ดิฉันแต่งงานกับสามีมาประมาณ 9 ปีแล้วค่ะ มีลูก 2 คน อายุ 9 ขวบ และอายุ 3 ขวบ เรารู้สึกเหนื่อย และเราขอระบายความในใจของเราหน่อยนะคะ
ก่อนดิฉันแต่งงานดิฉันสอบได้งานราชการงานหนึ่ง แต่งานเรียกเข้าบรรจุหลังแต่งงานค่ะ พอเค้าเรียกบรรจุเราต้องเสียตังเพื่อขอเข้าบรรจุ (เอาเป็นว่ารู้กันนะคะว่างานอะไร ที่สอบได้แล้วต้องจ่ายตังเพื่อขอบรรจุเข้าตำแหน่งด้วย) ประมาณ 30,000 บาท ค่ะ สามีเราเค้าก้อไม่ได้ฐานะร่ำรวยนะคะ แต่ว่าเค้าน่าจะเป็นคนเก็บตังเก่ง เราขอยืมเค้าเพื่อที่จะเอามาบรรจุงาน เค้าบอกว่า เค้าไม่มี แต่เราเห็นในสมุดบัญชีธนาคารเค้ามีประมาณ 100,000 กว่าบาท เราก้อนึกตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่าทำไม เราแต่งงานกันแล้ว เป็นผัวเมียกัน แต่ทำไมให้เรายืมไม่ได้ พ่อแม่เราเลยต้องไปกู้เงินนอกระบบมาให้เรา พอเราทำงานไป พอที่จะกู้ได้ เราก้อต้องกู้เงินธนาคาร ได้มา 80,000 บาท มาใช้หนี้ค่ะ ที่เหลือก้อเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว
พอเราเข้าทำงานไปสักพักนึง สามีเราก้อมีปัญหากับที่ทำงานเลยต้องออกจากที่ทำงาน ตอนนั้นเราได้เงินเดือน 8,200 บาทค่ะ และเรากับสามีก้อเพิ่งออกรถมา 1 คัน ค่างวดรถเดือนละ 7,000 กว่าบาท (เราจำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ประมาณนี้ค่ะ) แรกๆ สามีทำงานเค้าก้อจะส่งรถเอง และเค้าเงินเดือนเยอะกว่าเรา แล้วเค้าก้อมีงานพิเศษของเค้าด้วย เค้าจึงเป็นคนส่งรถเอง แต่พอเค้าออกจากงาน แม่สามีก้อส่งให้ค่ะ แต่ส่งให้แค่ 3 เดือน แล้วเค้าก้อมาบอกกับเราว่า ต่อไปนี้แม่จะไม่ส่งรถให้แล้ว ให้ส่งกันเอง เราก้อคิดเงินเดือนเราก้อแค่นี้ แล้วจะเอาอะไรกินกัน เราก้อหาทางกู้เงินเพิ่มค่ะ ที่เราจะกู้เพิ่ม เราปรึกษาสามีนะคะ ว่าจะกู้เงินเพิ่มดีไหม เพื่อที่จะมาทำร้านค้าหน้าบ้าน (เพราะสามีก้อตกงานอยู่ จะได้มีรายได้เพิ่ม) และต่อเติมเพิ่มอีก 1 ห้อง เพื่อที่จะได้แยกออกมาเป็นสัดส่วนกับพ่อแม่ เพราะเค้าบอกเค้าอึดอัดที่อยู่รวมกันกับพ่อแม่เรา เราก้อยอม เราก้อว่าดีค่ะ เราได้เงินธนาคารมา 700,000 บาท เราทำร้านค้าในที่ดินของแม่เราทางด้านหน้าบ้าน พร้อมมีห้องและห้องน้ำในตัวด้วย เราเสียเงินค่าทำบ้านไปประมาณ 350,000 บาท ลงทุนขายของชำ ประมาณ 100,000 บาท แล้วเราก้อให้พ่อกับแม่เรา 