เมื่อวันที่ 14 มิถุนายนที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสไปชิมเชฟเทเบิ้ลที่บังก้อง "Schwedakong" จัดขึ้นครับเลยมาขอรีวิวอาหาร 8 จานจากมังงะ 'จอมโหดกระทะเหล็ก' ให้ทุกท่านครับผม
.
.
.
.
.
เมื่อไอ้เป๋อย่างผมได้เดินทางโดยอาศัย grabcar ให้มาส่งที่ริมถนนหน้าประตูร้าน Bake it make it ที่สยามสแควร์ดินแดนสวรรค์ของวัยรุ่น พร้อมกับไม้ค้ำยัน ขาเฝือกและถุงก๊อบแก๊บครอบขาเพื่อกันเฝือกสกปรก เพราะต้องเอาขาข้างนั้นเข้าบ้านขึ้นเตียงและที่สำคัญคือ >>กันกลิ่นเท้า<< ที่หมักหมมในเฝือกมาร่วมสัปดาห์อันแสนจะอบอวลไปรบกวนเพื่อนร่วมโต๊ะอาหารนี่เอง 😅 . . .
++ที่ต้องต่อสู้กับความลำบากขนาดนี้ ทุกท่านคงพอจะเข้าใจแล้วใช่ไหมครับ ว่าผมอยากใช้ลิ้นชิมรสอาหารจากการ์ตูนในวัยเด็กเรื่องนี้ มากกว่าใช้ตาอย่างเดียวขนาดไหน
++
.
.
.
เมื่อเปิดประตูเข้ามานั่งรอกรุพแรกที่กำลังเสวยสุขอยู่นั้น ก็ได้กลิ่นหอมหวนที่เตะจมูกเข้าอย่างจัง เหมือนท่านได้อยู่ในครัวร้านอาหารจีนเก่าแก่ (แต่อากาศไม่ร้อนเหมือนในครัวนะ) ที่อุดมไปด้วยกลิ่นเนื้อสัตว์ปรุงสุกและยาจีนนานาชนิด โอยตอนนั้นพยาธิในท้องวิ่งกันพล่านเลยแจ้!!
.
.
อารัมภบทมาเยอะ เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ!
*Welcome Drink
เปิดรายการด้วยสุราสองช๊อต
-ช๊อตแรกเป็นเหล้าจีน 'Kuei Hua Chen Chiew' แอลกอฮอล์ 14% = รสชาติมีความซีตรัส หวานคล้ายจิบอุเมะชูของญี่ปุ่น
-ช๊อตสุดท้ายคือ 'Sichuanyibin' แอลกอฮอล์ 52% = ความรุนแรงระดับทำลายล้าง จิบครึ่งช๊อตนี่รู้สึกได้เลยว่าไส้ตัวเองมีความยาวเท่าไหร่ ร้อนรุ่มและมึนงงเหมือนโดนชกด้วยนวม 12ออนซ์ อาฟเตอร์เทสมีกลิ่นไม้ไผ่ เรียกได้ว่าเหล้าตัวนี้สามารถปิดต่อมความกลัวของใครบางคนที่มีความกลัวหรือลังเลในการทดลองอาหารแปลกๆได้ดีแท้เลยครับ
1. 'เกียงู้น่าว' (สมองคลุกซอสอะโวคาโดของคิริโกะ)
ในการ์ตูนเมนูนี้คิริโกะใช้สมองวัวไปนึ่ง แต่ทางบังก้องได้ใช้สมองหมูแทนลดดีกรีความรุนแรงของกลิ่นคาวของสมอง ราดด้วยซอสที่ทำจากอะโวคาโดผสมกับจิ๊กโฉ่ว, มัสตาร์ด. . . รสชาติมีความคล้ายคลึงกับกัวคาโมลี่นั่นแล แต่บังก้องก็ให้กินแนมกับนาโช่ และตัดรสเลี่ยนด้วยเนื้อลิ้นจี่และผักชี ส่วนตัวคิดว่าจานนี้มีความมันสะใจมาก แต่ที่ดีงามคือการที่เอาเนื้อลิ้นจี่และผักชีมาแนม ตัดเลี่ยนได้ดีและเสริมรสชาติให้จานนี้ให้รสชาติเด่นขึ้นอีก จานแรกก็สนุกละครับ
