เริ่มจาก พ่อแม่ปู่ย่าตายาย เสียชีวิตในเวลาใกล้กัน ทำให้เรารู้สึกเคว้งคว้างเหมือนโดดเดี่ยว
และพักหลังๆเวลาแฟนไปทำงาน เราอยู่บ้านคนเดียวเพราะวันหยุด เราจะคิดถึงพ่อแม่ฯลฯ จนร้องไห้แบบใจจะขาดบางครั้งกว่าจะหยุดร้องก็เหนื่อยจนหลับไป แล้วเวลาที่ใครว่าหรือพูดคำพูดแรงๆเราจะเก็บมาน้อยใจคิดมาก รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า โง่ทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่าง อยากตายมากๆ รู้สึกว่าชีวิตไม่เหลือใครแล้วพ่อแม่ฯลฯก็ไมอยู่แล้ว
เคยกรีดข้อมือตัวเองในเวลาที่เครียดมากๆแล้วชอบเห็นเลือดตัวเองทำให้รู้สึกว่าตัวเองสมควรเจ็บ
เพราะคนโง่ๆทำอะไรไม่ได้เรื่อง ควรจะโดนแล้ว
แล้วยิ่งทุกวันนี้มีหนี้เพิ่มขึ้น เพราะกู้ซื้อบ้าน และก็มีหนี้กยศ. ทำให้ต้องทำงานหนักขึ้นและที่ทำงานก็ไม่มีความสุขเจอแต่คนเห็นแก่ตัว อยากลาออกมาก แต่เพราะมีหนี้สินเลยต้องทนต่อไป แล้วที่ทำงานก็มีแต่คนใส่หน้ากากจริงใจกะเค้าไปก็ต้องเสียใจ เพราะมีแต่คำดูถูก มันเครียดมากๆตอนนี้แฟนก็ไม่เข้าใจ
เวลามีปัญหาแฟนได้แต่พูดเติมตลอดไม่ค่อยให้กำลังใจ ยิ่งทำให้รู้สึกไปอีกว่าชั้นทำอะไรก็ผิดไปหมดทุกอย่างเลย ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงดี
อาการแบบนี้ใช้โรคซึมเศร้ามั้ย หรือแค่เป็นคนที่คิดมาก ##ข้อความที่พิมพ์อาจจะงงๆเพราะกำลังเครียดๆ
และพักหลังๆเวลาแฟนไปทำงาน เราอยู่บ้านคนเดียวเพราะวันหยุด เราจะคิดถึงพ่อแม่ฯลฯ จนร้องไห้แบบใจจะขาดบางครั้งกว่าจะหยุดร้องก็เหนื่อยจนหลับไป แล้วเวลาที่ใครว่าหรือพูดคำพูดแรงๆเราจะเก็บมาน้อยใจคิดมาก รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า โง่ทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่าง อยากตายมากๆ รู้สึกว่าชีวิตไม่เหลือใครแล้วพ่อแม่ฯลฯก็ไมอยู่แล้ว
เคยกรีดข้อมือตัวเองในเวลาที่เครียดมากๆแล้วชอบเห็นเลือดตัวเองทำให้รู้สึกว่าตัวเองสมควรเจ็บ
เพราะคนโง่ๆทำอะไรไม่ได้เรื่อง ควรจะโดนแล้ว
แล้วยิ่งทุกวันนี้มีหนี้เพิ่มขึ้น เพราะกู้ซื้อบ้าน และก็มีหนี้กยศ. ทำให้ต้องทำงานหนักขึ้นและที่ทำงานก็ไม่มีความสุขเจอแต่คนเห็นแก่ตัว อยากลาออกมาก แต่เพราะมีหนี้สินเลยต้องทนต่อไป แล้วที่ทำงานก็มีแต่คนใส่หน้ากากจริงใจกะเค้าไปก็ต้องเสียใจ เพราะมีแต่คำดูถูก มันเครียดมากๆตอนนี้แฟนก็ไม่เข้าใจ
เวลามีปัญหาแฟนได้แต่พูดเติมตลอดไม่ค่อยให้กำลังใจ ยิ่งทำให้รู้สึกไปอีกว่าชั้นทำอะไรก็ผิดไปหมดทุกอย่างเลย ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงดี