เรื่องมีอยู่ว่าคุณน้ำตาลกดยูทูปดูโน่นี่นั่นไปตามประสา  ดันไปเจอคลิปนึงเค้าบอกว่าเค้าทำไก่นึ่ง  พอเข้าเฟซก็มีน้องคนนึงเค้าก็ทำ  หญิงอ้วนคิดได้ว่าควรเอาสองสูตรมาผนวกบวกกันไปเลย  เพราะในยูทูปเค้าไม่ใส่น้ำปลาร้า  แต่หญิงอ้วนรักน้ำปลาร้า  โดยเฉพาะอย่างยิ่งดันได้แรร์ไอเต็มจากเมืองเลย เป็นนำปลาร้าปรุงรสของคุณยายหมูกรอบ  ไม่ต้องไปหาในเฟซเพราะเค้ายังไม่มีเฟซ  ยังอยู่ในขั้นตอนการทดลองจัดทำ จัดจำหน่าย  ซึ่งน้ำปลาร้าอันแสนนัวนี้ใส่อะไรก็อร่อย  บางวันสิ้นคิดถึงกับเอาน้ำปลาร้าใส่พริกป่นใส่ข้าวคั่วบีบมะนาวกินกับข้าวไข่ต้มกันเลยทีเดียว เรื่องเริ่มจากจะไปทำฟันก็เลยชวนอิพี่สาวไปกินข้าวที่ตลาดเสรีข้างหลังโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์
คุณน้ำตาล  " ผึ้งๆ ไหนเราก็มาถึงตลาดแล้ว ชั้นจะทำไก่นึ่งที่ชั้นบอกเธอไง"
ผึ้ง   "๒เธอเคยทำเหรอ  "
คุ๊น้ำตาล  "ไม่เคย  แต่ชั้นดูแล้วชั้นน่าจะทำได้  ชั้นเห็นเจ้าขายไก่เค้าเขียนว่าไก่บ้านอนามัยตระนาวศรี  ชื่อมันเพราะดี มันต้องเด็ด"
ผึ้ง  " เธออยากทำก็เรื่องของเธอนะ"
คุณน้ำตาล  " ชั้นจะทำ  แล้วชั้นจะเอาไปให้คนข้างบ้านเค้าได้กินฝีมือชั้นด้วย"
ผึ้ง  " เห็นแก่หน้าชั้นบ้าง "
คุณน้ำตาล  " เธออย่ามาดูถูกชั้น  ชั้นมั่วๆทำอะไรกินได้ตั้งหลายหน"
ผึ้ง  " แล้วที่เธอทำแล้วทิ้งไปหน่ะเป็นร้อยหนมั๊ง"
คุณน้ำตาล   "นี่แหล่ะ ที่เค้าเรียกว่าคนไทยไม่ใ้หกำลังใจกัน ชั้นจพทำ และมันต้องอร่อย"
หลังจากนั้น เริ่มช้อปเลยจ้า
ที่ร้านขายไก่
คุณน้ำตาล  "น้องๆ พี่เอาไก่บ้านอนามัย ตระนาวศรี"
เด็ก  " ไม่มีครับ"
คุณน้ำตาล   " เดี๋ยวนะ  ไม่มีแล้วติดป้ายเพื่ออะไร"
นางไม่ตอบอิชั้นค่ะ  
เด็ก  "พี่ปายล้านโน้งเลย  มีไก่บ้าน"
คุณน้ำตาล  " ไหนๆ "
นางชี้ทางไปขุมทรัพย์ไก่บ้าน
ร้านที่ 2
คุณน้ำตาล  " พี่เอาไก่บ้าน  "
กวาดตามองไป  มันมีไก่บ้านมีขนดำๆหน่อยๆ  เฮ้ยมันมีขนติดอยู่แล้วมันจะอนามัยไหม  มองหาป้าย  นางไม่มีป้ายเขียนว่าไก่บ้านอนามัย "
คุณน้ำตาล   " น้องเอาตัวที่ไม่มีขน  ทำให้ด้วย เพราะพี่ทำอะไรไม่เป็นเลย  อะไรที่กินไม่ได้น้องทิ้งไปเลยนะ พี่ไม่รู้หรอก  พี่จะไปทำตามยูทูป"
เด็ก  " ได้ครับพี่"
ว่าแล้วนางก็ไปสับ ไปแคะ ไปแงะ  จนได้ออกมาเป็น