2. กุ้งทอดไส้ทรัฟเฟิล (ของบลูเมนาล)
จานนี้เป็นจานที่ผมชอบมากที่สุด ของจริงในการ์ตูนที่บลูเมนาลทำจะเป็นกุ้งมังกร แต่บังก้องใช้กุ้งธรรมดาแทน แต่ไม่ใช่ไม่อร่อยนะครับ มันอร่อยมากเลย. . . บังก้องเอากุ้งมาแล่เป็นแผ่นแล้วยัดไส้กุ้งอีกทีแล้วเอาไปทอด ก้อนแรกจะราดด้วยซอสที่มีความคล้ายคลึงกับชิลลี่แครบหอมมัน อีกก้อนจะราดด้วยบัลซามิกผสมกับทรัฟเฟิล เข้าปากแล้วหอมหวลกรอบอร่อยมากครับ แล้วกินแนมกับเนย 'ÉCHIRÉ' หรือ เอชิเร่(ไม่แน่ใจว่าอ่านถูกไหมนะครับ) เนยที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเนยที่ดีที่สุด แต่ส่วนตัวทานแล้วก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษเท่าไหร่นัก แต่ก็รสดีกว่าเนยยี่ห้อบ้านๆหลายขุมครับ
3. ต้านต้านเหมี่ยน หรือ ทันทันเมง (ของจาง)
เด็ดสะระตี่อีกแล้ว! จานนี้เป็นบะหมี่เหมือนบะหมี่ซั่วราดด้วยเพสงาดำที่ผสมจิ๊กโฉ่วและเนื้อหมูสับ แต่ไฮไลท์ของจานนี้มีสองอย่างคือ 'เคิร์ดชิลลี่🌶️' คือพริกบางช้างไซส์ใหญ่ยาว นำไปหมักในโยเกิร์ตสองวัน ตัวพริกนี่ไม่เผ็ดเลย กินแล้วเหมือนกินผลไม้หรือกินพุทราจีนเลย หวานอร่อยเคี้ยวมันมาก และอีกอย่างที่เป็นไฮไลท์ของจานนี้คือน้ำมันที่เอามาราดใส่เส้นบะหมี่คือน้ำมันงาที่เอาไปหมักกับ ตังกุย กระดองตะพาบ เง็กเต็ก ตังเซียม ม้าน้ำ!! ทั้งหมดนี่มีสรรพคุณเสริมกำลังทั้งนั้น แต่ทานแล้วก็ไม่ได้ปึ๋งปั๋งแข็งโป๊กหรือเลือดกำเดาพุ่งพรวดๆเหมือนในการ์ตูนแต่อย่างใดนะครับ 😆
. . . . ส่วนท่านที่สงสัยว่าน้ำมันรสชาติเป็นยังไง ผมก็ได้ขอทานน้ำมันเพียวๆช้อนนึงเพื่อพิสูจน์ให้ชัดๆแล้วครับ รสชาติก็เหมือนน้ำมันงานี่แหละครับ แต่ก็มีความหอมอย่างอื่นที่อธิบายไม่ถูก อวลอยู่ในปากและโพรงจมูกเล็กน้อยด้วยครับ
4.กระเพาะหมูหินผาเปรี้ยวหวานแบบลูกผู้ชาย (ของจาง)
มาที่เมนูที่สี่กันเลยครับ เมนูนี้คือเอาหมูผัดเปรี้ยวหวาน เผือกและรากบัวหั่นเต๋าแล้วผัดกับฝาไฉ่(ผักดองคล้ายกิมจิ) แล้วยัดเข้าไปในกระเพาะหมู แล้วเอากระเพาะหมูไปต้มพะโล้แล้วทอดอีกที และก่อนเสิร์ฟก็ราดด้วยซอสที่ทำจากจิ๊กโฉ่วผสมกับบ๊วยดำและช๊อคโกแลต🍫! ท่านไม่ได้ตาฝาดครับ ช๊อกโกแลตจริงๆ!
