เราไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง เลยคิดว่าพันทิปคงจะเป็นเพื่อนที่คอยรับฟังเราได้

เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า... เศร้า.... อ้างว้าง เดียวดาย ทั้งๆที่คนรอบข้างก็มีมากมาย  ไม่มีจุดหมาย ไม่อยากอยู่บนโลกที่โหดร้ายใบนี้เลย เราไม่สามารถบอกได้ว่าเราเศร้าทำไม เหมือนมันมีเรื่องอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เศร้า เราอยากจะเล่าให้ใครซักคนฟัง ฟังแบบที่เข้าใจในสิ่งที่เราเจอ แต่มองไม่เห็นใครเลย.. นึกดูอีกทีจะเล่าให้ใครฟังก็กลัวว่าเรื่องราวของเราจะไปทำให้คนอื่นเขาทุกข์ใจไปด้วย เลยได้แต่เก็บเงียบ แล้วมาระบายที่กระทู้นี้

ตอนนี้ความรู้สึกดิ่งลงต่ำมาก รู้สึกเป็นภาระของคนอื่น ทั้งๆที่เขาก็เต็มใจในเรื่องต่างๆ บางครั้งก็รู้สึกเหมือนเป็นคนที่เพื่อนไม่สนใจ โดดเดี่ยวจริงๆนะ... เราเกลียดตัวเอง ขยะแขยงตัวเอง เบื่อตัวเอง อยากจะทำให้ตัวเองหายไปเลยแต่ก็สับสนว่าจะทิ้งครอบครัวที่กำลังลำบากอยู่หรอ ความคิดมันตีกันแบบนี้ทั้งวันทั้งคืน อึดอัดจริงๆ แต่เราไม่อยากมีตัวตนอีกแล้ว เราเหนื่อย เรารู้สึกแบบนี้มา 2-3 ปีแล้ว ตอนนี้ชีวิตทั้งชีวิตมีแต่ความมืดมน หม่นหมอง อ้างว้าง อึดอัด ทรมาน