สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเองสักนิด เราชื่อกันตา อายุ 30++ เราทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
และบริษัทของเรามีสาขาในต่างจังหวัด 3 สาขา แต่เราประจำอยู่ที่สำนักงานใหญ่ ซึ่งก็คือ กทม. นั่นเอง แต่อยู่ๆวันนึง
ผู้จัดการได้แจ้งว่าบริษัทจะเปิดสาขาใหม่ โดยให้เราเป็นคนไปเทรนด์งานที่นั่น ประมาณ 3 เดือนและความวุ่นวายในชีวิต
ก็ได้เกิดขึ้น......ตัดมาที่วันเดินทางไปที่สาขาใหม่ เรากับทีมงานอีก 2 คนก็เดินทางไปถึงและนัดเจอผู้จัดการคนใหม่
เลขา ผจก.: สวัสดีค่ะ พี่กัน
กันตา : ดีจ้า
เลขา ผจก.: เดินทางมากันคงเหนื่อยแย่เลย เดี๋ยวเอาของไปเก็บที่ห้องพักก่อนนะคะ พิจัดการให้แม่บ้านทำความสะอาดไว้ให้แล้วค่ะ
กันตา : ขอบใจมากนะ เอ่อ แล้ว ผจก.ล่ะ พี่นัดเขาไว้จะคุยงานเลย
เลขา ผจก.: อ่อ พี่อาท รออยู่ที่ห้องทำงานค่ะ เดี๋ยวพิไปแจ้งให้ค่ะ พี่กันไปพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ ช่วงเย็นทานมื้อค่ำด้วยกันค่ะ
กันตา : โอเคจ้า งั้นค่ำๆเจอกันนะ....(เราและทีมงานก็แยกย้ายไปพักผ่อน)
ช่วงค่ำ....เราและทีมงานพร้อมพิ(เลขา ผจก) ก็ได้มาที่ร้านอาหารตามที่ได้นัดหมายกันไว้ และ ผจก ก็นั่งรออยู่แล้ว
กันตา/ทีมงาน : สวัสดีค่ะ คุณผู้จัดการ
อาท : อุ้ย เรียกผมว่าพี่อาทก็ได้ครับ
กันตา : อ่อ ได้ค่ะ หนูชื่อกันตานะคะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ (ยกมือไหว้อีกครั้ง)
อาท : อ่อครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับผม...(ยกมือรับไหว้อีกครั้ง)
อาท : เอ้าๆ เชิญๆ นั่งครับ ตามสบายเลยนะครับทุกคน อยากกินอะไรเต็มที่เลยนะ
.....หลังจากทานอาหารกันแล้วก็มีดื่มแอลฯกันนิดหน่อยก่อนแยกย้ายกลับไปนอน เพราะมีงานเช้า
เช้าวันต่อมา...ทุกคนนั่งพร้อมประชุม ก็คุยงานต่างๆไป แบ่งหน้าที่กันชัดเจน
อาท : เดี๋ยวกันตาตามมากับผมหน่อย ผมมีเรื่องจะปรึกษา
กันตา : ได้ค่ะ...(เดินตามพี่อาทไปในห้องทำงานของพี่อาท)
อาท : เอ่อ คือ.....(ทำหน้าคิดๆๆๆ)
กันตา : คืออะไรหรอค่ะ (ทำหน้าสงสัย)
อาท : ต่อไปนี้ผมจะไม่มีเลขามาช่วยงานแล้วนะครับ
กันตา : อ้าว คุณพิ?? ล่ะ
อาท : คุณพิต้องไปอยู่กับสามีที่ ตปท หลังแต่งงานเสร็จครับ ซึ่งก็เหลือเวลาอีก 2-3 วัน
กันตา : อ่อ!!!!! แล้วไงต่อค่ะ?
อาท : จะเป็นไรมั้ย ถ้าผมอยากให้คุณมาเป็นผู้ช่วยผม
กันตา : (คิดหนัก) จริงๆก็ช่วยได้นะคะ เพราะงานส่วนของกันมันไม่ได้ยุ่งตลอดค่ะ
อาท : ว้าว คุณแทนตัวเองได้น่ารักมากเลยครับ
กันตา : เอ่อ!!! อืม!!! อะไรนะคะ
อาท : ป่าวๆ คุณพูดต่อเลยครับ
กันตา : คือกันจะบอกว่า..กันช่วยงานคุณอาทได้ค่ะ แต่กันอาจจะไม่ได้อยู่ช่วยตลอดนะคะ
อาท : อ่อ ผมเก็ทล่ะ สำหรับผมไม่มีปัญหาครับ เอาที่คุณสะดวก ผมได้หมด
.....หลังจากที่คุยงานกับพี่อาทเสร็จแล้ว เราก็เริ่มปฎิบัติงาน แยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง จนถึงเวลาเลิกงาน ทุกคนก็มาเจอกันที่ร้านอาหาร
เพื่อเลี้ยงส่งคุณพิ(เลขา พี่อาท)
อาท : กัน คุณดื่มมั้ยครับ
กันตา : ดื่มได้ค่ะ
อาท : ok (ทำหน้ายิ้มๆ)
.....เวลาประมาณ 4 ทุ่ม พี่อาทก็ขอตัวกลับที่พักก่อน เพราะเมามาก โดยมีคนขับรถพาไปส่ง แต่พวกเราก็ฉลองกันต่อ จนถึง ตี1
ทุกคนก็แยกย้ายกลับที่พัก...ตัดมาเช้าวันทำงาน บอกตรงๆว่ามันแฮงค์ มันมึนๆหัวมาก แต่ด้วยภาระหน้าที่ ทุกคนก็ประจำที่เตรียมพร้อม
สำหรับเริ่มงานกันต่อ...