. . . . จานนี้ผมว่ามันขึ้นเหลาได้เลยนะ ความหอมของเผือกและความกรอบของรากบัวมันเป็นอะไรที่จีนๆอยู่แล้ว แล้วผสมกับซอสช๊อคโกแลตที่ได้ความหวานหอมช๊อคโกแลตแล้วมีความเปรี้ยวของจิ๊กโฉ่วและบ๊วยดำมาตัด !!!มันลงตัวมาก!!! แล้วส่วนตัวเป็นคนชอบทานเครื่องในอยู่แล้ว ภาชนะเป็นภาชนะที่อีดิเบิ้ลคือเป็นกระเพาะหมูแบบนี้นี่ถูกใจมาก หอมพะโล้ เคี้ยวมันสะใจมากครับ จานนี้ผมให้เป็นจานโปรดอันดับที่สองเลยครับ!
5.หงส์สารพัดนึก (ของโกเงียว)
จริงๆแล้วเมนูนี้ตามในการ์ตูนต้องใช้นกกระเรียนกับเต่าเป็นวัตถุดิบ แต่บังก้องใช้เนื้อเป็ดกับตะพาบและโสมสดแท้จากเกาหลีแทน
. . . จานนี้ผมไม่ทราบส่วนผสม แต่ให้กลิ่นและรสเหมือนตุ๋นยาจีนข้นๆ เนื้อเป็ดแน่นหยาบไปหน่อย เนื้อตะพาบก็ลื่นกรุบเหมือนกินหนังหมูแน่นๆ แต่เมนูนี้จะเลิศมากถ้ากินกับข้าวสวยร้อนๆ เพราะน้ำที่ตุ๋นรสชาติอูมามิหอมยาจีนชนะเลิศมาก (ผมขอนั่งจ้วงน้ำตุ๋นที่อยู่ก้นหม้อเพลินเลย) กินแนมกับต้นโสมเกาหลีสด ให้รสขมกรอบแบบที่ไม่เคยกินโสมสดมาก่อน ตอนท้ายบังก้องเอาดอกกับใบโสมสดมาให้ลองชิมด้วย ขมเฝื่อนๆแต่ก็อร่อยดีครับ
6.ซี่โครงแกะย่างสมุนไพรกับซุปมะเขือเทศ (ของคาริอิ คาริน)
หรือเรียกอีกอย่างว่าซี่โครงแกะเสพย์ติด เป็นซี่โครงแกะอบกับสมุนไพร แต่มีอะไรบ้างนั้นผมไม่รู้ แต่ที่แน่ๆอุดมไปด้วยโรสแมรี่แน่ๆ เพราะกลิ่นนี่เตะจมูกตั้งแต่เข้ามานั่งรอเลย. . . . ซุปมะเขือมีส่วนผสมของ ครีมสด มะเขือเทศและซุปไก่ที่ทำเป็นวุ้น ส่วนตัวซุปมะเขือนี่เอามาตัดรสชาติซี่โครงแกะได้ดีมากจริงๆ เหมือนเวลาที่เราหิวมากๆแล้วทานพิซซ่ากับน้ำอัดลม พอทานพิซซ่าซักพักก็อยากดื่มน้ำอัดลม พอดื่มน้ำอัดลมก็อยากกินพิซซ่าต่อ ประมาณนี้เลยครับ
เมนูนี้เท่าที่จำได้ในการ์ตูนคือของย่างเกลือจะไปกระตุ้นให้ร่างกายเราหลั่งสารเอนโดรฟีนหรือสารแห่งความสุขนี่เอง เหมือนเวลาที่เรากินเฟรนฟรายส์แล้วเราจะหยุดไม่ได้ต้องกินเรื่อยๆนั่นเองครับ แล้วกินตัดกับซุปมะเขือเทศที่มีสารโพแทสเซียมทำให้จานหลักซึ่งคือซี่โครงแกะนี่อร่อยขึ้นผิดหูผิดตา
