บ้านเราเปิดร้านขายของโดยเป็นธุรกิจที่บ้าน
น้อยครั้งที่เราจะกระทบกระทั้ง กับลูกค้า
แต่เมื่อวันอังคาร
ลูกน้องรับลูกค้า แล้วถามสินค้าในร้านว่ามีไหม แล้วลูกน้องอีกคนตอบว่าไม่มี แต่เราก็หันไปเห็น ว่า มันมีแต่มันหลบคนอาจมองไม่เห็นเลย ตอบว่ามีค่ะ
ลูกค้า ใช่คำพูดแบบนี้เลยคะ ว่าพวกเธอเป็นอะไรกัน จะไม่ขายใช่ไหม อีกคนตอบว่ากับอีกคนตอบว่าไม่มี

เราเลยบอกว่า ขอโทษด้วยนะคะ น้องเค้าไม่รู้

เราเลยไปขายแทน  ก็หาว่า เรามองหาเรื่อง (ตาเราโต แล้วดุๆ เหมือนตาพี่บุ๋มปนัดดา คือไม่ได้ดุค่ะ ใจดีมากค่ะ)

แล้วก็ด่าต่อว่า ว่าน้องอีกคน ว่า วันหลังไม่ต้องถามหรอกว่าเอาไปใช้ทำอะไร มีหน้าที่หยิบก็หยิบ  คือสินค้ามีหลายประเภท จะต้องถามก่อนว่าลูกค้าใช่ทำอะไร
เเล้วก็หาว่าเราหน้าบึง เราเลยยิ้มให้  ก็หาว่าเรา เสแสร้ง เราใส่ถุงให้ก็หาว่าใส่ไม่ดี
แล้วก็ด่า  ทุกคนในร้านเป็นภาษาอังกฤษ มีเราคนเดี่ยวที่รู้คำหมาย  พวกไม่มีการศึกษา พวกขาดการอบรมสั่งสอน

ตอนนั้นเรากำลังทอนเงิน สุดกลั้นจริงๆคะ ครั้งแรกในชีวิต  คืนเงินให้ ไม่ขายค่ะ เชิญค่ะ ขอโทษด้วยค่ะ
ไม่มีใครทำอะไรไม่ดีเลยคะ

(ในใจคือปรี๊ดดดดมาก คือ มีแฟนฝรั่งรวยจะดูถูกคนอื่นยังไงก็ได้หรอคะ )  เราก็มีเพื่อนมีแฟนต่างชาติหลายคนไม่มีใครหนักขนาดนี้คะ

เราเรียนจบกฏหมายไทย โทนอก ไปต่างประเทศ 10 กว่าประเทศ ไม่เคยอวดตัวเองค่ะ