อาท : (เปิดประตูออฟฟิศ) โอโห้ พวกคุณนี่สุดยอดเลยนะ ได้ข่าวกลับตี1 นี่มาเช้ากว่าผมอีก
กันตา/ทีมงาน : (หัวเราะแห้งๆ)
ทีมงาน : ปกติอยู่ กทม พี่กันก็พาพวกเราไปตี้บ่อยครับ
อาท : อ้าวหรอ แสดงว่าคุณกันคอแข็งนะเนี้ย
กันตา : โอ้ยยยย พี่อาทก็เวอร์ไปค่ะ ไม่ขนาดนั้น
อาท : (นิ่ง)
กันตา : เอ่อ กันพูดอะไรผิดหรือเปล่าค่ะ (ทำหน้างงๆ)
อาท : เอ่อ เอ่อ ไม่ครับ แค่ตกใจที่คุณเรียกผมว่าพี่
กันตา : อุ้ย ขอโทษค่ะ คุณอาท
อาท : ไม่ๆ เรียกพี่แหระ เพราะดี ผมชอบนะ
กันตา : ค่ะ พี่อาท
....หลังจากนั้น พวกเราก็ประชุมงานกันต่อ จนถึงเวลาอาหารมื้อเที่ยง
ทีมงาน : พี่อาท พี่กัน มื้อเที่ยงพวกผมมีนัดเพื่อนไว้ ขอตัวนะครับวันนี้
กันตา : อืมๆ ไว้เจอกันช่วงบ่ายจ้า
อาท : ตามสะดวกเลยครับ
....(ทีมงานก็เดินออกจากออฟฟิศไป)
อาท : เหลือเรา 2 คน เที่ยงนี้กินไรดี
กันตา : พี่อาทไปทานก่อนเลยค่ะ กันยังไม่หิวและจะขอเคลียร์งานอีกแปปค่ะ
อาท : อ้าวหรอ (เดินออกจากออฟฟิศไป)
......12.20 น. ได้กลิ่นกาแฟหอมมาแต่ไกล
อาท : (เปิดประตูเข้ามา) อะนี่ กาแฟกับขนมปัง รองท้องสักหน่อย
กันตา : อุ้ย ขอบคุณมากค่ะ
อาท : ผมไม่รู้คุณกินกาแฟแบบไหน ผมเลยสั่งแบบที่ผมกิน ถ้าคุณไม่ชอบสั่งใหม่ได้นะ เดี๋ยวให้คนไปซื้อให้
กันตา : แบบนี้ก็ได้ค่ะ...ขอบคุณมาก
......ความสัมพันธ์ในการทำงานของเรา ทำให้เรารู้จักพี่อาทมากขึ้นในเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว
ตัวพี่อาทเองก็เช่นกัน รู้จักเรามากขึ้น เพราะพวกเรามีอะไรก็แชร์กันตลอด ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ส่วนตัวพี่อาทเองก็ดีกับเรามาตลอด
ทั้งเรื่องงาน ส่วนตัว เรื่องกิน เรื่องเที่ยว เป็นพี่ที่ซัพพอตที่ดีเสมอ...จนวันที่พี่อาททะเลาะกับภรรยาอย่างหนัก ทำให้พี่อาทเครียดมาก
เราก็ทำหน้าที่น้องที่ดีในการนั่งรับฟังทุกๆปัญหาของพี่อาท จนเพื่อนร่วมงานมองว่าเราคือลูกน้องคนโปรดของพี่อาท เพราะพวกเรา
สนิทกันมาก...วันเวลาผ่านไป และไม่แน่ใจว่ามันคือข่าวดีหรือข่าวร้ายสำหรับแพลนการทำงานของเรา ใช่ค่ะ เราได้อยู่ที่นี่ต่ออีก 1 ปี
คนที่ดีใจที่สุดน่าจะเป็นพี่อาท ส่วนทีมงานบางส่วนก็ต้องกลับไปประจำที่ กทม. หลังจากนั้นไม่นาน พี่อาทก็มาแจ้งว่าจะมีน้องใหม่มา
ช่วยงาน 1 คน (ชื่อน้องบีอายุ20+เป็น ผช/หุ่นดี/หน้าตาหล่อ)
พี่อาท : อะ เข้ามานี่ (กวักมือเรียกน้องใหม่)
บี : สวัสดีครับ ทุกคน ผมชื่อบีนะครับ
ทุกคน : สวัสดีจ้า น้องบี
เสียงสาวๆ: แหมมม หล่อจัง
อาท : เอ่อนี่ พี่กันตา ผู้ช่วยพี่
บี : สวัสดีครับพี่กันตา
กันตา : สวัสดีค่ะน้องบี
อาท : อ่ะๆ เรามาเริ่มประชุมกันเลยดีกว่า เผื่อสาวๆอยากจะสัมภาษณ์น้องใหม่ (ยิ้มและหันมามองที่เรา)
กันตา : (แยกเขี้ยวใส่ไป 1 กรุบ) หึหึ!!! (มองบน)
....เวลาเลิกงานที่ทุกคนรอคอย ลืมบอกพวกเราตี้กันบ่อยมาก แต่ทุกคนก็ตื่นมาทำงานไหวในทุกวันและคืนนี้ก็เช่นกัน ต้อนรับน้องใหม่
พอถึงร้านทุกคนก็เอ็นจอยเต็มที่โดยเฉพาะพี่อาท แต่น้องใหม่ก็ยังเกร็งๆและอายๆอยู่
กันตา : บี!!! ไม่สนุกหรอ นั่งนิ่งเลย
บี : สนุกมากครับพี่ พี่ๆทุกคนเป็นกันเองมากเลย
กันตา : เอ้า งั้นก็ลุกเส่ มาๆ ชนแก้ว
.....จากนั้นเวลาของเสียงดนตรีก็พุ่งผ้านไปจนถึงเวลาตี2 ทุกคนก็ไปส่งพี่อาทเสร็จแล้วก็แยกย้ายกลับที่พัก
ระหว่างเดินกลับห้อง...บีก็ถามขึ้นว่า
บี : พี่อาทแกเมาแบบนี้ประจำมั้ยพี่
กันตา : แรกๆไม่ค่อยนะ แต่พักนี้แหระเมาหนักเลย สงสัยจะเครียดๆอ่ะ ทำไมหรอ
บี : ป่าวครับ เมื่อก่อนไม่ค่อยเห็นพี่อาทเมาขนาดนี้
กันตา : แสดงว่าบีรู้จักพี่อาทมาก่อน?
