ดูไม่ออกหรอกค่ะ  ขนาดนักจิตวิทยา ยังแค่สังเกตพฤติกรรมไว้แค่เป็นแนวโน้มเอง
แต่ไม่มีหรอกค่ะที่จะมาตัดสินหรือเขียนรายงาน โดยตัดสินเอาจากแค่พฤติกรรมที่เจอ
แล้วมาฟันธงเลยว่า ใช่แน่ๆ ถูกชัวร์ๆ ฉันรู้หมดทุกอย่าง ฉันเขียนรายงานได้เลย
เพียงเพราะแค่สังเกตพฤติกรรมเอาในเวลาแปบเดียวที่ได้เจอหน้ากัน
เขาใช้แบบทดสอบประกอบทั้งนั้นค่ะ  ถ้ามองแล้วรู้หมด คงไม่ต้องทำแบบทดสอบกันแล้วล่ะ

perception การตีความส่วนบุคคล มันบิดเบือน มันไม่เสถียรได้ค่ะ
เอาคนหนึ่งคน มาแสดงพฤติกรรมเดียวกัน ให้คน 10 คนดู ยังตีความยังไม่เหมือนกันทุกคนเลย
เพราะงั้นไม่มีนักจิตวิทยาที่มีจรรยาบรรณหรือมาตรฐานตามวิชาชีพคนไหนหรอกค่ะ
ที่จะมาโอ้อวดตัวเองว่า รู้ลึก รู้หมด รู้ดี เพียงแค่เห็นคนแวบเดียวน่ะ แล้วตัดสินได้น่ะ
จะมีก็คงสายมโน กับ สาย judge น่ะค่ะ ถึงจะรีบสรุปทันทีน่ะ จากข้อมูลแค่นั้นน่ะ

จริงอยู่ว่า พฤติกรรมบอกได้หลายอย่าง  อาการเด่นๆบางอย่างก็ได้ข้อมูลจากพฤติกรรมนี่ล่ะ
ถ้าบอกแนวโน้มโรคมันก็พอได้ชัดเจนอยู่  แต่พฤติกรรมก็ไม่ใช่ทั้งหมดที่จะมาอธิบายถึงบุคลิกภายในจริงๆของคนๆหนึ่ง
ถ้ามองในแง่ภูเขาน้ำแข็งนะ การแสดงออกของคนเรา มันเป็นแค่ส่วนยอดเท่านั้นเอง
บางคนแสดงออกมาโดยยังไม่เข้าใจพฤติกรรมตัวเองด้วยซ้ำว่า ทำไปเพื่ออะไร รู้สึกยังไง คิดแบบไหนถึงทำ
บางคนทำรุนแรง คนรอบข้างมองว่า "เธอก้าวร้าว อารมณ์รุนแรง เป็นคนเลือดร้อนกล้าได้กล้าเสีย"
ลึกๆแล้ว เป็นคนอ่อนแอก็ได้ แต่ต้องแสดงว่าก้าวร้าว เพื่อสร้างเกาะปกป้องตัวเอง
หรือ บางคนดูอ่อนแอ พูดก็ดูเสียงเบาๆ เหมือนไม่มั่นใจ คล้ายขี้อาย ดูแว๊บแรกคือ เหมือนคนไม่มีอะไรเด่นหรือน่าสนใจเลย
แต่จริงๆ แล้วเป็นคนกล้าตัดสินใจ พึ่งพาได้ เผชิญปัญหาได้ดี หรืออาจเป็นพวก slow to warm up ก็ได้หรือ

แต่โดยทั่วไปพฤติกรรมมันก็พอบอกได้ว่า  คนๆนั้น  กับ เรา  พอจะร่วมทางเดินไปกันได้ไหม
บางคนพฤติกรรมไม่ดีในสายตาเรา  แต่ที่บ้านเขามันคือเรื่องปกติก็ได้  
เพราะงั้น ดี เลว ไม่ดี น่าคบ  ฯลฯ มันมีเรื่องทางสังคมเข้ามาเกี่ยวด้วยน่ะ
และคนที่ให้คุณค่าต่อพฤติกรรมก็ตัวเราเองนี่ล่ะ คนไหนประเมินแล้วดูบวกหน่อย เราก็คบกันไป
ทั้งที่คนที่เราประเมินบวก  ในอีกสังคมเขาอาจถูกประเมินลบ หรือ กลายเป็นคนเลวก็ได้น่ะ
เจอแว๊บแรก ตัดสินเลย ต้องระวังให้ดีนะ จริงๆแล้ว อันนั้นกำลังตัดสินเขา หรือ กำลังตัดสินความคิดตัวเอง