เราคบกับเเฟนมา1ปี3เดือนเเล้วค่ะ วันนี้ก็เป็นวันครบรอบ ซึ่งเเฟนเราก็จำไม่ได้ 2-3วันก่อนเราทะเลาะกันเรื่องที่เขาพาเพื่อนมาห้องเเล้วโกหกเรา เรารู้มาจากเพื่อนเขา เราไม่ชอบการโกหกมากๆ เเต่เเฟนเราก็โกหกเรามารอบนี้ก็รอบที่5เเล้วค่ะ เราก็ให้อภัยมาตลอด ทำไมวันนี้เรารู้สึกว่าเขาไม่เคยรักเรา เราขอเลิกก็ไม่ยอมเลิก เเต่ใจจริงเราก็ไม่ได้อยากเลิกหรอกค่ะ ยังรักเขามากๆทำใจไม่ได้ถ้าวันนึงเขาจะไปเป็นของคนอื่น เเต่ที่บอกเลิกเพราะคิดว่าจะได้ไม่ต้องมาเจ็บไปเรื่อยๆเเบบนี้ เขารู้ทั้งรู้เราไม่ชอบนิสัยเเบบไหน เเต่ก็เลือกที่จะทำเเล้วมาขอโทษเราทีหลัง เรารักเขาเเต่อาจไม่เท่าเมื่อก่อน ความไว้ใจมันไม่มีเเล้ว ถ้าเขาไม่ยอมเลิกกับเราทำไมถึงไม่รักษาเราบ้างเลยคะ ทำในสิ่งที่รู้ว่า ทำเเล้วเราอาจจะบอกเลิก เเต่ก็ทำ เราก็ปรึกษากับเพื่อนสนิทเเล้วเเต่เพื่อนก็ยังไม่อยากให้เลิก เขาสัญญาอะไรไม่เคยทำได้เลยค่ะ ตอนเเรกเขาเป็นคนดีมากนะคะ เราเลยตัดสินใจคบ เเต่นานๆเข้านิสัยจริงๆก็เริ่มออกมา เราให้อภัยได้หมดยกเว้นโกหกกับนอกใจ เราไม่ชอบมากๆ เรารอเขาทั้งวันเพื่อได้คุย เเต่พอเพื่อนทักมาตอบได้ตลอด อ่านทุกคนยกเว้นเเชทของเรา เพื่อนผู้หญิงก็มีค่ะ นัดเจอกันทุกเช้าถามกันตลอดอยู่ไหน เเฟนเราก็ทักหาบ้างค่ะ ถามผญ.ว่าเดินไปไหนบ้าง อยู่ไหนบ้าง เราก็ไม่อยากเก็บมาทะเลาะกัน เวลาที่คุยกันเเทบจะไม่มีอยู่เเล้วค่ะ เรารู้สึกเหมือนเขาไม่รักเรา หรือใจเราที่มองเขาไม่เหมือนเดิม ทำยังไงดีคะไปต่อหรือพอเเค่นี้ (มันมีอีกหลายเรื่องที่ทำให้เราตัดสินใจมาตั้งกระทู้นี้ มันสะสมหลายเรื่องเเล้วจริงๆค่ะ)