หลังจากเราได้ใชัชีวิตมาระดับหนึ่ง เราก็ได้เรียนรู้ว่า มนุษย์มีความอยากความต้องการไม่สิ้นสุดตราบเท่าที่ยังมีร่างกาย เพราะมีร่างกายก็จะเกิดสภาพการตกเป็นทาสร่างกาย คือ 1.ร่างกายต้องการอาหารและน้ำ 2.ร่างกายต้องการยารักษาความเจ็บป่วย 3.ร่างกายต้องการสภาพความเป็นอยู่ที่สุขสบาย นี่ยังไม่นับรวมความต้องการที่เกินความจำเป็นสำหรับมนุษย์ เช่น สิ่งบันเทิง การสืบพันธุ์ อำนาจ เงินทอง เครื่องประดับ 

เราตกผลึกแล้วว่า ถ้าเรามีลูก เราก็ต้องดิ้นรนขวนขวายหาสิ่งต่างๆ มาบำรุงเลี้ยงร่างกายให้อยู่ดีมีสุข แล้วถ้ามนุษย์มันมีความอยากที่เกินพอดี ทรัพยากรโลกก็จะหมดลง เกิดขยะมลพิษโรคภัยมากขึ้น สุดท้ายมนุษย์ก็ไม่พ้นกับความทุกข์ แล้วเราจะมีลูกเพื่อสืบต่อความทุกข์ไปทำไม?

เราไม่อยากมีลูกเพราะ เราไม่อยากให้ลูกของเราเป็นที่ระบายความใคร่ของมนุษย์ ถ้ามีลูกชายเราก็จะกังวลว่า ลูกชายของเราจะเป็นพวกบ้ากามเสพติดเซ็กซ์จนทำร้ายจิตใจสาวๆ หรือเปล่า ? ถ้ามีลูกเป็นผู้หญิงลูกสาวของเราจะตกเป็นเหยื่อทาสกามให้พวกผู้ชายหนุ่มแก่ที่เห็นแต่ความสนุกทางกามหรือเปล่า? 

เรารู้สึกว่าเราอยากยุติวงจรชีวิตมนุษย์ที่มันมีสิ่งยั่วยุในจิตใจ เราอยากหลุดพ้นจากร่างกายอันเน่าเปื่อยและวงจรของมัน เราจึงตัดสินใจไม่มีคู่และไม่มีลูกค่ะ จะไม่สืบต่อความอยากของตนเอง