วันแรกที่จดจำ P.1
เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนในมอ. เอกชนแห่งหนึ่ง เรามีเพื่อนสนิท 3 คน เป็นดี้1 คนชื่อ แพรว อีก2คนเป็นผู้หญิงแท้ ชื่อ นาวกับสวย รู้จักในวันรับน้อง(ปัจจุบันก็ยังเป็นเพื่อนกัน) วันนั้นเป็นวันรับน้องทุกสาขามารวมกันด้วยความที่เราตอนนั้นสภาพเหมือนเด็กพึ่งออกมาจากไร่จากนาเลยไม่ค่อยฉายเท่าไหร่ แล้วมีช่วงจังหวะบังเอิญหันไปสบตากับผู้ที่เหมือนจะมองเรา (คิดเค้าข้างตัวเอง555555) แทนชื่อนางว่า ตัลล่ะกัน นางเรียนคนละสาขากับเรา (สัดส่วนก็มาตรฐานชายไทย ขาว หุ่นนี้บาดใจเก้งกวางอ่ะ ภายนอกดูแบดๆหยิ่งๆ) หลังจากนั้นก็แยกย้ายไม่มีอะไรก็เจอตัลแบบบังเอิญกับกลุ่มเพื่อนนางบ้างบางครั้งคราว แต่ไม่ได้สนใจอะไรก็แค่อิตานี่มันก็หล่อดี ก็เรียนปรับพื้นฐานวนไป2เดือน
ตัดๆๆๆๆๆ,,,,,,,,,, มาวันกิจกรรมของมอ. กัน เป็นวันรวมเด็กปี1ทุกคณะมาจอยกันโดยจับฉลากเลือกสีตั้งแต่วันรับน้องวันแรก เราจับได้สีดำมีแค่เราคนเดียวเพื่อนก็แยกย้ายกันไปแต่โชคดีที่ยังมีเพื่อนเซกเดียวอยู่สีดำอีก3คน ชื่อ บี,กี้,พัดเราก็สนิทกับบีและกี้แหละเพราะอยู่เซคเดียวกัน
บี: แกๆๆๆๆดูคนนั้นสิ/ พวกเราก็หันไปมองต้นแถวตอนนั้นเข้าแถวตามสีนะ
พัด: ทำไมแกน้ำเดินหรอ/ พัดเป็นผู้หญิง บีกับกี้เป็นผู้ซายยยยชอบผู้ชายยย
บี: โอ๊ยก็แค่มองม่ะ น่ารักดี
เราก็มองคือแกฉันแพ้ผู้ชายดัดฟันแถมนางเรียนวิศวะ ใจอิฮันนี่ให้เค้าไปแล้วอ่ะ
เรา: ก็งั้นๆอ่ะแก/ ปากไม่ตรงกับใจ
กี้,บี,พัด : หราาาาาาา เกลียดๆๆๆ
หลังจากนั้นก็ทำกิจกรรมบลาๆๆไอ่กลุ่มเราก็ชอบมองนาง แทนนางว่าปลั๊กล่ะกัน มีจังหวะหนึ่งที่ปลั๊กหันมาทางกลุ่มเราพอดีแล้วยิ้มให้ อิฮันใจแตกเลยคะอยากได้เค้าอ่ะทำไงดี ,,, พอทำกิจกรรมไปมีจังหวะหนึ่งที่พักกันแต่ตามสี พวกกลุ่มปลั๊กก็เดินมากลุ่มพวกเรา แทนเพื่อนนางว่า 1,2,34 นะ
1: พวกเธอเรียนคณะอะไรกันหรอ / คิดในใจคือพวกเราใส่เสื้อคณะม่ะ แหกตาดิ ข้ายังรู้เลยว่าพวกแกเรียนวิศวะ
กี้: พวกเราเรียน นิเทศอ่ะ นี่ ชื่อบี ผมกี้ นั้นพัด แล้วเด็กบ้านนอก(กี้ชี้มาทางเรา) ชื่อฮัน
1,2,3,4 : ยินดีที่ได้รู้จักนะ เว้นนางปลั๊กจ้าาาา นางมองหน้าเราเหมือนเราไปชนหมามันตาย เริ่มไม่ชอบล่ะยิ่งอยู่ใกล้ๆยิ่งหน้าหยิ่ง
2: เธอเราขอเบอร์โทรศัพท์ได้ป่ะ พอดีรุ่นพี่คณะเราให้มาตามล่าหาเบอร์อ่ะ
พัด: ได้ดิ /หื้ม ไวมากเพื่อน