บี : ครับพี่ แต่ก็ระยะเวลาสั้นๆนะ ประมาณครึ่งปีได้ แต่ก็ไม่ได้สนิทกับพี่เขาเท่าไหร่
กันตา : อ่าาา
บี : ดูท่าทางพี่กับพี่อาทสนิทกันมากเลยนะครับเนี้ย
กันตา : ก็ประมาณนั้นอ่ะ ทำไงได้ก็ทำงานร่วมกันเนาะ มันก็มีเรื่องคุยมากมายอ่ะ
บี : ครับพี่
....ถึงห้องพักก็แยกย้ายกันไปนอน...ตัดมา 9.00 น. ทุกคนก็พร้อมเริ่มงาน โดยเฉพาะบี น้องใหม่ไฟแรง
อาท : (เปิดประตูเข้ามา) มอนิ่งนะทุกคน!!!! (ทำหน้ายิ้มๆ)
กันตา : เอ๊ะ วันนี้วันอะไร พี่อาทดูอารมณ์ดี้ดี
อาท : ทำไม ห๊ะ ทำไมกันตา
กันตา : โหยยยยเรียกชื่อจริงด้วย
อาท : (หัวเราะเสียงดัง) ก็ผมมีความสุขไง ก็ต้องอารมณ์ดีสิ
กันตา : แสดงว่าภรรยาให้อภัยแล้วสินะ
อาท : (ยิ้มแป้น) แหมมมม คุณนี่สมกับเป็นผู้ช่วยผมจริงๆ รู้ดี รู้ไปหมด
กันตา : เอ้า ก็แน่นอนอยู่แล้วป่ะ
อาท : อ่ะๆมา ไหนใครมีอะไร update ผมบ้างวันนี้
....ทุกคนก็ทะยอยรายงานความคืบหน้าของงาน...ถึงเวลาพักกลางวันพวกเราก็แยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง
จะมีแต่น้องบีที่พึ่งมาก็เลยขอตามไปด้วย
บี : พี่กัน ผมขอไปด้วยนะ ยังไม่รู้จักแถวนี้เท่าไหร่
กันตา : ได้สิ เอ้า แล้วบีมาจากที่ไหนอ่ะ
บี : กทม ครับพี่
กันตา : อ่อ ป่ะๆอยากกินไรล่ะ
บี : ได้หมดครับ
....หลังจากสั่งอาหารเสร็จ เราก็ได้โอกาสสัมภาษณ์น้องใหม่ทันที
กันตา : บีมีแฟนยังอ่ะ
บี : โห้ ถามตรงเกิ๊น!!!
กันตา : เอ้า พี่ต้องถามยังไงอ่ะ
บี : ล้อเล่น!! ผมแต่งงานแล้วครับ มีลูก 1 คน
กันตา : ห๊ะ อะไรนะ...หู้ย อกหักเลยอ่าาา
บี : (หัวเราะ) พี่ก็เวอร์ไป 555 แต่ผมก็เสียดายนะ
กันตา : เสียดายอะไร
บี : เสียยยยยย ดายยยยย ป๊าว!!(เสียงสูง)
กันตา : เอ้า ทำไมเป็นคนแบบนี้อ่ะ
บี : ไม่มีอะไรครับ แล้วพี่ล่ะ มีแฟนยังครับ
กันตา : โถ่ว เปลี่ยนเรื่องเลยนะ พี่โสดมา5-6 เดือนละ
บี : อ่อ!!! ไม่น่าโสดนะผมว่า
กันตา : ยังไงอ่ะ
บี : ก็พี่ดูเฟรนลี่ น่ารัก คุยเก่ง ยิ้มเก่ง อยู่ด้วยแล้วสนุก เฮฮาดี
กันตา : แหมมมมก็พูดเกินไปป่าวบี
บี : จริงนะ ผมพูดจริงๆ ถ้าผมโสดๆนะ ผมจีบพี่เลยเนี้ย 555
กันตา : หึหึ มุขเยอะนะเราเนี้ย 555
....หลังจากกินมื้อเที่ยงเสร็จก็แวะซื้อกาแฟไปฝากพี่อาทด้วย แล้วก็กลับมาทำงานต่อ...
