สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องราวของตัวเองและต้องการกำลังใจค่ะ

ดิฉันคบกับแฟนมา6ปี  เป็นเพื่อนกัน คอยช่วยเหลือกัน ปรึกษากันตลอด เป็นคนเดียวที่ไว้ใจและสนิทกันมาก แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน เพราะเราทะเลาะกันค่ะ
ตอนนี้ก็มีทักเขาไปบ้าง แต่เขาก็เฉยชากลับมา เราทำใจได้บ้างแล้ว แต่ยังเป็นห่วงเขาอยู่

เราควรจะไม่ทักไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกเลยดีมั้ยคะ แต่ใจยังอยากพูดคุยกับเขาอยู่
แล้วเราจะกลับมารักกันอีกได้มั้ย เพราะตอนนี้เรายังเด็ก คิดว่าเราเลิกกันไปเพราะอารมณ์

สาเหตุที่เลิกกันเพราะทะเลาะกันค่ะ อยู่ห่างกันแล้วช่วงนั้นมีปัญหากันทั้งคู่ เลยกลายเป็นระเบิดตุ๊มใส่กัน เราพยายามง้อแล้วค่ะ แต่คิดว่าถ้าเขาไม่รักเราแล้ว ก็คงทำไรไม่ได้ ชีวิตยังต้องเจออะไรอีกมากมาย มีผิดหวังมีร้องไห้ มีการจากลาเป็นเรื่องธรรมดา

แต่เราแอบหวังว่าสักวันนึงถ้ามีโอกาสเราคงได้กลับมารักกัน เพราะความรักของเราเริ่มต้นจากการที่เราเป็นเด็ก รักด้วยใจ ไม่คิดถึงฐานะเงินทอง และไม่รู้ว่าเราจะรู้สึกดีๆแบบนี้กับใครอีกได้หรือป่าว

เรารู้คะ ว่าควรตัดใจ เพราะการที่จะทำให้เราเจ็บน้อยสุดคือการไม่คิดถึงเขาอีก