❄️🌨☃ (ถุงมือกวี ซีซั่น 3) THE SHOW MUST GO ON... B6..."ถุงมือ เปื่อย" ต่อไปครับ ❄️🌨☃

กระทู้คำถาม

มีเรื่องวุ่นวายสับสนมากมายเกิดขึ้นสำหรับช่วงกลางวันที่ผ่านมา ทั้งในเกมของเรานี้ ทั้งในชีวิตการทำงานของกรรมการ

แต่เมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไปแล้ว ก็เห็นสมควรปล่อยให้ผ่านพ้นไป

เกมของเรา ต้องดำเนินต่อไป จนสุดเส้นทาง

นี้เป็นความตั้งใจของกรรมการครับ

********************************************************************************************

มาต่อกัน ด้วยรหัส B6 ในชื่อว่า "ถุงมือเปื่อย" (ฟังดู สูสีกับ "ถุงมือขาดๆ" ที่ผ่านมาเลย)

ถุงมือเปื่อย ท่านนี้ จะนำเสนอเรื่องอันใด แบบไหน.....ชมกันได้เลยครับ

********************************************************************************************

กลอน "เปลือยเปลือกเปื่อย"

โปรยปรายเปลือยเปลือกบางพร่างพรมพื้น
สดุดีวันคืนแสนหลอกหลอน
รุกสะสมผุพังอย่างอาวรณ์
ดั่งละครชีวิตลิขิตลาย

อีกกี่ฝนทนกี่แดดที่แผดเผา
ดิ้นร้อนเร่าอินทรีย์ฉงนฉงาย
ปิดความรู้ทู่ความคิดริดกิ่งปลาย
ดุจดังคล้ายกลายโง่งมฝังโคลนตม

เผยอเปลือกเลือกคู่เคียงครองคว้า
หวังเพียงลาน้ำตาทิ้งขื่นขม
ที่ไหนได้กลับกลอกกลายทุกข์ระทม
ช้ำสะสมร้าวรานผลาญวิญญาณ

ไม่คืนมาอีกแล้วร่ายชีวิต
เดินหน้าปลิดเปลื้องทุกข์รุกขับขาน
เบื่อความช้ำฉีกวันคืนทรมาน
ขอจดจารเพื่อจากลาผาทรนง

เก็บเอาไว้ทำไมนัยน์ความทุกข์
ลุกขึ้นปลุกสติรุนผุยผง
มองรวงร่างกระจ่างอย่างเจาะจง
คายคืนคงหลงรักโลภโกรธกลางทาง

เปื่อยเปลือยรุ่ยขุยฉากพรากความฝัน
ท้วงตีบตันภวังค์ทุกข์รุกถากถาง
หายใจเข้าหายใจออกมีปลายวาง
เพื่อละร้างปล่อยปลงว่างสิ่งทั้งปวง