เบื่อหน่ายกับการทำงานตามคำสั่งโง่ๆ สั่งให้เราทำงานผักชีโรยเพื่อให้ผ่านๆ ไปให้จบๆ ไอ้เราก็ไม่เข้าใจเรียนจบบริหารแต่จัดการอะไรไม่เป็นระบบ นับวันยิ่งลงเหวที่ไม่มีก้นเหวลอยเคว้งคว้างไร้ที่เกาะและไม่มีวันถึงก้นเหวพอให้เริ่มต้นใหม่ได้เลย ก็นะข้าราชการไทย ออกก็ไม่ได้ ย้ายก็ลำบาก ไอ้เราก็เป็นข้าพระบาท อยากทำงานให้เต็มความสามารถ แต่ต้องมาทำตามคำสั่งคนจิตใจต่ำทรามเพียงแค่เขาได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย ไม่แปลกใจทำไมข้าราชการเช้าชามเย็นชาม เพราะทำตามความคิดตัวเองไม่ได้ เฮ้อหน่าย ก็นั่นล่ะนะพูดไปได้อะไรล่ะ ไม่โดนเกลียดขี้หน้าก็โดนแป๊กขั้น จบกันชีวิต ความภูมิใจมีแค่ตอนบรรจุได้แค่นั้นเหรอ แล้วอีกครึ่งชีวิตฉันนี่มันคืออะไร
หมดกำลังใจกับการต้องไปทำงานผักชีโรยหน้าของเจ้านาย