100,000 บาท ตอนนั้นหน้าบ้านเรายังไม่มีหอพัก ขายของเดือนๆนึงไม่เคยเห็นกำไร เวลาของหมด เราก้อต้องกดตังเพื่อไปซื้อของเพิ่มทุกที และรับผิดชอบค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากิน ค่ารักษาพยาบาล ค่ารถ ค่าเงินที่กู้มา 2 ครั้ง ค่าทุกๆอย่างของครอบครัว จากนั้นประมาณ 6-7 เดือน สามีเราก้อได้ไอเดียจากน้าเราว่า ควรเปลี่ยนจากขายของชำ เป็นขายเสื้อผ้าแทน เพราะขายของชำ ได้กำไรน้อย แต่เสื้อผ้า ได้กำไรอย่างน้อยครึ่งต่อครึ่งของราคาที่ซื้อมา และสามีเราบอกจะออกขายตลาดนัดด้วย เราก้อยอมค่ะ แต่เงินก้อนแรกหมดค่ะ ทีนี้เราจะหาจากไหนมาลงทุนล่ะคะ เราก้อกู้เพิ่มค่ะ ได้มา 400,000 บาท สามีเราบอก ถ้าขายของตามตลาดนัด รถต้องมีเครื่องเสียง เราก้อยอมค่ะ ให้เค้าไปหาร้านมา เท่าไหร่ก้อมาบอก ติดเครื่องเสียงไป 100,000 บาท ซื้ออุปกรณ์ตกแต่งร้านคูณ 2 + เสื้อผ้าก้อต้องซื้อคูณ 2 ค่ะ เพราะจะขายทั้งที่หน้าบ้านและขายตลาดนัด รวมๆแล้ว ก้อเกือบๆ 200,000 บาท อันนี้พอขายได้ แต่กำไรไม่เยอะค่ะ ขายแพงเกินลูกค้าก้อไม่ซื้อ เพราะเราซื้อมา 1 ล็อต ไม่ใช่จะขายหมดเลย กำไรส่วนใหญ่ก้อไปอยู่กับตัวที่เหลือ และเสื้อผ้าต้องไปซื้อทุกอาทิตย์ค่ะ ไม่มีแบบใหม่ๆ ลูกค้าก้อไม่ค่อยเข้าร้าน เงินไม่เคยเหลือเก็บ เพราะต้องหมุนตลอดเวลา แต่รายจ่ายสิคะ เพิ่มมาอีก 1 อย่าง
หลังจากนั้นประมาณ 4-5 เดือนค่ะ บริษัทเก่าเค้ามาตามให้ไปทำงาน สามีไปค่ะ ทิ้งทุกอย่างไว้ เราก้อขายเป็นของมือสองขาดทุนก้อขายดีกว่าเอามาทิ้ง รู้ไหมคะ บางทีเราเห็นของเก่าๆ ที่เราลงทุนไป เราอยากจะร้องไห้ เราคิดนี่มันเงินเราทั้งนั้น ลงทุน 2 รอบ เงินเป็นล้าน แต่ไม่ได้อะไรกลับมาเลย
จากนั้นสามีเราไปทำงานที่เดิม เค้าก้อมีงานพิเศษของเค้าอยู่แล้วจากงานเค้า เดือนนึงจะได้ประมาณ 20,000 กว่าบาท เค้าก้อเอาค่ารถไปจ่ายเอง ที่เหลือเป็นหน้าที่เราทั้งหมด เราแบกค่าใช้จ่ายเดือนๆนึงประมาณ (ค่าน้ำ+ค่าไฟ 1,500 บาท , ค่าเงินกู้ 3 ครั้งรวมกัน 12,800 บาท) 14,300 บาท ต่อเดือน เงินเดือนเรา 8,200 บาท เราต้องหาอีก 6,100 บาท เราขอสามีเราช่วยเราส่งหน่อยได้ไหม เค้าก้อบอกว่าเค้าไม่มี แต่ทุกอย่างเป็นชื่อเรา เราก้อต้องหา เราจะกู้ธนาคารเพิ่ม ก้อไม่ได้แล้ว เพราะเรากู้วงเงินเต็มหมด เราก้อต้องหากู้นอกระบบค่ะ แรกๆก้อพอหมุนไปได้ แต่พอนานๆไป หลังจากนั้น 2-3 ปี เราเริ่มแย่ค่ะ
