สวัสดีเรามีเรื่องมาเล่าให้ฟัง
มันคือประสบการณ์การแอบรักเพื่อนของเราเอง
ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี1 เพื่อนเราก็อยู่ปี1 สาขาเดียวกัน ตอนแรกที่เจอกับเขาไม่รู้จักกันด้วยซ้ำแล้วเราเองก็ไม่สนใจเขาด้วย ต่อมาก็ได้รู้จักกันมากขึ้นเขาเข้ามาทักเราและถามว่าเราชื่ออะไรและมาจากจังหวัดไหนตอนนั้นก็เฉยๆนะ แต่ก็แอบสะดุดตานิดนึงเพราะเขาเป็นคนน่ารัก ขาว ยิ้มน่ารักแต่ยิ้มยากมากเริ่มจะชอบเข้าแล้วล่ะ ตอนนั้นเขาเหมือนจะเป็นคนที่ค่อนข้างโดดเด่นมีแต่คนมาชอบมันก็ไม่แปลก จนมีอยู่ช่วงหนึ่งเขาได้เข้ามาในชีวิตของเรามากขึ้นเริ่มสนิทกันในฐานะเพื่อนมากขึ้นตอนแรกไม่กล้าสนิทกับมันนะเวลาอยู่กับมันนี่เกร็งๆด้วยซ้ำ แต่พอมาหลังๆก็เริ่มชินแอบเขินๆเวลาอยู่กับมันใกล้ๆ คอยส่งไลน์มาถามว่ากินไรยัง ไปข้างนอกป่าว นางเป็นคนน่ารักชอบทำให้ยิ้มตลอดเวลา เมื่อเจอปัญหาเรานี่ปกป้องตลอดจนเพื่อนสงสัยว่าเราแอบคิดอะไรกับมันรึป่าวนางมีแฟนอยู่แล้วนะ แฟนนางก็มีอะไรหลายอย่างเหมือนเราจนบางทีเราก็ตกใจ ที่ตกใจไปกว่านั้นคือนางมีคนที่แอบชอบด้วยชอบมานาน (เราสนิทกันจนเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังกันได้อย่างเปิดเผย มั้ง!!!) แล้วคนนั้นก็มีบางอย่างที่คล้ายเรา เขาชอบบอกว่า เราคล้ายกับพี่ที่เขาแอบชอบเลยนะ แอบดีใจนิดๆนะบ้างทีเขาก็อาจจะชอบเราบ้างแต่ก็มีเสียใจนิดๆเพราะไม่อยากจะเป็นแบบใครหรือคล้ายใคร ช่วงเวลานั้นมันมีความสุขมากเลยนะได้เล่นด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันจนเรียกได้ว่าสนิทกับมันที่สุดแล้วตอนนั้น สนิทมากจนลืม ลืมว่าเราเป็นเพื่อนเขา มีอยู่ครั้งหนึ่งนะที่ทะเลาะกันเพียงเพราะเหตุผลเล็กน้อยแต่เราก็โกรธและไม่พูดด้วย เขาก็มาง้อนะ เราง้อนถึงขั้นที่แอบร้องไห้เลยนะ (ในใจคิดแต่อยากจะให้เขาเลิกกับแฟน เวลาเขาทะเลาะกับแฟนมาเขาจะไม่แฮปปี้เลย บางทีก็แอบร้องไห้ โพสต์และเพ้อถึงแฟนเขาตลอดเวลาทำให้เรารู้ว่าเขารักแฟนมากแค่ไหน มันเจ็บตรงนี้แหละ) สุดท้ายเราก็ดีกับเขานะและกลับมาเหมือนเดิมแต่เราไม่อยากสนิทกับเขาเหมือนเดิมเลยไม่อยากเจ็บแล้วในหัวคิดแต่แบบนี้ แต่มันก็ทำไม่ได้หรอกนะแอบไปส่องเขาอยู่เรื่อยๆเวลาเค้าเล่นด้วยก็ยังเล่นกับเขาเหมือนเดิม ทำเหมือนเดิมจนเหมือนเขาจะรู้ตัวและเริ่มออกห่างจากเราไปเองจากที่สนิทกับเรามากที่สุดก็เริ่มไปสนิทกับคนอื่นอะไรที่เคยทำด้วยกันก็ไปทำกับคนอื่นตอนแรกก็แอบน้อยใจนิดๆนะ หลังๆมาก็คิดได้ว่าเขาคงอยากจะรักษาความสัมพันธ์ของเรากับเขาไว้ในฐานะเพื่อนที่ดีต่อกัน มันก็ดีนะเพราะเราจะได้ถอยห่างออกมาจะได้ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวอะไรของเขามากยิ่งรู้มากมันก็ยิ่งเจ็บนะว่าไหม ทุกวันนี้เรากับเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันและเขาก็ยังน่ารักกับเราเหมือนเดิมแต่ไม่สนิทกันเหมือนเดิมเท่านั้นเอง เราก็จะคอยอยู่ห่างๆแบบห่วงๆอย่างนี้แหละมันคงจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเราแล้ว ไม่เคยคิดว่าการแอบรักครั้งนี้มันเป็นสิ่งที่พลาดแต่กลับคิดว่ามันเป็นเหมือนภูมิคุ้มกันหัวใจที่ช่วยให้เราแข็งแรงขึ้น ไม่เชื่ออะไรที่มันสวยงามมากเกินไป รู้จักเผื่อใจและไม่คิดเข้าข้างตัวเองแต่ฝ่ายเดียว
สุดท้ายแล้วความรักก็ยังคงเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอสำหรับฉัน
เพื่อนคนไหนที่เคยมีประสบการณ์แอบรักแบบนี้หรือแอบรักจนสมหวังก็มาแชร์ประสบการณ์กันได้น่า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนเจ็บนะฮ่าาา
แชร์ประสบการณ์ แอบรักเพื่อน
มันคือประสบการณ์การแอบรักเพื่อนของเราเอง
ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี1 เพื่อนเราก็อยู่ปี1 สาขาเดียวกัน ตอนแรกที่เจอกับเขาไม่รู้จักกันด้วยซ้ำแล้วเราเองก็ไม่สนใจเขาด้วย ต่อมาก็ได้รู้จักกันมากขึ้นเขาเข้ามาทักเราและถามว่าเราชื่ออะไรและมาจากจังหวัดไหนตอนนั้นก็เฉยๆนะ แต่ก็แอบสะดุดตานิดนึงเพราะเขาเป็นคนน่ารัก ขาว ยิ้มน่ารักแต่ยิ้มยากมากเริ่มจะชอบเข้าแล้วล่ะ ตอนนั้นเขาเหมือนจะเป็นคนที่ค่อนข้างโดดเด่นมีแต่คนมาชอบมันก็ไม่แปลก จนมีอยู่ช่วงหนึ่งเขาได้เข้ามาในชีวิตของเรามากขึ้นเริ่มสนิทกันในฐานะเพื่อนมากขึ้นตอนแรกไม่กล้าสนิทกับมันนะเวลาอยู่กับมันนี่เกร็งๆด้วยซ้ำ แต่พอมาหลังๆก็เริ่มชินแอบเขินๆเวลาอยู่กับมันใกล้ๆ คอยส่งไลน์มาถามว่ากินไรยัง ไปข้างนอกป่าว นางเป็นคนน่ารักชอบทำให้ยิ้มตลอดเวลา เมื่อเจอปัญหาเรานี่ปกป้องตลอดจนเพื่อนสงสัยว่าเราแอบคิดอะไรกับมันรึป่าวนางมีแฟนอยู่แล้วนะ แฟนนางก็มีอะไรหลายอย่างเหมือนเราจนบางทีเราก็ตกใจ ที่ตกใจไปกว่านั้นคือนางมีคนที่แอบชอบด้วยชอบมานาน (เราสนิทกันจนเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังกันได้อย่างเปิดเผย