ก่อนอื่นถ้าผิดพลาดอะไรต้องขออภัยด้วยนะคะ
     หนูอายุ19 เรื่องมีอยู่ว่าหนูทะเลาะกับแม่หนักมาก อันที่จริงเป็นครั้งแรกที่หนูเคยเถียงแม่ แต่เถียงครั้งหนึ่งก็หนักเลย ที่ผ่านมาเหมือนเคยเถียงแม่ครั้งเดียวนอกจากนั้นทั้งชีวิตไม่เคยเถียงเลยไม่ว่าจะโดนด่าว่าด้วยเรื่องอะไรก็ตาม แน่นอนว่าแม่เป็นคนใจร้อนค่ะ ใจร้อนมากใครไม่สามารถแย้งได้สักนิดเดียว หนูเหมือนเด็กเก็บกด ในความคิดฝั่งหนูเพราะตั้งแต่จำความได้แม่ใจร้าย แม่ชอบด่าไม่มีเหตุผลใส่บ่อยๆ บางครั้งก็ระบายอารมณ์ใส่ แม่ทะเลาะกับพ่อแม่ก็จะมาอารมณ์เสียใส่ โทษว่าเป็นเพราะหนูทำให้ไปกินเหล้าได้ หรือบางครั้งหนูทำผิดเรื่องเล็กๆแม่จะด่าแบบไม่คิดถึงจิตใจ เหมือนด่าเอาสะใจ ตอนเด็กแม่ด่าหนูจะร้องไห้แบบน้ำตาไหลค่ะ พอด่าเสร็จสักพักแม่จะเข้ามาพูดน้ำเสียงดีๆว่าแม่ด่าเพราะรัก แต่โตขึ้นหนูเริ่มเก็บอาการ ไม่แสดงออกทางสีหน้า ถ้าน้ำตาไหลจะเช็ดเงียบๆ หรือเอาไปแอบร้องไห้คนเดียว สีหน้าหนูเหมือนไม่รู้สึกอะไร แต่จริงๆแล้วสะเทือนใจกับคำด่ามาก และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการด่าว่าแรงๆของแม่ เพราะแม่คิดว่าหนูไม่รู้อะไรไม่สำนึกจึงเริ่มสันหาคำพูดแรงๆร้ายๆมาด่าให้มันเจ็บขึ้นเรื่อยๆ