อาท : เป็นไง 2 คนนี้ กับข้าวอร่อยมั้ยนะวันนี้
บี : อร่อยครับ
กันตา : อารายยยย พี่อาทจะแซวอะไรก็มองซ้าย มองขวาด้วย
อาท : ทำไมอ่ะ
กันตา : น้องเขามีครอบครัวแล้ว เหมือนพี่อาทอ่ะ
อาท : เอ้า คุณรู้แล้วหรอเนี้ย 555
บี : นั่นไง ผมว่าแล้ว พี่กันต้องยังไม่รู้เรื่องผมแน่ๆ
อาท : ว่าจะแกล้งคนแถวนี้สักหน่อย ได้ข่าวว่าชอบคนหล่อนี่น่า
กันตา : จ้าาา ชอบคนหล่อ แต่ไม่ใช่คนหล่อที่มีครอบครัว แต่งงานแล้วจ้า
.....แซวเล่นกันพอหอมปาก หอมคอ ก็แยกย้ายไปทำงานกันต่อ บีก็ขยับมานั่งใกล้ๆเรา เพราะต้องเอาข้อมูลงานเพิ่มเติมจากเรา
วันเวลาผ่านไป 1 อาทิตย์...เรากับบีสนิทกันเร็วมาก ชอบอาหารคล้ายๆกัน ชอบฟังเพลงแนวเดียวกัน ชอบสนุกเฮฮา ถึงไหนถึงกัน
และก็สร้างความไม่พอใจให้กับพี่อาทนิดหน่อยในการสนิทของพวกเรา 2 คน มันก็ธรรมดานะ คนหวงลูกน้องที่เคยสนิทกับเขาแค่คนเดียว
วันนี้เรากลับไปสนิทกับน้องเพิ่มอีกคน...จนเรารู้สึกว่าพี่อาทเปลี่ยนไปจากเดิมมาก!!! หลังจากนั้นอีกไม่นาน ได้ข่าวจากสำนักงานใหญ่
จะส่งฝ่ายบัญชีมาช่วยเพิ่ม 2 คน ใช่ค่ะ เรามีสมาชิกเพิ่มอีก 2 คน คนแรกชื่อพี่ฟาง(สาวบัญชีผู้เคร่งครึม) คนที่2 ชื่อคิว(หนุ่มตี๋สายกวน พูดจาหวนๆ)
เราก็ทำหน้าที่ไปต้อนรับและพาเข้าที่พัก....ช่วงค่ำก็เช่นเคย พี่อาททำหน้าที่หัวหน้าที่ดีในการเลี้ยงต้อนรับสมาชิกใหม่
เราก็ทำหน้าที่เอ็นเตอร์เทนทุกคน้ช่นเคย แต่ก็มีน้องบีร่วมทีมเอ็นฯด้วย บอกตรงๆมันสนุกมาก ทุกคนเป็นกันเอง เอ็นจอยสุดเหวี่ยง!!!
คงจะมีแค่พี่อาทที่มองจับจ้องเราแปลกๆโดยเฉพาะเวลาเรา พูดคุยกับบี...
บี : พี่กันๆ
กันตา : ห๊ะ มีไร
บี : (กระซิบ) ผมรู้สึกว่าพี่อาทไม่ค่อยชอบที่เรา 2 คนสนิทกันอ่ะ
กันตา : ทำไมถึงคิดแบบนั้นละ
บี : ไม่รู้สิ ผมแค่รู้สึกอ่ะ
กันตา : อย่าเพ้อน่า พี่อาทก็เป็นแบบนั้นแหระ เขาคงกลัวพี่ไปยุ่งกับบีมั้ง ห่วงครอบครัวบีไง
บี : ผมว่าเราคิดไม่เหมือนกัน งั้นรอดูต่อไปครับพี่
กันตา : ไม่มีอะไรหรอกน่า
บี : พี่ลองดูพี่อาทดีๆสิ เขามองตลอดเวลาผมคุยกับพี่ พี่เขาแอบหึงพี่หรือเปล่า
กันตา : เห้ยยยย พี่อาทมีครอบครัวแล้ว อย่าคิดแบบนั้นดิ
บี :สักวัน ผมจะพิสูจน์ (ทำหน้าตากวนๆ)
....เราก็เดินไปชนแก้วกับพี่ฟางและคิว(คิวเคยเป็นเพื่อนในกลุ่มของเราแต่ไม่สนิท)ส่วนพี่ฟางเราสนิทและรู้จักกับมาหลายปีแล้ว มีอะไรจะพูดคุย
กันตลอด ซึ่งพี่ฟางก็จะรู้ความเป็นไป เป็นมาของเรากับเพื่อนร่วมงานที่นี่เป็นอย่างดี ส่วนพี่อาทด้วยความเป็นลุคป๋าๆหน่อยก็มีสาวๆแวะเวียนมาชนแก้ว
ด้วยตลอดทั้งคืน...และแล้วค่ำคืนแห่งความบันเทิงในคืนนี้ก็จบลง....!!!!