เมนูนี้จริงๆแค่อ่านชื่อก็รู้แล้วว่าอร่อย แต่น่าเสียดายที่แกะมันไม่ร้อนแล้ว มันแกะเลยเป็นไข แต่ยังไงเนื้อก็อบมาแบบมีเดี้ยมอร่อยอยู่ดี
7.ซาปุกเลียม (ของฮิกิเมะ ดัน)
มาถึงเมนูที่เป็นพระเอกของเชฟเทเบิ้ลรอบนี้แล้วนะครับ นั่นคือ 'ซาปุกเลียม' ที่เราเรียกกันตามที่คนแปลเรียกในการ์ตูนแปลไทย จริงๆต้องเรียกว่า 'ซันปู้จัง' หรือ'ซันปู้เหนียน'นะครับ ตามที่บังบอกคือ ซันปู้เหนียนเป็นอาหารฮ่องเต้ ชื่อของมันแปลตรงๆคือสามไม่ติด คือ ไม่ติดฟัน ไม่ติดจาน ไม่ติดตะเกียบ. . . . ส่วนผสมทำจากไข่ แป้ง น้ำตาลและน้ำมันเท่านั้น ตามในการ์ตูนใช้น้ำมันหมู แต่บังแกรอบนี้ใช้น้ำมันพืช ผมก็เลยถามบังว่าทำไมไม่ใช่น้ำมันหมู บังก็ตอบว่าเพราะว่าเคยทำแล้วบางคนอาจจะมีปัญหากับน้ำมันหมู คือมันมีกลิ่นเฉพาะ แล้วพอมาเป็นของหวานแล้วบางคนอาจจะไม่ชอบหรือคิดว่าเหม็นครับ. . . . เมนูนี้ต้องใช้ระยะเวลาในการทำนานกว่าที่เราคิดๆกันนะครับ พอชั่นที่ผมได้ทานนั่นใช้เวลาทำครึ่งชม.นะครับ แล้วบังใช้เวลากว่า 10 ปี ในการทดลองและพัฒนาที่ทำให้มันกินได้แล้วพูดได้ว่า ++อร่อย++ จริงๆครับ
. . . .ส่วนเรื่องรสชาตินั้น ก็มีความนุ่มนวลมาก หอมไข่หอมน้ำตาล ไม่หวานมากเกินไป รสสัมผัสของมันนั้นไม่รู้จะไปเปรียบเทียบกับอะไร เหมือนกินของเหนียวๆแต่ไม่เหนียว เอ๊ะ! ยังไง!? และบางคนอาจจะไม่ชอบทานรสอ่อนของมัน บังแกเลยเอาแยมเซียนจา(ขนมแผ่นๆที่เราทานตอนเด็กๆนั่นแหละครับ แต่มันมีสารก่อมะเร็งนะครับ ใครยังทานอยู่หรือให้ลูกทาน เอาทิ้งเลยนะครับ) กับน้ำผึ้งกระเทียมดำมาทานจิ้มทานครับ คนข้างๆผมก็ชอบกินกับแยมเซียนจากันหลายคน แต่ผมเองชอบทานเปล่าๆมากกว่าครับ. . . ถือว่าคุ้มมากครับที่ได้กิน แต่กินบ่อยๆคงไม่ได้ เพราะซันปู้จังนี่ต้องใช้น้ำมันในการทำพอสมควรเลยครับ กินเยอะตับผมคงพังก่อน
ท้ายสุด: ผมขอบังกินเหล้าอีกอย่างละช๊อตครับ มีเป๋ๆนิดหน่อย 5555 ตอนลงบันไดชันๆไม่มีราวบันไดก็มีตกบันไดเล็กน้อย ศอกถลอกนิดหน่อยเอาศอกยันข้างฝาทัน ซ่าจริงไอ้เป๋!!