เราเลยตัดสินใจสารภาพกับเค้าว่าเรากู้นอกระบบ รวมๆแล้ว ประมาณ 100,000 กว่าบาท เราก้ออธิบายให้เค้าฟังว่า เราเอาเงินไปทำอะไร เราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เล่นการพนัน และไม่กินเหล้า (กินบ้างบางโอกาสค่ะ) แต่เค้าไม่ฟังเราเลย เค้าบอกว่า ที่เรากู้มา เราก้อเอาไปให้แม่เรา เราบอกว่า ให้แม่ไป 100,000 นึง แล้วที่เหลืออีก 600,000 เราก้อใช้ด้วยกันไม่ใช่หรอ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ใช้ และเราก้อบอกว่า ไหนเราจะต้องส่งรถให้อีกเป็นปี เค้าก้อตอบเรากลับมาว่า เราโง่เองค่ะ (เราเสียใจมากเลย)
ทุกวันนี้ เราก้อยังอยู่กับเค้านะ เราอยากเลิกกับเค้ามาก แต่ลูกเราทั้งสองคน ก้อไม่มีใครดูให้ เราจะพาลูกหนี เราก้อไม่มีเงินค่ะ แค่ลำพังตัวเรา เราหนีไปได้ แต่ลูกนี่แหละ เค้าทำตัวโก้หรูดูดี มีทองใส่เส้นละ 6 บาท มีเงินเต็มกระเป๋า เต็มบัญชี แต่เรามีแต่หนี้ค่ะ และทุก 3 วัน จะพาเพื่อนมาเลี้ยงเหล้า หรือพากันออกไปเที่ยวกลางคืน พอเราขอตังซื้อกับข้าวก้อว่า ซื้อให้มันประหยัดๆ หน่อย จะกินอะไรนักหนา ว่าเราหน้าใหญ่ซื้อเยอะ ทุกวันนี้เค้าก้อไม่เคยช่วยจ่าย แต่เค้าก้อจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเรียนลูก ค่าทุกอย่าง เพราะเราไม่มีเงินเลย แต่ทุกครั้งที่จ่าย เค้าก้อจะด่าว่าเรา อย่างเวลาเราขอตังไปซื้อนมลูก เค้าก้อจะบ่นว่า ทำไมไม่ป้อนข้าวลูกจะได้ประหยัดค่านม เราเหนื่อยอ่ะ เหนื่อยมาก เราเคยจะเลิกกับเค้ามา 2 ครั้งแล้ว เค้าก้อไปง้อกลับมาดีกันอีก เราเลยคิดว่า เค้าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรเรา พอหมดเวรกรรมต่อกันก้อคงจะเลิกกันไปเอง เพราะเราไม่เคยมีความสุขเลยที่มีชีวิตอยู่กับเค้า
เวลาเราป่วย เค้าก้อไม่เคยมาดูเรา วันนั้นเรากลับมาจากที่ทำงาน เราตัวร้อนมาก เราเลยไปนอน เราเห็นเค้ายืนมองเราที่ปลายเตียงแล้วพูดว่า ทำไม แย่จัดเลยหรอ เราเสียใจมาก ไม่เคยถามเราว่าเราเป็นไร ทุกครั้งที่เราป่วย กว่าเราจะได้พักผ่อน เราต้องฝืนออกไปซื้อกับข้าวมาทำ เพราะว่าถ้าซื้อเป็นกับข้าวสำเร็จมา เค้าก้อด่าเราอีก เราต้องดูแลลูก อาบน้ำให้ลูก แต่เค้าไม่เคยทำอะไรเลย เค้าจะนั่งกินเหล้ากับเพื่อน แล้วเวลาไม่พอใจอะไรเรา เค้าก้อจะไล่เราออกจากบ้าน ด่าเราสารพัด ด่าหยาบๆคายๆ เหมือนคนเกลียดกันตั้งแต่ชาติก่อน