รักแท้ แต่แพ้ไม่รัก
และบริษัทของเรามีสาขาในต่างจังหวัด 3 สาขา แต่เราประจำอยู่ที่สำนักงานใหญ่ ซึ่งก็คือ กทม. นั่นเอง แต่อยู่ๆวันนึง
ผู้จัดการได้แจ้งว่าบริษัทจะเปิดสาขาใหม่ โดยให้เราเป็นคนไปเทรนด์งานที่นั่น ประมาณ 3 เดือนและความวุ่นวายในชีวิต
ก็ได้เกิดขึ้น......ตัดมาที่วันเดินทางไปที่สาขาใหม่ เรากับทีมงานอีก 2 คนก็เดินทางไปถึงและนัดเจอผู้จัดการคนใหม่
เลขา ผจก.: สวัสดีค่ะ พี่กัน
กันตา : ดีจ้า
เลขา ผจก.: เดินทางมากันคงเหนื่อยแย่เลย เดี๋ยวเอาของไปเก็บที่ห้องพักก่อนนะคะ พิจัดการให้แม่บ้านทำความสะอาดไว้ให้แล้วค่ะ
กันตา : ขอบใจมากนะ เอ่อ แล้ว ผจก.ล่ะ พี่นัดเขาไว้จะคุยงานเลย
เลขา ผจก.: อ่อ พี่อาท รออยู่ที่ห้องทำงานค่ะ เดี๋ยวพิไปแจ้งให้ค่ะ พี่กันไปพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ ช่วงเย็นทานมื้อค่ำด้วยกันค่ะ
กันตา : โอเคจ้า งั้นค่ำๆเจอกันนะ....(เราและทีมงานก็แยกย้ายไปพักผ่อน)
ช่วงค่ำ....เราและทีมงานพร้อมพิ(เลขา ผจก) ก็ได้มาที่ร้านอาหารตามที่ได้นัดหมายกันไว้ และ ผจก ก็นั่งรออยู่แล้ว
กันตา/ทีมงาน : สวัสดีค่ะ คุณผู้จัดการ
อาท : อุ้ย เรียกผมว่าพี่อาทก็ได้ครับ
กันตา : อ่อ ได้ค่ะ หนูชื่อกันตานะคะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ (ยกมือไหว้อีกครั้ง)
อาท : อ่อครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับผม...(ยกมือรับไหว้อีกครั้ง)
อาท : เอ้าๆ เชิญๆ นั่งครับ ตามสบายเลยนะครับทุกคน อยากกินอะไรเต็มที่เลยนะ
.....หลังจากทานอาหารกันแล้วก็มีดื่มแอลฯกันนิดหน่อยก่อนแยกย้ายกลับไปนอน เพราะมีงานเช้า
เช้าวันต่อมา...ทุกคนนั่งพร้อมประชุม ก็คุยงานต่างๆไป แบ่งหน้าที่กันชัดเจน
อาท : เดี๋ยวกันตาตามมากับผมหน่อย ผมมีเรื่องจะปรึกษา
กันตา : ได้ค่ะ...(เดินตามพี่อาทไปในห้องทำงานของพี่อาท)
อาท : เอ่อ คือ.....(ทำหน้าคิดๆๆๆ)
กันตา : คืออะไรหรอค่ะ (ทำหน้าสงสัย)
อาท : ต่อไปนี้ผมจะไม่มีเลขามาช่วยงานแล้วนะครับ
กันตา : อ้าว คุณพิ?? ล่ะ
อาท : คุณพิต้องไปอยู่กับสามีที่ ตปท หลังแต่งงานเสร็จครับ ซึ่งก็เหลือเวลาอีก 2-3 วัน
กันตา : อ่อ!!!!! แล้วไงต่อค่ะ?
อาท : จะเป็นไรมั้ย ถ้าผมอยากให้คุณมาเป็นผู้ช่วยผม
กันตา : (คิดหนัก) จริงๆก็ช่วยได้นะคะ เพราะงานส่วนของกันมันไม่ได้ยุ่งตลอดค่ะ
อาท : ว้าว คุณแทนตัวเองได้น่ารักมากเลยครับ
กันตา : เอ่อ!!! อืม!!! อะไรนะคะ
อาท : ป่าวๆ คุณพูดต่อเลยครับ
กันตา : คือกันจะบอกว่า..กันช่วยงานคุณอาทได้ค่ะ แต่กันอาจจะไม่ได้อยู่ช่วยตลอดนะคะ
อาท : อ่อ ผมเก็ทล่ะ สำหรับผมไม่มีปัญหาครับ เอาที่คุณสะดวก ผมได้หมด
.....หลังจากที่คุยงานกับพี่อาทเสร็จแล้ว เราก็เริ่มปฎิบัติงาน แยกย้ายกันไปทำงานของตัวเอง จนถึงเวลาเลิกงาน ทุกคนก็มาเจอกันที่ร้านอาหาร
เพื่อเลี้ยงส่งคุณพิ(เลขา พี่อาท)
อาท : กัน คุณดื่มมั้ยครับ
กันตา : ดื่มได้ค่ะ
อาท : ok (ทำหน้ายิ้มๆ)
.....เวลาประมาณ 4 ทุ่ม พี่อาทก็ขอตัวกลับที่พักก่อน เพราะเมามาก โดยมีคนขับรถพาไปส่ง แต่พวกเราก็ฉลองกันต่อ จนถึง ตี1
ทุกคนก็แยกย้ายกลับที่พัก...ตัดมาเช้าวันทำงาน บอกตรงๆว่ามันแฮงค์ มันมึนๆหัวมาก แต่ด้วยภาระหน้าที่ ทุกคนก็ประจำที่เตรียมพร้อม
สำหรับเริ่มงานกันต่อ...