จบแล้วนะครับกับการรีวิวเชฟเทเบิ้ลอากิยามะจางรอบนี้ สำหรับท่านที่พลาดนะครับ ยังไงติดตามเพจของบังก้อง SchwedaKong ไว้นะครับ เผื่อมีรอบหน้าจะได้ไม่พลาด ยังไงก็คุ้มครับ เพราะอาหารเหล่านี้เราๆคงไม่ได้ทำทานเองและคงหาทานที่ไหนไม่ได้เป็นแน่แท้ แล้วที่สำคัญมันไม่ใช่แค่แปลกอย่างเดียวนะครับ มันอร่อยเอามากๆเลยด้วยครับ
ฝากติดตามเพจของผมด้วยนะครับ
www.facebook.com/Reviewallbyzolabeam/
ไว้พบกันใหม่ครับ
[CR] ++ รีวิว Chef table 7 เมนูจากการ์ตูนจอมโหดกระทะเหล็ก ++
.
.
.
.
.
เมื่อไอ้เป๋อย่างผมได้เดินทางโดยอาศัย grabcar ให้มาส่งที่ริมถนนหน้าประตูร้าน Bake it make it ที่สยามสแควร์ดินแดนสวรรค์ของวัยรุ่น พร้อมกับไม้ค้ำยัน ขาเฝือกและถุงก๊อบแก๊บครอบขาเพื่อกันเฝือกสกปรก เพราะต้องเอาขาข้างนั้นเข้าบ้านขึ้นเตียงและที่สำคัญคือ >>กันกลิ่นเท้า<< ที่หมักหมมในเฝือกมาร่วมสัปดาห์อันแสนจะอบอวลไปรบกวนเพื่อนร่วมโต๊ะอาหารนี่เอง 😅 . . .
++ที่ต้องต่อสู้กับความลำบากขนาดนี้ ทุกท่านคงพอจะเข้าใจแล้วใช่ไหมครับ ว่าผมอยากใช้ลิ้นชิมรสอาหารจากการ์ตูนในวัยเด็กเรื่องนี้ มากกว่าใช้ตาอย่างเดียวขนาดไหน
.
.
.
เมื่อเปิดประตูเข้ามานั่งรอกรุพแรกที่กำลังเสวยสุขอยู่นั้น ก็ได้กลิ่นหอมหวนที่เตะจมูกเข้าอย่างจัง เหมือนท่านได้อยู่ในครัวร้านอาหารจีนเก่าแก่ (แต่อากาศไม่ร้อนเหมือนในครัวนะ) ที่อุดมไปด้วยกลิ่นเนื้อสัตว์ปรุงสุกและยาจีนนานาชนิด โอยตอนนั้นพยาธิในท้องวิ่งกันพล่านเลยแจ้!!
.
.
อารัมภบทมาเยอะ เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ!
*Welcome Drink
เปิดรายการด้วยสุราสองช๊อต
-ช๊อตแรกเป็นเหล้าจีน 'Kuei Hua Chen Chiew' แอลกอฮอล์ 14% = รสชาติมีความซีตรัส หวานคล้ายจิบอุเมะชูของญี่ปุ่น
-ช๊อตสุดท้ายคือ 'Sichuanyibin' แอลกอฮอล์ 52% = ความรุนแรงระดับทำลายล้าง จิบครึ่งช๊อตนี่รู้สึกได้เลยว่าไส้ตัวเองมีความยาวเท่าไหร่ ร้อนรุ่มและมึนงงเหมือนโดนชกด้วยนวม 12ออนซ์ อาฟเตอร์เทสมีกลิ่นไม้ไผ่ เรียกได้ว่าเหล้าตัวนี้สามารถปิดต่อมความกลัวของใครบางคนที่มีความกลัวหรือลังเลในการทดลองอาหารแปลกๆได้ดีแท้เลยครับ
1. 'เกียงู้น่าว' (สมองคลุกซอสอะโวคาโดของคิริโกะ)
