ก่อนผ่าทั้งกังวลทั้งกลัวครับ เพราะก้อนใหญ่
จริงๆเป็นมานานแล้วตั้งแต่ม.ต้น (สิบกว่าปีมาแล้ว) แต่ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่อะไรเลยก็เลยปล่อยไว้เพราะไม่ได้กระทบอะไรกับชีวิต แต่มันก็โตขึ้นเรื่อยๆตามเวลา ไม่ได้โตแบบพรวดๆแต่ก็คิดว่ามันก็โตขึ้นอะนะ ใส่กางเกงยีนส์ไม่สวยละ บวกกับพ่อแม่ก็เป็นห่วงเลยให้ไปเอาออก ก็เลยตัดสินใจไปเอาออก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มีประกันสังคมอยู่ที่โรงพยาบาลลานนาครับ เลยไปทำที่นั่น หมอเห็นก็ตกใจถามว่าเป็นนานหรือยัง ทำไมปล่อยให้โตขนาดนี้ ((ขอโต๊ดครับ))
ขั้นแรกไปอุลตร้าซาวด์ก่อนเลย หมอทำไปถามไป บอกคร่าวๆว่าเป็นก้อนเนื้อในเส้นเลือดดำ
แต่ยังไม่เคลียร์เลยต้องเอ็กซ์เรย์ต่อเพื่อความชัวร์ เสร็จแล้วก็นั่งรอนึกว่าจะได้ขึ้นเขียง
แต่ยังหมอนัดทำ MRI อีก เพื่อความชัวร์สุดๆ อีก 5 วันเจอกัน
พอถึงวัน MRI เจาะเลือดตรวจ ใส่สายที่แขนแล้วก็เข้าห้องสแกน อยู่ในถ้ำMRI นานมว๊ากกกกกกกก ประมาณชั่วโมงครึ่ง ทำแบบสแกนปกติกับฉีดสี จากนั้นก็นัดฟังผลประเมินแล้วนัดวันผ่าตัดเลย หมอบอกต้องบล็อคหลัง
วันที่ 25 เมษานี้เองคือวันขึ้นเขียง หมอนัด 7.30 น. เพื่อมาใส่สายน้ำเกลือและเจาะเลือด ตอนใส่สายน้ำเกลือที่หลังมือเจ็บมาก เจ็บจนน้ำตาเล็ด ใส่สายเสร็จก็รอคิวผ่าตัดครับ นั่งทำใจให้พร้อม กลัวบล็อคหลังมาก กลัวสารพัด ผ่าจะรู้สึกไหมอะไรต่างๆ พอถึงคิวผ่าหมอบอกให้งอตัวเป็นกุ้งตะแคงข้าง แล้วก็ทำการบล็อคหลัง..
ซึ่งแทบจะไม่รู้สึกเลยครับ ไม่เจ็บซักกะติ๊ด จากนั้นประมาณ 5 นาทีก็ชาไปทั้งท่อนล่าง ระหว่างผ่าเขามีผ้ากั้นหน้าเราไว้ แล้วล็อคแขนทั้งสองข้างเราก็กลัว หลับตาปี๋ .... รอไปเรื่อยๆ นึกสงสัยในใจ ทำไมไม่ผ่าซักที หมอกะผู้ช่วยสองสามคนทำไรก๊อกๆแก๊กๆตั้งนาน จนมีคนบอกว่าหลับไปเลยครับ ถึงได้รู้ว่ากำลังผ่า เพราะไม่รู้สึกอะไร.. แป๊บๆหมอบอก "เอ้า เสร็จแล้ว" เราก็โล่งอก ออกจากห้องมาห้องพักฟื้นแบบงงๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สรุปว่าในขั้นตอนการรักษา เจ็บที่สุดคือตอนใส่สายน้ำเกลือ
หมอให้นอน รพ. 2 คืนเพื่อดูแผล ช่วงระยะเวลาก่อนยาชาหมดฤทธิ์เป็นช่วงที่อึดอัดมาก เพราะปวดปัสสาวะมากแต่เบ่งไม่ออกเพราะมันชาไปทั้งท่อนล่าง ผ่านไป 4 ชั่วโมงพยาบาลขู่ว่าถ้าไม่ฉี่จะต้องสวนสายปัสสาวะนะคะ เลยพยายามลุกนั่ง เริ่มหายชาพอนั่งกระเพาะปัสสาวะคงบีบตัวฉี่แตกเลยจ้า รอดไปไม่ต้องสวน
ตอนนี้ผ่านมาสองวัน วันแรกเจ็บแผลเพราะหมอใส่ท่อระบายเลือดที่แผล แต่พอเอาออกก็โอเคครับ ไม่เจ็บมาก กลับบ้านได้ เดินได้ สบายละ
