ช่วงนี้ ลมและฝน ยังคงเป็นอุปสรรค กับ ชาวประมง
ลมตะวันตก เริ่มพัดรุนแรงขึ้น ฟ้ามืดคลึ้มตลอดทั้งวัน
ฝนเริ่มเม็ดบางๆทั่วทั้งทะเลและบนบก แผงขายปลาดูวังเวง ปลาสดๆเริ่มลดน้อยลง
คงเหลือแต่ปลาอวนลาก ที่ใช้เรือใหญ่ทำการประมง ส่งต่อกุ้ง ปลา เข้าตลาด

ตะโกน้อย อดเล่นปลา เล่นกุ้ง หันหน้าไปมุ่งทำสวนครัว
ปลูกผักกาด คะน้า กวางตุ้ง พร้อมผักบุ้ง เก็บไว้กิน
หัดให้รู้จักความลำบาก แต่เล็กๆ
ฝึกความขยันอดทนแต่น้อยๆ ค่อยๆสั่งสอนกันไป ตามประสาชาวบ้าน ชนบท
พอบอกว่า "ไปทำสวน" ตะโกน้อย รีบเดินเตาะแตะไปที่รองเท้า พร้อมหยิบให้ใส่
อีกมือนึงคว้าที่รดน้ำผัก เตรียมเดินเข้าแปลง ไม่ลังเล
โตขึ้นอีกนิด จะให้เก็บพริก มาทำกับข้าว
ฝึกให้มีภูมิคุ้มกัน จากแมลงและพืชบางชนิด รวมถึงสัตว์ทะเลต่างๆ
ตะโกน้อย ยังคงต้องเรียนรู้ การใช้ชีวิตอย่างต่อเนื่อง เพื่อก้าวข้ามความเป็นเด็ก
หากโตขึ้นต่อไป ก็ไม่ต้องกลัวอดตาย แค่เพียงมีผืนดิน และผืนน้ำไว้ให้หากิน
รางวัลของตะโกน้อย มื้อสาย ได้กินข้าวมันไก่ อร่อยแค่ไหน ถามใจเทอดู