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ มันอาจยาว และพิมพ์วนไปวนมา ก้อขอโทษนะคะ เราอยากระบายและอยากมีเพื่อนคุยบ้างค่ะ
สามีใครเห็นแก่ตัวเหมือนดิฉันบ้างคะ
ก่อนดิฉันแต่งงานดิฉันสอบได้งานราชการงานหนึ่ง แต่งานเรียกเข้าบรรจุหลังแต่งงานค่ะ พอเค้าเรียกบรรจุเราต้องเสียตังเพื่อขอเข้าบรรจุ (เอาเป็นว่ารู้กันนะคะว่างานอะไร ที่สอบได้แล้วต้องจ่ายตังเพื่อขอบรรจุเข้าตำแหน่งด้วย) ประมาณ 30,000 บาท ค่ะ สามีเราเค้าก้อไม่ได้ฐานะร่ำรวยนะคะ แต่ว่าเค้าน่าจะเป็นคนเก็บตังเก่ง เราขอยืมเค้าเพื่อที่จะเอามาบรรจุงาน เค้าบอกว่า เค้าไม่มี แต่เราเห็นในสมุดบัญชีธนาคารเค้ามีประมาณ 100,000 กว่าบาท เราก้อนึกตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่าทำไม เราแต่งงานกันแล้ว เป็นผัวเมียกัน แต่ทำไมให้เรายืมไม่ได้ พ่อแม่เราเลยต้องไปกู้เงินนอกระบบมาให้เรา พอเราทำงานไป พอที่จะกู้ได้ เราก้อต้องกู้เงินธนาคาร ได้มา 80,000 บาท มาใช้หนี้ค่ะ ที่เหลือก้อเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว
พอเราเข้าทำงานไปสักพักนึง สามีเราก้อมีปัญหากับที่ทำงานเลยต้องออกจากที่ทำงาน ตอนนั้นเราได้เงินเดือน 8,200 บาทค่ะ และเรากับสามีก้อเพิ่งออกรถมา 1 คัน ค่างวดรถเดือนละ 7,000 กว่าบาท (เราจำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ประมาณนี้ค่ะ) แรกๆ สามีทำงานเค้าก้อจะส่งรถเอง และเค้าเงินเดือนเยอะกว่าเรา แล้วเค้าก้อมีงานพิเศษของเค้าด้วย เค้าจึงเป็นคนส่งรถเอง แต่พอเค้าออกจากงาน แม่สามีก้อส่งให้ค่ะ แต่ส่งให้แค่ 3 เดือน แล้วเค้าก้อมาบอกกับเราว่า ต่อไปนี้แม่จะไม่ส่งรถให้แล้ว ให้ส่งกันเอง เราก้อคิดเงินเดือนเราก้อแค่นี้ แล้วจะเอาอะไรกินกัน เราก้อหาทางกู้เงินเพิ่มค่ะ ที่เราจะกู้เพิ่ม เราปรึกษาสามีนะคะ ว่าจะกู้เงินเพิ่มดีไหม เพื่อที่จะมาทำร้านค้าหน้าบ้าน (เพราะสามีก้อตกงานอยู่ จะได้มีรายได้เพิ่ม) และต่อเติมเพิ่มอีก 1 ห้อง เพื่อที่จะได้แยกออกมาเป็นสัดส่วนกับพ่อแม่ เพราะเค้าบอกเค้าอึดอัดที่อยู่รวมกันกับพ่อแม่เรา เราก้อยอม เราก้อว่าดีค่ะ เราได้เงินธนาคารมา 700,000 บาท เราทำร้านค้าในที่ดินของแม่เราทางด้านหน้าบ้าน