ก้าวข้าม วันพระแรม8ค่ำ ประกาศจากกรมอุตุก็ออก พายุฝนฟ้าคะนอง ทะเลมีคลื่นลม
เรือก็ต้องจอด เพราะออกไม่ได้ ลมพัดแรงตลอดวันและคืน แม้แดดจะออกจ้า ท้องฟ้าไม่มีฝน
ก่อนหน้านี้ตลอดสัปดาห์ ชาวประมงยิ้มร่าแทบทุกลำ ผลผลิตจากท้องทะเลล้วนมีค่า
แชบ้วยใหญ่ หนาตา ไปทั่วทุกแหล่ง บางลำออกทั้งกลางวันกลางคืน แทบไม่ได้พัก
อาศัยงีบหลับ ในทะเล ช่วงรอกู้อวน ขณะที่น้ำเริ่มจะลง
เมื่อได้กุ้ง ก็ต้องรีบนำส่งขาย เพราะหากขืนปล่อยทิ้งไว้ ราคากุ้งก็จะตก
แม่ค้าส่วนใหญ่ ใช้ความสดมาตั้งราคา กุ้งที่สดสวยจะมีค่ากว่ากุ้งที่ดองนาน
แชบ้วยใหญ่ ไซร์ไม่เกิน ยี่สิบหก ราคาส่งขาย 380บาท
ส่วนชาวประมงที่ต้องไปเกี๊ยวเงินของนายทุน จะได้ราคาที่ต่ำกว่า20-30บาทต่อกิโล
การปล่อยเกี๊ยว จะมีนายทุน ลงทุนจ่ายเงินเพื่อซื้ออุปกรณ์แหอวน รวมถึงเครื่องยนต์น้ำมันจิปาถะ
ให้กับชาวประมงที่ต้องการ เพื่อนำไปลงทุน เมื่อได้กุ้งปลา ก็จะถูกจำกัดช้องทางขาย
ต้องขายให้กับ ผู้ที่ปล่อยเงินเกี๊ยวเท่านั้น ดอกเบี้ยไม่ต้องเสีย โดยมีผลตอบแทนที่ต่ำกว่า
ทำไงได้ เพราะชาวประมง ไม่มีเงิน ไม่มีแหล่งเงินทุนสำหรับกู้ ทั้งรัฐ ทั้งธนาคาร ไม่กล้าบริหารบนความเสี่ยง
จึงทำให้เกิดอาชีพ ปล่อยเกี๊ยว มาหลายยุคสมัย ไม่เว้นแม้ตังเก ลำใหญ่ๆ ที่อาศัยเงินเกี๊ยวมาลงทุน
รอให้ตะโกน้อย โตอีกนิด จะทำโครงการ ตั้งเป็นสมาคม ประมงน้ำตื้นของตำบล สมาชิกคือชาวประมงทุกลำ
นำผลผลิตที่หามาได้ ขายตรงถึงผู้บริโภค โดยเน้นที่ความสด ราคามาแบบมิตรภาพ
อีกทั้งในหมู่บ้าน จะจัดตั้ง โฮมสเตย์ เน้นอาหารสดๆในท้องทะเล ผสมผสานกับ ผักผลไม้ในท้องถิ่น
ตะโก จะเทรินโปร จากจุมโพ่ท้ายเรือ สู่ห้องครัว ของโฮมสเตย์