อาท : (เปิดประตูออฟฟิศ) โอโห้ พวกคุณนี่สุดยอดเลยนะ ได้ข่าวกลับตี1 นี่มาเช้ากว่าผมอีก
กันตา/ทีมงาน : (หัวเราะแห้งๆ)
ทีมงาน : ปกติอยู่ กทม พี่กันก็พาพวกเราไปตี้บ่อยครับ
อาท : อ้าวหรอ แสดงว่าคุณกันคอแข็งนะเนี้ย
กันตา : โอ้ยยยย พี่อาทก็เวอร์ไปค่ะ ไม่ขนาดนั้น
อาท : (นิ่ง)
กันตา : เอ่อ กันพูดอะไรผิดหรือเปล่าค่ะ (ทำหน้างงๆ)
อาท : เอ่อ เอ่อ ไม่ครับ แค่ตกใจที่คุณเรียกผมว่าพี่
กันตา : อุ้ย ขอโทษค่ะ คุณอาท
อาท : ไม่ๆ เรียกพี่แหระ เพราะดี ผมชอบนะ
กันตา : ค่ะ พี่อาท
....หลังจากนั้น พวกเราก็ประชุมงานกันต่อ จนถึงเวลาอาหารมื้อเที่ยง
ทีมงาน : พี่อาท พี่กัน มื้อเที่ยงพวกผมมีนัดเพื่อนไว้ ขอตัวนะครับวันนี้
กันตา : อืมๆ ไว้เจอกันช่วงบ่ายจ้า
อาท : ตามสะดวกเลยครับ
....(ทีมงานก็เดินออกจากออฟฟิศไป)
อาท : เหลือเรา 2 คน เที่ยงนี้กินไรดี
กันตา : พี่อาทไปทานก่อนเลยค่ะ กันยังไม่หิวและจะขอเคลียร์งานอีกแปปค่ะ
อาท : อ้าวหรอ (เดินออกจากออฟฟิศไป)
......12.20 น. ได้กลิ่นกาแฟหอมมาแต่ไกล
อาท : (เปิดประตูเข้ามา) อะนี่ กาแฟกับขนมปัง รองท้องสักหน่อย
กันตา : อุ้ย ขอบคุณมากค่ะ
อาท : ผมไม่รู้คุณกินกาแฟแบบไหน ผมเลยสั่งแบบที่ผมกิน ถ้าคุณไม่ชอบสั่งใหม่ได้นะ เดี๋ยวให้คนไปซื้อให้
กันตา : แบบนี้ก็ได้ค่ะ...ขอบคุณมาก
......ความสัมพันธ์ในการทำงานของเรา ทำให้เรารู้จักพี่อาทมากขึ้นในเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว
ตัวพี่อาทเองก็เช่นกัน รู้จักเรามากขึ้น เพราะพวกเรามีอะไรก็แชร์กันตลอด ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ส่วนตัวพี่อาทเองก็ดีกับเรามาตลอด
ทั้งเรื่องงาน ส่วนตัว เรื่องกิน เรื่องเที่ยว เป็นพี่ที่ซัพพอตที่ดีเสมอ...จนวันที่พี่อาททะเลาะกับภรรยาอย่างหนัก ทำให้พี่อาทเครียดมาก
เราก็ทำหน้าที่น้องที่ดีในการนั่งรับฟังทุกๆปัญหาของพี่อาท จนเพื่อนร่วมงานมองว่าเราคือลูกน้องคนโปรดของพี่อาท เพราะพวกเรา
สนิทกันมาก...วันเวลาผ่านไป และไม่แน่ใจว่ามันคือข่าวดีหรือข่าวร้ายสำหรับแพลนการทำงานของเรา ใช่ค่ะ เราได้อยู่ที่นี่ต่ออีก 1 ปี
คนที่ดีใจที่สุดน่าจะเป็นพี่อาท ส่วนทีมงานบางส่วนก็ต้องกลับไปประจำที่ กทม. หลังจากนั้นไม่นาน พี่อาทก็มาแจ้งว่าจะมีน้องใหม่มา
ช่วยงาน 1 คน (ชื่อน้องบีอายุ20+เป็น ผช/หุ่นดี/หน้าตาหล่อ)
พี่อาท : อะ เข้ามานี่ (กวักมือเรียกน้องใหม่)
บี : สวัสดีครับ ทุกคน ผมชื่อบีนะครับ
ทุกคน : สวัสดีจ้า น้องบี
เสียงสาวๆ: แหมมม หล่อจัง
อาท : เอ่อนี่ พี่กันตา ผู้ช่วยพี่
บี : สวัสดีครับพี่กันตา
กันตา : สวัสดีค่ะน้องบี
อาท : อ่ะๆ เรามาเริ่มประชุมกันเลยดีกว่า เผื่อสาวๆอยากจะสัมภาษณ์น้องใหม่ (ยิ้มและหันมามองที่เรา)
กันตา : (แยกเขี้ยวใส่ไป 1 กรุบ) หึหึ!!! (มองบน)
....เวลาเลิกงานที่ทุกคนรอคอย ลืมบอกพวกเราตี้กันบ่อยมาก แต่ทุกคนก็ตื่นมาทำงานไหวในทุกวันและคืนนี้ก็เช่นกัน ต้อนรับน้องใหม่
พอถึงร้านทุกคนก็เอ็นจอยเต็มที่โดยเฉพาะพี่อาท แต่น้องใหม่ก็ยังเกร็งๆและอายๆอยู่
กันตา : บี!!! ไม่สนุกหรอ นั่งนิ่งเลย
บี : สนุกมากครับพี่ พี่ๆทุกคนเป็นกันเองมากเลย
กันตา : เอ้า งั้นก็ลุกเส่ มาๆ ชนแก้ว
.....จากนั้นเวลาของเสียงดนตรีก็พุ่งผ้านไปจนถึงเวลาตี2 ทุกคนก็ไปส่งพี่อาทเสร็จแล้วก็แยกย้ายกลับที่พัก
ระหว่างเดินกลับห้อง...บีก็ถามขึ้นว่า
บี : พี่อาทแกเมาแบบนี้ประจำมั้ยพี่
กันตา : แรกๆไม่ค่อยนะ แต่พักนี้แหระเมาหนักเลย สงสัยจะเครียดๆอ่ะ ทำไมหรอ
บี : ป่าวครับ เมื่อก่อนไม่ค่อยเห็นพี่อาทเมาขนาดนี้
กันตา : แสดงว่าบีรู้จักพี่อาทมาก่อน?