พร้อมมีห้องและห้องน้ำในตัวด้วย เราเสียเงินค่าทำบ้านไปประมาณ 350,000 บาท ลงทุนขายของชำ ประมาณ 100,000 บาท แล้วเราก้อให้พ่อกับแม่เรา 100,000 บาท ตอนนั้นหน้าบ้านเรายังไม่มีหอพัก ขายของเดือนๆนึงไม่เคยเห็นกำไร เวลาของหมด เราก้อต้องกดตังเพื่อไปซื้อของเพิ่มทุกที และรับผิดชอบค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากิน ค่ารักษาพยาบาล ค่ารถ ค่าเงินที่กู้มา 2 ครั้ง ค่าทุกๆอย่างของครอบครัว จากนั้นประมาณ 6-7 เดือน สามีเราก้อได้ไอเดียจากน้าเราว่า ควรเปลี่ยนจากขายของชำ เป็นขายเสื้อผ้าแทน เพราะขายของชำ ได้กำไรน้อย แต่เสื้อผ้า ได้กำไรอย่างน้อยครึ่งต่อครึ่งของราคาที่ซื้อมา และสามีเราบอกจะออกขายตลาดนัดด้วย เราก้อยอมค่ะ แต่เงินก้อนแรกหมดค่ะ ทีนี้เราจะหาจากไหนมาลงทุนล่ะคะ เราก้อกู้เพิ่มค่ะ ได้มา 400,000 บาท สามีเราบอก ถ้าขายของตามตลาดนัด รถต้องมีเครื่องเสียง เราก้อยอมค่ะ ให้เค้าไปหาร้านมา เท่าไหร่ก้อมาบอก ติดเครื่องเสียงไป 100,000 บาท ซื้ออุปกรณ์ตกแต่งร้านคูณ 2 + เสื้อผ้าก้อต้องซื้อคูณ 2 ค่ะ เพราะจะขายทั้งที่หน้าบ้านและขายตลาดนัด รวมๆแล้ว ก้อเกือบๆ 200,000 บาท อันนี้พอขายได้ แต่กำไรไม่เยอะค่ะ ขายแพงเกินลูกค้าก้อไม่ซื้อ เพราะเราซื้อมา 1 ล็อต ไม่ใช่จะขายหมดเลย กำไรส่วนใหญ่ก้อไปอยู่กับตัวที่เหลือ และเสื้อผ้าต้องไปซื้อทุกอาทิตย์ค่ะ ไม่มีแบบใหม่ๆ ลูกค้าก้อไม่ค่อยเข้าร้าน เงินไม่เคยเหลือเก็บ เพราะต้องหมุนตลอดเวลา แต่รายจ่ายสิคะ เพิ่มมาอีก 1 อย่าง
หลังจากนั้นประมาณ 4-5 เดือนค่ะ บริษัทเก่าเค้ามาตามให้ไปทำงาน สามีไปค่ะ ทิ้งทุกอย่างไว้ เราก้อขายเป็นของมือสองขาดทุนก้อขายดีกว่าเอามาทิ้ง รู้ไหมคะ บางทีเราเห็นของเก่าๆ ที่เราลงทุนไป เราอยากจะร้องไห้ เราคิดนี่มันเงินเราทั้งนั้น ลงทุน 2 รอบ เงินเป็นล้าน แต่ไม่ได้อะไรกลับมาเลย
จากนั้นสามีเราไปทำงานที่เดิม เค้าก้อมีงานพิเศษของเค้าอยู่แล้วจากงานเค้า เดือนนึงจะได้ประมาณ 20,000 กว่าบาท เค้าก้อเอาค่ารถไปจ่ายเอง ที่เหลือเป็นหน้าที่เราทั้งหมด เราแบกค่าใช้จ่ายเดือนๆนึงประมาณ (ค่าน้ำ+ค่าไฟ 1,500 บาท , ค่าเงินกู้ 3 ครั้งรวมกัน 12,800 บาท) 14,300 บาท ต่อเดือน เงินเดือนเรา 8,200 บาท เราต้องหาอีก 6,100 บาท เราขอสามีเราช่วยเราส่งหน่อยได้ไหม เค้าก้อบอกว่าเค้าไม่มี แต่ทุกอย่างเป็นชื่อเรา เราก้อต้องหา เราจะกู้ธนาคารเพิ่ม ก้อไม่ได้แล้ว เพราะเรากู้วงเงินเต็มหมด เราก้อต้องหากู้นอกระบบค่ะ แรกๆก้อพอหมุนไปได้ แต่พอนานๆไป หลังจากนั้น 2-3 ปี เราเริ่มแย่ค่ะ
