อื้อ รู้อยู่เเล้วเเหละ

ผช.คนนี้เรารู้จักกันมานานเเล้วค่ะ สำหรับเราคุยกันไปคุยกันมา
เค้าค่อนข้างพึ่งพาได้ในบางที สามารถคุยได้ "เกือบ" ทุกเรื่อง
เป็นคนรักสัตว์เหมือนกัน

อาจจะเพราะเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน เขาเลยมักจะเน้นย้ำบ่อยๆ เวลาเราไปอ้อนใส่เขา "เเกอ้อนเราไม่สำเร็จหรอก"

เเล้วเวลาเค้ามาง้อมันน่ารักมากๆเลย
เขาเป็นผช.ที่ค่อนข้างกระด้างค่ะ เเต่เวลามาโหมดง้อเเล้วมันมุ้งมิ้งเฉย
มันเลยทำให้เรารู้สึกว่าชอบคนๆนี้ขึ้นทุกวัน

คอยทักไลน์มาตอนเช้า เเล้วมาบอกฝันดีก่อนเข้านอน

เเล้วจนตอนนี้เรากำลังจะสมัครงานที่ใหม่ อะไรๆก็อาจจะเปลี่ยนเเปลงไป
เราเลยชิงสารภาพไปก่อนว่า "เราชอบนะ ตั้งเเต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เเต่มั่นใจว่าปัจจุบันชอบเเน่ๆ"

เขาตอบกลับมาสั้นๆว่า อื้อ รู้อยู่เเล้วเเหละ

.... เราไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ .... ว่าเราต้องตัดใจเหรอ หรือเราควรพิมพ์อะไรเพิ่มดี? (เราบอกทางไลน์ค่ะ เพราะยังไม่ว่างเจอกัน)

ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอก ถามไปอีกสิๆ เเต่คือ เเค่เรารวบรวมความกล้าสารภาพออกไปก่อน เราก็เเทบอย่างจะโยนโทรศัพท์ทิ้งลงอ่าวไทย (อาย)

** ข้อความเรายังไม่ได้เปิดอ่านนะคะ เราอ่านจากที่มันเด้งขึ้นมา (เขาส่งมาตอน 00.52 ของเมื่อคืน) **

ขออัพเดทเรื่องอายุของพวกเรานะคะ อายุเราพอๆกันค่ะ ประมาน 25 (วัยทำงานทั้งคู่)