ในการ์ตูนเมนูนี้คิริโกะใช้สมองวัวไปนึ่ง แต่ทางบังก้องได้ใช้สมองหมูแทนลดดีกรีความรุนแรงของกลิ่นคาวของสมอง ราดด้วยซอสที่ทำจากอะโวคาโดผสมกับจิ๊กโฉ่ว, มัสตาร์ด. . . รสชาติมีความคล้ายคลึงกับกัวคาโมลี่นั่นแล แต่บังก้องก็ให้กินแนมกับนาโช่ และตัดรสเลี่ยนด้วยเนื้อลิ้นจี่และผักชี ส่วนตัวคิดว่าจานนี้มีความมันสะใจมาก แต่ที่ดีงามคือการที่เอาเนื้อลิ้นจี่และผักชีมาแนม ตัดเลี่ยนได้ดีและเสริมรสชาติให้จานนี้ให้รสชาติเด่นขึ้นอีก จานแรกก็สนุกละครับ
2. กุ้งทอดไส้ทรัฟเฟิล (ของบลูเมนาล)
จานนี้เป็นจานที่ผมชอบมากที่สุด ของจริงในการ์ตูนที่บลูเมนาลทำจะเป็นกุ้งมังกร แต่บังก้องใช้กุ้งธรรมดาแทน แต่ไม่ใช่ไม่อร่อยนะครับ มันอร่อยมากเลย. . . บังก้องเอากุ้งมาแล่เป็นแผ่นแล้วยัดไส้กุ้งอีกทีแล้วเอาไปทอด ก้อนแรกจะราดด้วยซอสที่มีความคล้ายคลึงกับชิลลี่แครบหอมมัน อีกก้อนจะราดด้วยบัลซามิกผสมกับทรัฟเฟิล เข้าปากแล้วหอมหวลกรอบอร่อยมากครับ แล้วกินแนมกับเนย 'ÉCHIRÉ' หรือ เอชิเร่(ไม่แน่ใจว่าอ่านถูกไหมนะครับ) เนยที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเนยที่ดีที่สุด แต่ส่วนตัวทานแล้วก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษเท่าไหร่นัก แต่ก็รสดีกว่าเนยยี่ห้อบ้านๆหลายขุมครับ
3. ต้านต้านเหมี่ยน หรือ ทันทันเมง (ของจาง)
เด็ดสะระตี่อีกแล้ว! จานนี้เป็นบะหมี่เหมือนบะหมี่ซั่วราดด้วยเพสงาดำที่ผสมจิ๊กโฉ่วและเนื้อหมูสับ แต่ไฮไลท์ของจานนี้มีสองอย่างคือ 'เคิร์ดชิลลี่🌶️' คือพริกบางช้างไซส์ใหญ่ยาว นำไปหมักในโยเกิร์ตสองวัน ตัวพริกนี่ไม่เผ็ดเลย กินแล้วเหมือนกินผลไม้หรือกินพุทราจีนเลย หวานอร่อยเคี้ยวมันมาก และอีกอย่างที่เป็นไฮไลท์ของจานนี้คือน้ำมันที่เอามาราดใส่เส้นบะหมี่คือน้ำมันงาที่เอาไปหมักกับ ตังกุย กระดองตะพาบ เง็กเต็ก ตังเซียม ม้าน้ำ!! ทั้งหมดนี่มีสรรพคุณเสริมกำลังทั้งนั้น แต่ทานแล้วก็ไม่ได้ปึ๋งปั๋งแข็งโป๊กหรือเลือดกำเดาพุ่งพรวดๆเหมือนในการ์ตูนแต่อย่างใดนะครับ 😆
. . . . ส่วนท่านที่สงสัยว่าน้ำมันรสชาติเป็นยังไง ผมก็ได้ขอทานน้ำมันเพียวๆช้อนนึงเพื่อพิสูจน์ให้ชัดๆแล้วครับ รสชาติก็เหมือนน้ำมันงานี่แหละครับ แต่ก็มีความหอมอย่างอื่นที่อธิบายไม่ถูก อวลอยู่ในปากและโพรงจมูกเล็กน้อยด้วยครับ
4.กระเพาะหมูหินผาเปรี้ยวหวานแบบลูกผู้ชาย (ของจาง)
มาที่เมนูที่สี่กันเลยครับ เมนูนี้คือเอาหมูผัดเปรี้ยวหวาน เผือกและรากบัวหั่นเต๋าแล้วผัดกับฝาไฉ่(ผักดองคล้ายกิมจิ) แล้วยัดเข้าไปในกระเพาะหมู แล้วเอากระเพาะหมูไปต้มพะโล้แล้วทอดอีกที และก่อนเสิร์ฟก็ราดด้วยซอสที่ทำจากจิ๊กโฉ่วผสมกับบ๊วยดำและช๊อคโกแลต🍫! ท่านไม่ได้ตาฝาดครับ ช๊อกโกแลตจริงๆ!
