เปลือย (ฉบับแก้ไข)

กระทู้คำถาม
เคยแต่งไว้นานแล้ว  แต่มีปัญหาเรื่องสัมผัสเลือน  อันนี้เป็นฉบับแก้ไขค่ะ  ขอบคุณท่านผู้รู้ที่กรุณาชี้แนะค่ะ

โปรยปรายเปลือยเปลือกบางพร่างพรมพื้น
สดุดีวันคืนแสนหลอกหลอน
รุกสะสมผุพังอย่างอาวรณ์
ดั่งละครชีวิตลิขิตลาย

อีกกี่ฝนทนกี่แดดที่แผดเผา
ดิ้นร้อนเร่าอินทรีย์ฉงนฉงาย
ปิดความรู้ทู่ความคิดริดกิ่งปลาย
ดุจดังคล้ายคนโง่งมฝังโคลนตม

เผยอเปลือกเลือกคู่เคียงครองคว้า
หวังเพียงลาลบรอยทิ้งขื่นขม
ที่ไหนได้กลับกลอกกลายทุกข์ระทม
ช้ำสะสมร้าวรานผลาญวิญญาณ

ไม่คืนมาอีกแล้วร่ายชีวิต
เดินหน้าปลิดเปลื้องทุกข์รุกขับขาน
เบื่อความช้ำฉีกวันคืนทรมาน
ขอจดจารเพื่อจากลาผาทรนง

เก็บเอาไว้ทำไมนัยน์ความทุกข์
สู้ปลอบปลุกสติรุนผุยผง
มองรวงร่างกระจ่างอย่างเจาะจง
คายคืนหลงลุ่มรักโลภโกรธกลางทาง

เปื่อยเปลือยรุ่ยขุยฉากพรากความฝัน
ท้วงตีบตันภวังค์ทุกข์รุกถากถาง
หายใจเข้าหายใจออกมีปลายวาง
เพื่อละร้างปล่อยปลงเปลื้องเรื่องทั้งปวง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่