บี : ครับพี่ แต่ก็ระยะเวลาสั้นๆนะ ประมาณครึ่งปีได้ แต่ก็ไม่ได้สนิทกับพี่เขาเท่าไหร่
กันตา : อ่าาา
บี : ดูท่าทางพี่กับพี่อาทสนิทกันมากเลยนะครับเนี้ย
กันตา : ก็ประมาณนั้นอ่ะ ทำไงได้ก็ทำงานร่วมกันเนาะ มันก็มีเรื่องคุยมากมายอ่ะ
บี : ครับพี่
....ถึงห้องพักก็แยกย้ายกันไปนอน...ตัดมา 9.00 น. ทุกคนก็พร้อมเริ่มงาน โดยเฉพาะบี น้องใหม่ไฟแรง
อาท : (เปิดประตูเข้ามา) มอนิ่งนะทุกคน!!!! (ทำหน้ายิ้มๆ)
กันตา : เอ๊ะ วันนี้วันอะไร พี่อาทดูอารมณ์ดี้ดี
อาท : ทำไม ห๊ะ ทำไมกันตา
กันตา : โหยยยยเรียกชื่อจริงด้วย
อาท : (หัวเราะเสียงดัง) ก็ผมมีความสุขไง ก็ต้องอารมณ์ดีสิ
กันตา : แสดงว่าภรรยาให้อภัยแล้วสินะ
อาท : (ยิ้มแป้น) แหมมมม คุณนี่สมกับเป็นผู้ช่วยผมจริงๆ รู้ดี รู้ไปหมด
กันตา : เอ้า ก็แน่นอนอยู่แล้วป่ะ
อาท : อ่ะๆมา ไหนใครมีอะไร update ผมบ้างวันนี้
....ทุกคนก็ทะยอยรายงานความคืบหน้าของงาน...ถึงเวลาพักกลางวันพวกเราก็แยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง
จะมีแต่น้องบีที่พึ่งมาก็เลยขอตามไปด้วย
บี : พี่กัน ผมขอไปด้วยนะ ยังไม่รู้จักแถวนี้เท่าไหร่
กันตา : ได้สิ เอ้า แล้วบีมาจากที่ไหนอ่ะ
บี : กทม ครับพี่
กันตา : อ่อ ป่ะๆอยากกินไรล่ะ
บี : ได้หมดครับ
....หลังจากสั่งอาหารเสร็จ เราก็ได้โอกาสสัมภาษณ์น้องใหม่ทันที
กันตา : บีมีแฟนยังอ่ะ
บี : โห้ ถามตรงเกิ๊น!!!
กันตา : เอ้า พี่ต้องถามยังไงอ่ะ
บี : ล้อเล่น!! ผมแต่งงานแล้วครับ มีลูก 1 คน
กันตา : ห๊ะ อะไรนะ...หู้ย อกหักเลยอ่าาา
บี : (หัวเราะ) พี่ก็เวอร์ไป 555 แต่ผมก็เสียดายนะ
กันตา : เสียดายอะไร
บี : เสียยยยยย ดายยยยย ป๊าว!!(เสียงสูง)
กันตา : เอ้า ทำไมเป็นคนแบบนี้อ่ะ
บี : ไม่มีอะไรครับ แล้วพี่ล่ะ มีแฟนยังครับ
กันตา : โถ่ว เปลี่ยนเรื่องเลยนะ พี่โสดมา5-6 เดือนละ
บี : อ่อ!!! ไม่น่าโสดนะผมว่า
กันตา : ยังไงอ่ะ
บี : ก็พี่ดูเฟรนลี่ น่ารัก คุยเก่ง ยิ้มเก่ง อยู่ด้วยแล้วสนุก เฮฮาดี
กันตา : แหมมมมก็พูดเกินไปป่าวบี
บี : จริงนะ ผมพูดจริงๆ ถ้าผมโสดๆนะ ผมจีบพี่เลยเนี้ย 555
กันตา : หึหึ มุขเยอะนะเราเนี้ย 555
....หลังจากกินมื้อเที่ยงเสร็จก็แวะซื้อกาแฟไปฝากพี่อาทด้วย แล้วก็กลับมาทำงานต่อ...