พวกเราก็ให้นะ มีกระดาษซ้อนมา5แผ่นก็เขียนเบอร์ไป (แต่ๆเราไม่เขียนเบอร์ให้อิตาปลั๊กหรอกย่ะ ตั้งแต่มายืนตรงหน้าไม่ยิ้มไม่พูดด้วยสักคำทำเหมือนหมาที่บ้านป่วยไรงี้ คือแกยิ้มมาทั้งวันพอมาอยู่ตรงหน้ากลุ่มเราทำไมเปลี่ยนไปเป็นคนละคนล่ะ)
1,2,3,4 : ขอบใจนะพวกแก
พวกเรา: ไม่เป็นไร
ปลั๊ก : พวก เบอร์ข้าไม่ครบว่ะ
1,2,3,4 : หันไปหาปลั๊ก / เอ้าทำไมไม่ครบไหนนับดิ
พวกนางก็นับแผ่นของพวกนางแล้วนับของปลั๊ก
3 : ขาดของใคร ขอโทษนะใครยังไม่เขียนเบอร์ให้เพื่อนเราบ้าง / พวกนางก็มองมากลุ่มเรา เรานี่เบือนหน้าหนีเลย
กี้: ฮันไม่มีเบอร์แกนิ / ปลั๊กมองมาที่เราพร้อมยิ้มมุมปาก สายตานี่จะฆ่าตรูชัดๆ แต่แล้วเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นพี่ๆเรียกไปเข้าแถวแล้ว ก็ต้องแยกย้ายกันไป โอ๊ยอิฮันโล่งอก
จากนั้นก็ทำกิจกรรมไปจนแยกย้ายกลับบ้าน เราก็กลับหอมาอาบน้ำ เพราะสภาพดูไม่ได้เลย อาบน้ำเสร็จกำลังต้มมาม่ากินก็มีเสียงแจ้งเตือนเพิ่มเพื่อนในไลน์ เราก็ไปเปิดดูแล้วมีไลน์เด้งขึ้นมา
.....? : คิดว่าจะรอดหรอเธอ /เอะใครว่ะ กดเพิ่มหรือปฏิเสธดี ในใจนี่ตุ้บๆเลย
ขออภัยหากมันยานนนเกินไปนะ จะพัฒนาแล้วปรับปรุง ตื่นเต้นเดี๋ยวจะเขียนให้ดีขึ้นกว่าเดิม
เมื่อชะนีบ้านๆติดกับเสือเมืองกรุง
เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนในมอ. เอกชนแห่งหนึ่ง เรามีเพื่อนสนิท 3 คน เป็นดี้1 คนชื่อ แพรว อีก2คนเป็นผู้หญิงแท้ ชื่อ นาวกับสวย รู้จักในวันรับน้อง(ปัจจุบันก็ยังเป็นเพื่อนกัน) วันนั้นเป็นวันรับน้องทุกสาขามารวมกันด้วยความที่เราตอนนั้นสภาพเหมือนเด็กพึ่งออกมาจากไร่จากนาเลยไม่ค่อยฉายเท่าไหร่ แล้วมีช่วงจังหวะบังเอิญหันไปสบตากับผู้ที่เหมือนจะมองเรา (คิดเค้าข้างตัวเอง555555) แทนชื่อนางว่า ตัลล่ะกัน นางเรียนคนละสาขากับเรา (สัดส่วนก็มาตรฐานชายไทย ขาว หุ่นนี้บาดใจเก้งกวางอ่ะ ภายนอกดูแบดๆหยิ่งๆ) หลังจากนั้นก็แยกย้ายไม่มีอะไรก็เจอตัลแบบบังเอิญกับกลุ่มเพื่อนนางบ้างบางครั้งคราว แต่ไม่ได้สนใจอะไรก็แค่อิตานี่มันก็หล่อดี ก็เรียนปรับพื้นฐานวนไป2เดือน
ตัดๆๆๆๆๆ,,,,,,,,,, มาวันกิจกรรมของมอ. กัน เป็นวันรวมเด็กปี1ทุกคณะมาจอยกันโดยจับฉลากเลือกสีตั้งแต่วันรับน้องวันแรก เราจับได้สีดำมีแค่เราคนเดียวเพื่อนก็แยกย้ายกันไปแต่โชคดีที่ยังมีเพื่อนเซกเดียวอยู่สีดำอีก3คน ชื่อ บี,กี้,พัดเราก็สนิทกับบีและกี้แหละเพราะอยู่เซคเดียวกัน