. . . . จานนี้ผมว่ามันขึ้นเหลาได้เลยนะ ความหอมของเผือกและความกรอบของรากบัวมันเป็นอะไรที่จีนๆอยู่แล้ว แล้วผสมกับซอสช๊อคโกแลตที่ได้ความหวานหอมช๊อคโกแลตแล้วมีความเปรี้ยวของจิ๊กโฉ่วและบ๊วยดำมาตัด !!!มันลงตัวมาก!!! แล้วส่วนตัวเป็นคนชอบทานเครื่องในอยู่แล้ว ภาชนะเป็นภาชนะที่อีดิเบิ้ลคือเป็นกระเพาะหมูแบบนี้นี่ถูกใจมาก หอมพะโล้ เคี้ยวมันสะใจมากครับ จานนี้ผมให้เป็นจานโปรดอันดับที่สองเลยครับ!
5.หงส์สารพัดนึก (ของโกเงียว)
จริงๆแล้วเมนูนี้ตามในการ์ตูนต้องใช้นกกระเรียนกับเต่าเป็นวัตถุดิบ แต่บังก้องใช้เนื้อเป็ดกับตะพาบและโสมสดแท้จากเกาหลีแทน
. . . จานนี้ผมไม่ทราบส่วนผสม แต่ให้กลิ่นและรสเหมือนตุ๋นยาจีนข้นๆ เนื้อเป็ดแน่นหยาบไปหน่อย เนื้อตะพาบก็ลื่นกรุบเหมือนกินหนังหมูแน่นๆ แต่เมนูนี้จะเลิศมากถ้ากินกับข้าวสวยร้อนๆ เพราะน้ำที่ตุ๋นรสชาติอูมามิหอมยาจีนชนะเลิศมาก (ผมขอนั่งจ้วงน้ำตุ๋นที่อยู่ก้นหม้อเพลินเลย) กินแนมกับต้นโสมเกาหลีสด ให้รสขมกรอบแบบที่ไม่เคยกินโสมสดมาก่อน ตอนท้ายบังก้องเอาดอกกับใบโสมสดมาให้ลองชิมด้วย ขมเฝื่อนๆแต่ก็อร่อยดีครับ
6.ซี่โครงแกะย่างสมุนไพรกับซุปมะเขือเทศ (ของคาริอิ คาริน)
หรือเรียกอีกอย่างว่าซี่โครงแกะเสพย์ติด เป็นซี่โครงแกะอบกับสมุนไพร แต่มีอะไรบ้างนั้นผมไม่รู้ แต่ที่แน่ๆอุดมไปด้วยโรสแมรี่แน่ๆ เพราะกลิ่นนี่เตะจมูกตั้งแต่เข้ามานั่งรอเลย. . . . ซุปมะเขือมีส่วนผสมของ ครีมสด มะเขือเทศและซุปไก่ที่ทำเป็นวุ้น ส่วนตัวซุปมะเขือนี่เอามาตัดรสชาติซี่โครงแกะได้ดีมากจริงๆ เหมือนเวลาที่เราหิวมากๆแล้วทานพิซซ่ากับน้ำอัดลม พอทานพิซซ่าซักพักก็อยากดื่มน้ำอัดลม พอดื่มน้ำอัดลมก็อยากกินพิซซ่าต่อ ประมาณนี้เลยครับ
เมนูนี้เท่าที่จำได้ในการ์ตูนคือของย่างเกลือจะไปกระตุ้นให้ร่างกายเราหลั่งสารเอนโดรฟีนหรือสารแห่งความสุขนี่เอง เหมือนเวลาที่เรากินเฟรนฟรายส์แล้วเราจะหยุดไม่ได้ต้องกินเรื่อยๆนั่นเองครับ แล้วกินตัดกับซุปมะเขือเทศที่มีสารโพแทสเซียมทำให้จานหลักซึ่งคือซี่โครงแกะนี่อร่อยขึ้นผิดหูผิดตา