แชร์ประสบการณ์ผ่าตัดครั้งแรกในชีวิต กับก้อนซีสต์ที่ขา
จริงๆเป็นมานานแล้วตั้งแต่ม.ต้น (สิบกว่าปีมาแล้ว) แต่ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่อะไรเลยก็เลยปล่อยไว้เพราะไม่ได้กระทบอะไรกับชีวิต แต่มันก็โตขึ้นเรื่อยๆตามเวลา ไม่ได้โตแบบพรวดๆแต่ก็คิดว่ามันก็โตขึ้นอะนะ ใส่กางเกงยีนส์ไม่สวยละ บวกกับพ่อแม่ก็เป็นห่วงเลยให้ไปเอาออก ก็เลยตัดสินใจไปเอาออก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มีประกันสังคมอยู่ที่โรงพยาบาลลานนาครับ เลยไปทำที่นั่น หมอเห็นก็ตกใจถามว่าเป็นนานหรือยัง ทำไมปล่อยให้โตขนาดนี้ ((ขอโต๊ดครับ))
ขั้นแรกไปอุลตร้าซาวด์ก่อนเลย หมอทำไปถามไป บอกคร่าวๆว่าเป็นก้อนเนื้อในเส้นเลือดดำ
แต่ยังไม่เคลียร์เลยต้องเอ็กซ์เรย์ต่อเพื่อความชัวร์ เสร็จแล้วก็นั่งรอนึกว่าจะได้ขึ้นเขียง
แต่ยังหมอนัดทำ MRI อีก เพื่อความชัวร์สุดๆ อีก 5 วันเจอกัน
พอถึงวัน MRI เจาะเลือดตรวจ ใส่สายที่แขนแล้วก็เข้าห้องสแกน อยู่ในถ้ำMRI นานมว๊ากกกกกกกก ประมาณชั่วโมงครึ่ง ทำแบบสแกนปกติกับฉีดสี จากนั้นก็นัดฟังผลประเมินแล้วนัดวันผ่าตัดเลย หมอบอกต้องบล็อคหลัง
วันที่ 25 เมษานี้เองคือวันขึ้นเขียง หมอนัด 7.30 น. เพื่อมาใส่สายน้ำเกลือและเจาะเลือด ตอนใส่สายน้ำเกลือที่หลังมือเจ็บมาก เจ็บจนน้ำตาเล็ด ใส่สายเสร็จก็รอคิวผ่าตัดครับ นั่งทำใจให้พร้อม กลัวบล็อคหลังมาก กลัวสารพัด ผ่าจะรู้สึกไหมอะไรต่างๆ พอถึงคิวผ่าหมอบอกให้งอตัวเป็นกุ้งตะแคงข้าง แล้วก็ทำการบล็อคหลัง..
ซึ่งแทบจะไม่รู้สึกเลยครับ ไม่เจ็บซักกะติ๊ด จากนั้นประมาณ 5 นาทีก็ชาไปทั้งท่อนล่าง ระหว่างผ่าเขามีผ้ากั้นหน้าเราไว้ แล้วล็อคแขนทั้งสองข้างเราก็กลัว หลับตาปี๋ .... รอไปเรื่อยๆ นึกสงสัยในใจ ทำไมไม่ผ่าซักที หมอกะผู้ช่วยสองสามคนทำไรก๊อกๆแก๊กๆตั้งนาน จนมีคนบอกว่าหลับไปเลยครับ ถึงได้รู้ว่ากำลังผ่า เพราะไม่รู้สึกอะไร.. แป๊บๆหมอบอก "เอ้า เสร็จแล้ว" เราก็โล่งอก ออกจากห้องมาห้องพักฟื้นแบบงงๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สรุปว่าในขั้นตอนการรักษา เจ็บที่สุดคือตอนใส่สายน้ำเกลือ
หมอให้นอน รพ. 2 คืนเพื่อดูแผล ช่วงระยะเวลาก่อนยาชาหมดฤทธิ์เป็นช่วงที่อึดอัดมาก เพราะปวดปัสสาวะมากแต่เบ่งไม่ออกเพราะมันชาไปทั้งท่อนล่าง ผ่านไป 4 ชั่วโมงพยาบาลขู่ว่าถ้าไม่ฉี่จะต้องสวนสายปัสสาวะนะคะ เลยพยายามลุกนั่ง เริ่มหายชาพอนั่งกระเพาะปัสสาวะคงบีบตัวฉี่แตกเลยจ้า รอดไปไม่ต้องสวน
ตอนนี้ผ่านมาสองวัน วันแรกเจ็บแผลเพราะหมอใส่ท่อระบายเลือดที่แผล แต่พอเอาออกก็โอเคครับ ไม่เจ็บมาก กลับบ้านได้ เดินได้ สบายละ