาก ปัจจุบันเเม่อายุเกิน45เเล้ว เเต่ต้องทำงานหนักอยู่เลย.... เเววตาเเม่เห็นได้ชัดมากว่าเหนื่อยเเค่ไหน .... รู้สึกเหมือนเเม่ทุกข์อยู่คนเดียว....
...เเม่เคยบอกอยากผูกคอตาย เเต่ก็เพราะไม่อยากทิ้งเรา เลยไม่ทำ....