เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบเพื่อนคนนึงค่ะ เราเคยสารภาพไปรอบนึงก่อนปิดเทอมเขาบล็อกเราทุกช่องทางเลยเราคิดว่าจะมูฟออนจริงจังมากๆจนเทอมที่สองเขาเป็นคนที่มาคุยกับเราเองเลยเราพยายามไม่คิดอะไรด้วยแล้วค่ะแต่หลังจากผ่านไปประมาณกลางๆเทอมสองเขาทำตัวดีขึ้นมากเหมือนดูแลเราแคร์ความรู้สึกเราได้คือดีจนลืมเรื่องแย่ๆของเขาเลยส่วนตัวเขาเป็นคนปากโฮ่งๆ

เราเริ่มกลับไปชอบเขาหรือเอาง่ายๆคือมูฟออนไม่ได้เราแพ้คนแบบไหนเขาจะกลายเป็นคนแบบนั้นแล้วเราก็เปย์เขาทุกวันเลยเรายอมรับว่าที่ชอบเขาเนี่ยก็อยากดูแลเขามากๆเพราะเขาก็เคยเล่าประสบการ์ณแย่ๆในชีวิตเขาให้ฟังจนอยากดูแลให้ดีกว่านี้ แต่เขาดูออกนะคะว่าชอบเราถามเขาแล้วว่าอึดอัดมั้ยเขาก็ไม่อึดอัดเลยเราอะคิดว่ามันเริ่มแล้วแต่เขาทำเราสับสนมากเลยค่ะ ต่อหน้าคนอื่นเขาจะทำเหมือนเป็นเพื่อนด่ากันคำหยาบงอนเราแบบไม่มีเหตุผลแต่ถ้าอยู่ด้วยกันเขาเป็นอีกคนเลยเทคแคร์อ้อนๆใส่บ้างแต่พอแยกย้ายกันกลับบ้านเขาก็จะเหมือนกับว่าวันนี้ไม่ได้ทำตัวอ้อนใส่นะแล้วมันจะวนลูปเรื่อยๆค่ะ บางทีเขามองแรงใส่เราตอนอยู่กับเพื่อนแต่พอนั่งคุยกันสองคนเขาก็บอกว่าไม่ได้ทำเนี่ยโคตรงงเลยเพื่อนเราก็เห็นว่ามองแรงใส่นะทุกครั้งที่ทะเลาะเราต้องง้อตลอดบางทีเราร้องไห้บ่อยมาก

คำถามที่เราสงสัยมาตลอดคือเขารู้สึกยังไงกับเรากันแน่เพื่อนหรอหรือยังไงอะ จะทำตัวร้ายใส่แล้วทำไมอยู่ด้วยกันต้องทำดีเหมือนเป็นมากกว่าเพื่อน แล้วเราควรออกมามั้ย