ตั้งแต่เด็กๆแล้ว เราชอบคิดว่า ถ้าเราตายไป จะมีใครเสียใจบ้างไหม จะมีใครร้องไห้รึเปล่า จะมีใครช็อคหรือตกใจไหม หรือก็แค่รับรู้ว่าเราไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้วแค่นั้น หรือก็แค่เสียใจพอเป็นพิธีแล้วก็ลืมไป เราชอบคิดอะไรแบบนี้ ไม่รู้ทำไม
ความจริงเราก็พยายามจะกดความคิดนี้ลงไปนะว่าคิดอะไรบ้าๆไปได้ อะไรแบบนั้น แต่ไม่รู้สิ มันมักคิดอยู่เสมอ
เราก็ไม่เข้าใจว่าเรารู้สึกโดดเดี่ยวหรอ หรือยังไง เราต้องการความสนใจหรอ อืม.. ก็อาจจะจริง
เหมือนเราพอจะเข้าใจตัวเองว่าเป็นคนคิดมาก แต่ทำไมเรารู้สึกว่าสมองเรามันโล่งมาเหมือนกัน เหมือนมันเหนื่อย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น เป็นความรู้สึกเผมือนจะร้องไห้ แต่มันไม่ใช่ มันไม่ได้ร้อง
มีใครเคยคิดเรื่องจะมีคนสนใจว่าถ้าเราตายจะเป็นยังไงไหมคะ
ถ้าได้รับคำแนะนำอะไรบางอย่างเราขอบคุณมากๆเลยค่ะ