อาท : เป็นไง 2 คนนี้ กับข้าวอร่อยมั้ยนะวันนี้
บี : อร่อยครับ
กันตา : อารายยยย พี่อาทจะแซวอะไรก็มองซ้าย มองขวาด้วย
อาท : ทำไมอ่ะ
กันตา : น้องเขามีครอบครัวแล้ว เหมือนพี่อาทอ่ะ
อาท : เอ้า คุณรู้แล้วหรอเนี้ย 555
บี : นั่นไง ผมว่าแล้ว พี่กันต้องยังไม่รู้เรื่องผมแน่ๆ
อาท : ว่าจะแกล้งคนแถวนี้สักหน่อย ได้ข่าวว่าชอบคนหล่อนี่น่า
กันตา : จ้าาา ชอบคนหล่อ แต่ไม่ใช่คนหล่อที่มีครอบครัว แต่งงานแล้วจ้า
.....แซวเล่นกันพอหอมปาก หอมคอ ก็แยกย้ายไปทำงานกันต่อ บีก็ขยับมานั่งใกล้ๆเรา เพราะต้องเอาข้อมูลงานเพิ่มเติมจากเรา
วันเวลาผ่านไป 1 อาทิตย์...เรากับบีสนิทกันเร็วมาก ชอบอาหารคล้ายๆกัน ชอบฟังเพลงแนวเดียวกัน ชอบสนุกเฮฮา ถึงไหนถึงกัน
และก็สร้างความไม่พอใจให้กับพี่อาทนิดหน่อยในการสนิทของพวกเรา 2 คน มันก็ธรรมดานะ คนหวงลูกน้องที่เคยสนิทกับเขาแค่คนเดียว
วันนี้เรากลับไปสนิทกับน้องเพิ่มอีกคน...จนเรารู้สึกว่าพี่อาทเปลี่ยนไปจากเดิมมาก!!! หลังจากนั้นอีกไม่นาน ได้ข่าวจากสำนักงานใหญ่
จะส่งฝ่ายบัญชีมาช่วยเพิ่ม 2 คน ใช่ค่ะ เรามีสมาชิกเพิ่มอีก 2 คน คนแรกชื่อพี่ฟาง(สาวบัญชีผู้เคร่งครึม) คนที่2 ชื่อคิว(หนุ่มตี๋สายกวน พูดจาหวนๆ)
เราก็ทำหน้าที่ไปต้อนรับและพาเข้าที่พัก....ช่วงค่ำก็เช่นเคย พี่อาททำหน้าที่หัวหน้าที่ดีในการเลี้ยงต้อนรับสมาชิกใหม่
เราก็ทำหน้าที่เอ็นเตอร์เทนทุกคน้ช่นเคย แต่ก็มีน้องบีร่วมทีมเอ็นฯด้วย บอกตรงๆมันสนุกมาก ทุกคนเป็นกันเอง เอ็นจอยสุดเหวี่ยง!!!
คงจะมีแค่พี่อาทที่มองจับจ้องเราแปลกๆโดยเฉพาะเวลาเรา พูดคุยกับบี...
บี : พี่กันๆ
กันตา : ห๊ะ มีไร
บี : (กระซิบ) ผมรู้สึกว่าพี่อาทไม่ค่อยชอบที่เรา 2 คนสนิทกันอ่ะ
กันตา : ทำไมถึงคิดแบบนั้นละ
บี : ไม่รู้สิ ผมแค่รู้สึกอ่ะ
กันตา : อย่าเพ้อน่า พี่อาทก็เป็นแบบนั้นแหระ เขาคงกลัวพี่ไปยุ่งกับบีมั้ง ห่วงครอบครัวบีไง
บี : ผมว่าเราคิดไม่เหมือนกัน งั้นรอดูต่อไปครับพี่
กันตา : ไม่มีอะไรหรอกน่า
บี : พี่ลองดูพี่อาทดีๆสิ เขามองตลอดเวลาผมคุยกับพี่ พี่เขาแอบหึงพี่หรือเปล่า
กันตา : เห้ยยยย พี่อาทมีครอบครัวแล้ว อย่าคิดแบบนั้นดิ
บี :สักวัน ผมจะพิสูจน์ (ทำหน้าตากวนๆ)
....เราก็เดินไปชนแก้วกับพี่ฟางและคิว(คิวเคยเป็นเพื่อนในกลุ่มของเราแต่ไม่สนิท)ส่วนพี่ฟางเราสนิทและรู้จักกับมาหลายปีแล้ว มีอะไรจะพูดคุย
กันตลอด ซึ่งพี่ฟางก็จะรู้ความเป็นไป เป็นมาของเรากับเพื่อนร่วมงานที่นี่เป็นอย่างดี ส่วนพี่อาทด้วยความเป็นลุคป๋าๆหน่อยก็มีสาวๆแวะเวียนมาชนแก้ว
ด้วยตลอดทั้งคืน...และแล้วค่ำคืนแห่งความบันเทิงในคืนนี้ก็จบลง....!!!!