บี: แกๆๆๆๆดูคนนั้นสิ/ พวกเราก็หันไปมองต้นแถวตอนนั้นเข้าแถวตามสีนะ
พัด: ทำไมแกน้ำเดินหรอ/ พัดเป็นผู้หญิง บีกับกี้เป็นผู้ซายยยยชอบผู้ชายยย
บี: โอ๊ยก็แค่มองม่ะ น่ารักดี
เราก็มองคือแกฉันแพ้ผู้ชายดัดฟันแถมนางเรียนวิศวะ ใจอิฮันนี่ให้เค้าไปแล้วอ่ะ
เรา: ก็งั้นๆอ่ะแก/ ปากไม่ตรงกับใจ
กี้,บี,พัด : หราาาาาาา เกลียดๆๆๆ
หลังจากนั้นก็ทำกิจกรรมบลาๆๆไอ่กลุ่มเราก็ชอบมองนาง แทนนางว่าปลั๊กล่ะกัน มีจังหวะหนึ่งที่ปลั๊กหันมาทางกลุ่มเราพอดีแล้วยิ้มให้ อิฮันใจแตกเลยคะอยากได้เค้าอ่ะทำไงดี ,,, พอทำกิจกรรมไปมีจังหวะหนึ่งที่พักกันแต่ตามสี พวกกลุ่มปลั๊กก็เดินมากลุ่มพวกเรา แทนเพื่อนนางว่า 1,2,34 นะ
1: พวกเธอเรียนคณะอะไรกันหรอ / คิดในใจคือพวกเราใส่เสื้อคณะม่ะ แหกตาดิ ข้ายังรู้เลยว่าพวกแกเรียนวิศวะ
กี้: พวกเราเรียน นิเทศอ่ะ นี่ ชื่อบี ผมกี้ นั้นพัด แล้วเด็กบ้านนอก(กี้ชี้มาทางเรา) ชื่อฮัน
1,2,3,4 : ยินดีที่ได้รู้จักนะ เว้นนางปลั๊กจ้าาาา นางมองหน้าเราเหมือนเราไปชนหมามันตาย เริ่มไม่ชอบล่ะยิ่งอยู่ใกล้ๆยิ่งหน้าหยิ่ง
2: เธอเราขอเบอร์โทรศัพท์ได้ป่ะ พอดีรุ่นพี่คณะเราให้มาตามล่าหาเบอร์อ่ะ
พัด: ได้ดิ /หื้ม ไวมากเพื่อน
พวกเราก็ให้นะ มีกระดาษซ้อนมา5แผ่นก็เขียนเบอร์ไป (แต่ๆเราไม่เขียนเบอร์ให้อิตาปลั๊กหรอกย่ะ ตั้งแต่มายืนตรงหน้าไม่ยิ้มไม่พูดด้วยสักคำทำเหมือนหมาที่บ้านป่วยไรงี้ คือแกยิ้มมาทั้งวันพอมาอยู่ตรงหน้ากลุ่มเราทำไมเปลี่ยนไปเป็นคนละคนล่ะ)
1,2,3,4 : ขอบใจนะพวกแก
พวกเรา: ไม่เป็นไร
ปลั๊ก : พวก เบอร์ข้าไม่ครบว่ะ
1,2,3,4 : หันไปหาปลั๊ก / เอ้าทำไมไม่ครบไหนนับดิ
พวกนางก็นับแผ่นของพวกนางแล้วนับของปลั๊ก
3 : ขาดของใคร ขอโทษนะใครยังไม่เขียนเบอร์ให้เพื่อนเราบ้าง / พวกนางก็มองมากลุ่มเรา เรานี่เบือนหน้าหนีเลย
กี้: ฮันไม่มีเบอร์แกนิ / ปลั๊กมองมาที่เราพร้อมยิ้มมุมปาก สายตานี่จะฆ่าตรูชัดๆ แต่แล้วเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นพี่ๆเรียกไปเข้าแถวแล้ว ก็ต้องแยกย้ายกันไป โอ๊ยอิฮันโล่งอก
จากนั้นก็ทำกิจกรรมไปจนแยกย้ายกลับบ้าน เราก็กลับหอมาอาบน้ำ เพราะสภาพดูไม่ได้เลย อาบน้ำเสร็จกำลังต้มมาม่ากินก็มีเสียงแจ้งเตือนเพิ่มเพื่อนในไลน์ เราก็ไปเปิดดูแล้วมีไลน์เด้งขึ้นมา
.....? : คิดว่าจะรอดหรอเธอ /เอะใครว่ะ กดเพิ่มหรือปฏิเสธดี ในใจนี่ตุ้บๆเลย
ขออภัยหากมันยานนนเกินไปนะ จะพัฒนาแล้วปรับปรุง ตื่นเต้นเดี๋ยวจะเขียนให้ดีขึ้นกว่าเดิม