ใครทำงานที่ต้องพบปะลูกค้าบ่อยๆ คงเคยเจอกันเหตุการณ์นี้กันถ้วนหน้านะครับ
จู่ๆต้องดีลกับลูกค้าหน้าตาดี ตรงสเป็คทุกกระเบียดนิ้ว ชนิดที่มองหน้าแล้วรู้สึกเขิน ปั่นป่วนอย่างบอกไม่ถูก
ผมได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมถึงมีคนหน้าตาดีขนาดนี้อยู่ในโลก
แต่ก็หนีไปไหนไม่ได้ ต้องคุยกับเค้าทั้งๆที่ใจเต้นแรง ไม่มีสมาธิแม้แต่น้อย
ให้ตายสิ ผมไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลย
เวลาทำงาน อยากมีสมาธิกับการทำงานมากกว่า
แต่พอเจอคนหน้าตาดี ใจมันว่อกแว่ก แต่ต้องพยายามสะกดความตื่นเต้นไม่ให้เค้ารู้
พยายามไม่มองหน้า เพราะกลัวเค้าจับได้ว่าม่านตาขยาย
โอ้ว นี่มันนรกชัดๆ
คนที่เจอสถานการณ์แบบนี้ พวกคุณผ่านมันไปได้ยังงัยกันครับ
ผมต้องทำงัย ถึงจะสลัดความประหม่าทั้งมวลออกไปได้
ต้องทำงัยถึงจะมีสติ สยบความปั่นป่วน นำความสงบคืนสู่จิตใจ
ต้องทำงัยถึงจะคุยกับเค้าได้เหมือนลูกค้าคนอื่น
ใครมีวิธีดีๆ หรือมีตารางฝึก ช่วยชี้ทางพ้นทุกข์ให้ผมด้วยครับ ไม่ไหวแล้ว ทรมานเหลือเกิน
ช่วยผมด้วย ต้องทำงัยถึงไม่ประหม่าเวลาเจอลูกค้าหน้าตาดี
จู่ๆต้องดีลกับลูกค้าหน้าตาดี ตรงสเป็คทุกกระเบียดนิ้ว ชนิดที่มองหน้าแล้วรู้สึกเขิน ปั่นป่วนอย่างบอกไม่ถูก
ผมได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมถึงมีคนหน้าตาดีขนาดนี้อยู่ในโลก
แต่ก็หนีไปไหนไม่ได้ ต้องคุยกับเค้าทั้งๆที่ใจเต้นแรง ไม่มีสมาธิแม้แต่น้อย
ให้ตายสิ ผมไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลย
เวลาทำงาน อยากมีสมาธิกับการทำงานมากกว่า
แต่พอเจอคนหน้าตาดี ใจมันว่อกแว่ก แต่ต้องพยายามสะกดความตื่นเต้นไม่ให้เค้ารู้
พยายามไม่มองหน้า เพราะกลัวเค้าจับได้ว่าม่านตาขยาย
โอ้ว นี่มันนรกชัดๆ
คนที่เจอสถานการณ์แบบนี้ พวกคุณผ่านมันไปได้ยังงัยกันครับ
ผมต้องทำงัย ถึงจะสลัดความประหม่าทั้งมวลออกไปได้
ต้องทำงัยถึงจะมีสติ สยบความปั่นป่วน นำความสงบคืนสู่จิตใจ
ต้องทำงัยถึงจะคุยกับเค้าได้เหมือนลูกค้าคนอื่น
ใครมีวิธีดีๆ หรือมีตารางฝึก ช่วยชี้ทางพ้นทุกข์ให้ผมด้วยครับ ไม่ไหวแล้ว ทรมานเหลือเกิน