ขวัญผวาที่บ้านพักริมทะเล จ.ระยอง

เหตุการณ์ที่จะเล่านี้เพิ่งไปเจอมาช่วงวันหยุดเข้าพรรษาของน้องที่ จขกท รู้จักน้องเขาฝากมาเล่าในพันทิปเนื้อเรื่องตามนี้นะครับ

   เมื่อเทศกาลหยุดยาวเข้าพรรษาที่ผ่านมาได้มีโอกาศนัดเพื่อนฝูงไปเที่ยวกันที่ จ.ระยอง และได้จองที่พักผ่านทางอินเตอรเนตโดยที่ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะดูจากรูปแล้ว น่าอยุ่มาก จึงได้โอนจอง ค่าที่พักไป XXXX บาท มี 4 ห้องนอน 4 ห้องน้ำ ติดหาด บ้านพักหลังที่ 18 ตัวบ้านพักอยู่แหลมแม่พิมพ์ จ.ระยอง
   พอถึงวันเดินทาง เราก้ปักหมุดในMapเดินทางไปที่พัก เมื่อถึงที่พักความรู้สึกแรกที่เข้าไปเยือน คือ หมู่บ้านลัดดา แลนด์ ที่ดูในหนังเลยวะ มีความเก่า ทรุดโทรม ไม่มีคนอยุ่ประจำ มีแต่ติดป้ายขาย และให้เช่า เป้นหมู่บ้านที่ใหญ่ ประมาณเกือบร้อยหลัง แต่ให้เช่าแค่ 10 หลัง กลุ่มเรามีสมาชิกทั้งหมด 10 คน มีเด็กเล้ก 4 คน ผู้ใหญ่ 6 คน ช่วงเวลาที่ถึงที่พักเป็นช่วงบ่ายแล้ว เราก็เดินสำรวจบริเวรที่พัก ซึ่งมีสระว่ายน้ำของหมู่บ้าน เป็นสระกลาง ปิด 6 โมงเย็น เราจึงพาเด็กๆไปว่ายน้ำ เส้นทางจากบ้านที่เราพักไปยังสระว่ายน้ำต้องเดินผ่านบ้านพักหลังอื่นซึ่งมีหลายหลังที่ไม่มีคนเช่า อยู่ๆเด็กอายุ2ขวบ ก็ชี้ไปที่บ้านพักที่ไม่มีคนเช่า แล้วก้พูดว่า สาวๆ หลายครั้งมาก ปกติแล้วเด็กคนนี้เจอผญ. แล้วจะเรียกว่า สาวๆ ตลอด เราก็ใจคอไม่ค่อยดีแล้ว พอไปถึงสระ ก็เจอลุงยามที่เฝ้าอยุ่ เดินมาบอกเราว่า สระปิด 6 โมงเย็น ก่อนลุงยามเดินผ่านไปแกยกมืกไหว้รอบสระ ทิ้งให้เรางวยงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. หลังจากเด็กๆเล่นน้ำที่สระเสร็จทุกคนก็กลับบ้านพักรีบกลับมาเตรียมอาหารเย็นกัน ตอนเดินกลับเราก็เดินผ่านบ้านหลังเดิมที่เด็ก 2ขวบร้องเรียกว่า "สาวๆ" ขากลับเด็กก็ร้องเรียกอีกแล้วชี้เข้าไปในบ้าน พวกเรางงงวยกันมากแต่ยังไม่พูดอะไร ในระหว่างนั้นเราก็สังเกตุบ้านพักอื่นๆว่าไม่ค่อยมีคนมาพักกันทั้งๆที่เป็นช่วงเทศกาล บวกกับสิ่งที่เจอๆมาจึงอยากจะหาที่พักใหม่กันเพราะวังเวงมาก แต่เนื่องจากเย็นแล้วคงหาที่พักไม่ได้เพราะเป็นช่วงหยุดยาวด้วยจึงตัดสินใจพักกัน
      ที่พักนี้จะมีบริการสั่งของ พวกของกิน น้ำแข็ง ของใช้ต่างๆ ซึ่งเราโทรไปสั่งประมาณ 3 รอบ โดยใช้เบอร์คนละเบอร์โทรไปสั่ง รอบสุดท้ายที่โทรไปสั่งได้ถามป้าคนขายว่า มีธูปไหมป้า ป้าถามสวนมาว่า บ้าน 18 ใช่ไหม ผมนี่ขนลุกซู่เลยครับ เพราะป้าไม่น่าจะจำเราได้แม่นขนาดนี้ ลูกค้าป้าก้น่าจะมีหลายหลัง หึๆ สุดท้ายป้าก็มาพร้อมธูปกำใหญ่ พวกเราก็ไหว้กัน เพื่อความสบายใจเพราะกลุ่มเรามีเด็กกลัวจะนอนไม่ได้และแปลกที่