มั้ง!!!) แล้วคนนั้นก็มีบางอย่างที่คล้ายเรา เขาชอบบอกว่า เราคล้ายกับพี่ที่เขาแอบชอบเลยนะ แอบดีใจนิดๆนะบ้างทีเขาก็อาจจะชอบเราบ้างแต่ก็มีเสียใจนิดๆเพราะไม่อยากจะเป็นแบบใครหรือคล้ายใคร ช่วงเวลานั้นมันมีความสุขมากเลยนะได้เล่นด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันจนเรียกได้ว่าสนิทกับมันที่สุดแล้วตอนนั้น สนิทมากจนลืม ลืมว่าเราเป็นเพื่อนเขา มีอยู่ครั้งหนึ่งนะที่ทะเลาะกันเพียงเพราะเหตุผลเล็กน้อยแต่เราก็โกรธและไม่พูดด้วย เขาก็มาง้อนะ เราง้อนถึงขั้นที่แอบร้องไห้เลยนะ (ในใจคิดแต่อยากจะให้เขาเลิกกับแฟน เวลาเขาทะเลาะกับแฟนมาเขาจะไม่แฮปปี้เลย บางทีก็แอบร้องไห้ โพสต์และเพ้อถึงแฟนเขาตลอดเวลาทำให้เรารู้ว่าเขารักแฟนมากแค่ไหน มันเจ็บตรงนี้แหละ) สุดท้ายเราก็ดีกับเขานะและกลับมาเหมือนเดิมแต่เราไม่อยากสนิทกับเขาเหมือนเดิมเลยไม่อยากเจ็บแล้วในหัวคิดแต่แบบนี้ แต่มันก็ทำไม่ได้หรอกนะแอบไปส่องเขาอยู่เรื่อยๆเวลาเค้าเล่นด้วยก็ยังเล่นกับเขาเหมือนเดิม ทำเหมือนเดิมจนเหมือนเขาจะรู้ตัวและเริ่มออกห่างจากเราไปเองจากที่สนิทกับเรามากที่สุดก็เริ่มไปสนิทกับคนอื่นอะไรที่เคยทำด้วยกันก็ไปทำกับคนอื่นตอนแรกก็แอบน้อยใจนิดๆนะ หลังๆมาก็คิดได้ว่าเขาคงอยากจะรักษาความสัมพันธ์ของเรากับเขาไว้ในฐานะเพื่อนที่ดีต่อกัน มันก็ดีนะเพราะเราจะได้ถอยห่างออกมาจะได้ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวอะไรของเขามากยิ่งรู้มากมันก็ยิ่งเจ็บนะว่าไหม ทุกวันนี้เรากับเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันและเขาก็ยังน่ารักกับเราเหมือนเดิมแต่ไม่สนิทกันเหมือนเดิมเท่านั้นเอง เราก็จะคอยอยู่ห่างๆแบบห่วงๆอย่างนี้แหละมันคงจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเราแล้ว ไม่เคยคิดว่าการแอบรักครั้งนี้มันเป็นสิ่งที่พลาดแต่กลับคิดว่ามันเป็นเหมือนภูมิคุ้มกันหัวใจที่ช่วยให้เราแข็งแรงขึ้น ไม่เชื่ออะไรที่มันสวยงามมากเกินไป รู้จักเผื่อใจและไม่คิดเข้าข้างตัวเองแต่ฝ่ายเดียว
สุดท้ายแล้วความรักก็ยังคงเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอสำหรับฉัน
เพื่อนคนไหนที่เคยมีประสบการณ์แอบรักแบบนี้หรือแอบรักจนสมหวังก็มาแชร์ประสบการณ์กันได้น่า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนเจ็บนะฮ่าาา