เมนูนี้จริงๆแค่อ่านชื่อก็รู้แล้วว่าอร่อย แต่น่าเสียดายที่แกะมันไม่ร้อนแล้ว มันแกะเลยเป็นไข แต่ยังไงเนื้อก็อบมาแบบมีเดี้ยมอร่อยอยู่ดี
7.ซาปุกเลียม (ของฮิกิเมะ ดัน)
มาถึงเมนูที่เป็นพระเอกของเชฟเทเบิ้ลรอบนี้แล้วนะครับ นั่นคือ 'ซาปุกเลียม' ที่เราเรียกกันตามที่คนแปลเรียกในการ์ตูนแปลไทย จริงๆต้องเรียกว่า 'ซันปู้จัง' หรือ'ซันปู้เหนียน'นะครับ ตามที่บังบอกคือ ซันปู้เหนียนเป็นอาหารฮ่องเต้ ชื่อของมันแปลตรงๆคือสามไม่ติด คือ ไม่ติดฟัน ไม่ติดจาน ไม่ติดตะเกียบ. . . . ส่วนผสมทำจากไข่ แป้ง น้ำตาลและน้ำมันเท่านั้น ตามในการ์ตูนใช้น้ำมันหมู แต่บังแกรอบนี้ใช้น้ำมันพืช ผมก็เลยถามบังว่าทำไมไม่ใช่น้ำมันหมู บังก็ตอบว่าเพราะว่าเคยทำแล้วบางคนอาจจะมีปัญหากับน้ำมันหมู คือมันมีกลิ่นเฉพาะ แล้วพอมาเป็นของหวานแล้วบางคนอาจจะไม่ชอบหรือคิดว่าเหม็นครับ. . . . เมนูนี้ต้องใช้ระยะเวลาในการทำนานกว่าที่เราคิดๆกันนะครับ พอชั่นที่ผมได้ทานนั่นใช้เวลาทำครึ่งชม.นะครับ แล้วบังใช้เวลากว่า 10 ปี ในการทดลองและพัฒนาที่ทำให้มันกินได้แล้วพูดได้ว่า ++อร่อย++ จริงๆครับ
. . . .ส่วนเรื่องรสชาตินั้น ก็มีความนุ่มนวลมาก หอมไข่หอมน้ำตาล ไม่หวานมากเกินไป รสสัมผัสของมันนั้นไม่รู้จะไปเปรียบเทียบกับอะไร เหมือนกินของเหนียวๆแต่ไม่เหนียว เอ๊ะ! ยังไง!? และบางคนอาจจะไม่ชอบทานรสอ่อนของมัน บังแกเลยเอาแยมเซียนจา(ขนมแผ่นๆที่เราทานตอนเด็กๆนั่นแหละครับ แต่มันมีสารก่อมะเร็งนะครับ ใครยังทานอยู่หรือให้ลูกทาน เอาทิ้งเลยนะครับ) กับน้ำผึ้งกระเทียมดำมาทานจิ้มทานครับ คนข้างๆผมก็ชอบกินกับแยมเซียนจากันหลายคน แต่ผมเองชอบทานเปล่าๆมากกว่าครับ. . . ถือว่าคุ้มมากครับที่ได้กิน แต่กินบ่อยๆคงไม่ได้ เพราะซันปู้จังนี่ต้องใช้น้ำมันในการทำพอสมควรเลยครับ กินเยอะตับผมคงพังก่อน
ท้ายสุด: ผมขอบังกินเหล้าอีกอย่างละช๊อตครับ มีเป๋ๆนิดหน่อย 5555 ตอนลงบันไดชันๆไม่มีราวบันไดก็มีตกบันไดเล็กน้อย ศอกถลอกนิดหน่อยเอาศอกยันข้างฝาทัน ซ่าจริงไอ้เป๋!!
www.facebook.com/Reviewallbyzolabeam/
ไว้พบกันใหม่ครับ