      ตกดึกเราก็ตั้งวงกินเหล้ากันในบ้านห้องโถ่งใหญ่ ช่วงระหว่างกินเหล้านั้นก็ได้ยินเสียงก้อกแก๊ก ที่ประตูหน้าบ้านตลอดแต่ไม่ได้เอะใจอะไร สักพักได้ยินเสียง เปิดน้ำดังซู่ๆ จึงด่าเพื่อนไปว่า ทำไมเข้าห้องน้ำแล้วไม่ปิดน้ำ เพื่อนก็บอกไม่ได้เปิด เพื่อนอีกคนจึงเดินไปดูในห้องน้ำ แล้ววิ่งออกมาบอกว่าไม่มีใครเปิดน้ำ เสียงน้ำจากข้างนอก ซึ่งบ้านพักจะมีฝักบัวล้างตัวที่เราขึ้นมาจากทะเลอยุ่ติดกับห้องน้ำข้างใน ทุกคนจึ่งตัดสินใจเดินไปดูหน้าบ้านว่าใช่ไหม เปิดไปเจอฝนตกเบาๆ ซึ่งมันไม่ได้แรงเหมือนเสียงเปิดน้ำฝักบัวแน่ๆ แล้วทุกคนก็กลับมานั่งกินกันต่อหลังจากกลับมานั่งกินก็มีเพื่อนบางคนที่เคยได้ยินประวัติมาเล่าเหตุการณ์ที่ได้ฟังกันมาว่าเคยมีเพื่อนอีกกลุ่มมาพัก แต่อีกโซนนึงเอาลูกเล็กๆมาด้วยพอตกดึกนอนไม่ได้ ร้องไห้งอแงตลอด แต่พอพาขับรถวนรอบหมู่บ้านเด็กนอนหลับได้แต่พอจะกลับเข้าบ้านพักกลับนอนไม่ได้อีก เป็นแบบนี้ตลอด และบ้านฝั่งตรงข้ามก็เปิดไฟตลอดเหมือนมีคนอยุ่ แต่จริงๆแล้วไม่มีใครอยุ่เลย  สักพักก็ได้ยินเสียงเปิดประตูกระจกบานเลื่อนขอบอลูมิเนียมระหว่างห้องโถ่งกับห้องที่เรานั่งกินเหล้ากันอยุ่ ซึ่งปกติแล้วประตูแบบนี้ต้องใช้แรงในการเปิดพอสมควรในการเลื่อนประตู ทั้งที่ไม่มีใครอยุ่ตรงนั้นเลย  ทุกคนเริ่มรู้สึกไม่ดีเลยรีบแยกย้ายกันเข้านอนแต่ใจนึงก็อยากจะออกจากที่พักนี้แล้วซึ่งเวลาตีหนึ่งจะไปหาที่พีกที่ไหน จึ่งข่มใจนอนกัน
        เราแยกย้ายกันนอน ชั้นบน 2 ห้องนอน ชั้นล่าง 2 ห้องนอน อยุ่กันครบทุกห้อง เรานอนข้างล่างสักพักได้ยินเสียงเหมือนคนเดินลงมาชั้นล่าง และได้ยินเสียงปิดประตูกระจกบานเลื่อน ดังลั่น!! ซึ่งเรามั่นใจว่าประตูนั้นเราปิดก่อนเข้านอนแล้ว เราจึงลุกไปดูอย่างเร็ว ใจนึงก็กลัว ใจนึงก็อยากรุ้ แต่พอเปิดประตูไปดู กลับไม่เจอใครเลย หลังจากเจอเสียงหลอนๆเนื่องจากความเหนื่อยและเพลียแล้วทุกคนก็หลับไป
        พอเช้า ฝนตกหนักมากซึ่งเสียงฝนไม่เหมือนกับเสียงฝักน้ำบัวที่เราได้ยินกันและปลอบใจตัวเองว่าเป็นเสียงฝนอย่างเมื่อคืนเลย  เราเลยประชุมกันว่าเมื่อคืนใครเจออะไรกันบ้าง เราเลยก็ถามเพื่อนที่อยู่ชั้นบนว่ามีใครลงมาข้างล่างไหม ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่มีใครกล้าลงมากหรอก คนที่อยุ่ในห้องเรา 3 คนกลับบอกว่าได้ยินเสียงครบทุกคน ส่วนห้องอื่นก้โดนเหมือนกัน คือได้ยินเสียงก็อกแก๊กตลอดคืน เราจึงรีบเก็บของแล้วกลับบ้านกัน
        เลยอยากจะมาตั้งกระทู้ถามว่า ใครเคยมีประสบการ์ณแบบนี้ไหมกับที่พักแห่งนี้ หรือเป็นอุปทานหมู่  ช่วยแชร์ประสบการณ์หรือเหตุการณ์ที่เคยเจอกันหน่อยจ้า ตอนนี้หลอนกันมาก โดนกันมาสดๆร้อนๆเลย ถ้าเป้นจริงก้อาจจะช่วยเตือนภัยคนอื่นให้ระวังในการจองบ้านพักในเนต ให้เช้คประวัติกันดีๆ จะได้ไม่เจอประสบการณ์ขนหัวลุกแบบเรา แทนที่จะได้พักผ่อนกันอย่างสบายใจกลับต้องขวัญผวากันแทน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่