เราเลยตัดสินใจสารภาพกับเค้าว่าเรากู้นอกระบบ รวมๆแล้ว ประมาณ 100,000 กว่าบาท เราก้ออธิบายให้เค้าฟังว่า เราเอาเงินไปทำอะไร เราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เล่นการพนัน และไม่กินเหล้า (กินบ้างบางโอกาสค่ะ) แต่เค้าไม่ฟังเราเลย เค้าบอกว่า ที่เรากู้มา เราก้อเอาไปให้แม่เรา เราบอกว่า ให้แม่ไป 100,000 นึง แล้วที่เหลืออีก 600,000 เราก้อใช้ด้วยกันไม่ใช่หรอ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ใช้ และเราก้อบอกว่า ไหนเราจะต้องส่งรถให้อีกเป็นปี เค้าก้อตอบเรากลับมาว่า เราโง่เองค่ะ (เราเสียใจมากเลย)
ทุกวันนี้ เราก้อยังอยู่กับเค้านะ เราอยากเลิกกับเค้ามาก แต่ลูกเราทั้งสองคน ก้อไม่มีใครดูให้ เราจะพาลูกหนี เราก้อไม่มีเงินค่ะ แค่ลำพังตัวเรา เราหนีไปได้ แต่ลูกนี่แหละ เค้าทำตัวโก้หรูดูดี มีทองใส่เส้นละ 6 บาท มีเงินเต็มกระเป๋า เต็มบัญชี แต่เรามีแต่หนี้ค่ะ และทุก 3 วัน จะพาเพื่อนมาเลี้ยงเหล้า หรือพากันออกไปเที่ยวกลางคืน พอเราขอตังซื้อกับข้าวก้อว่า ซื้อให้มันประหยัดๆ หน่อย จะกินอะไรนักหนา ว่าเราหน้าใหญ่ซื้อเยอะ ทุกวันนี้เค้าก้อไม่เคยช่วยจ่าย แต่เค้าก้อจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเรียนลูก ค่าทุกอย่าง เพราะเราไม่มีเงินเลย แต่ทุกครั้งที่จ่าย เค้าก้อจะด่าว่าเรา อย่างเวลาเราขอตังไปซื้อนมลูก เค้าก้อจะบ่นว่า ทำไมไม่ป้อนข้าวลูกจะได้ประหยัดค่านม เราเหนื่อยอ่ะ เหนื่อยมาก เราเคยจะเลิกกับเค้ามา 2 ครั้งแล้ว เค้าก้อไปง้อกลับมาดีกันอีก เราเลยคิดว่า เค้าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรเรา พอหมดเวรกรรมต่อกันก้อคงจะเลิกกันไปเอง เพราะเราไม่เคยมีความสุขเลยที่มีชีวิตอยู่กับเค้า
เวลาเราป่วย เค้าก้อไม่เคยมาดูเรา วันนั้นเรากลับมาจากที่ทำงาน เราตัวร้อนมาก เราเลยไปนอน เราเห็นเค้ายืนมองเราที่ปลายเตียงแล้วพูดว่า ทำไม แย่จัดเลยหรอ เราเสียใจมาก ไม่เคยถามเราว่าเราเป็นไร ทุกครั้งที่เราป่วย กว่าเราจะได้พักผ่อน เราต้องฝืนออกไปซื้อกับข้าวมาทำ เพราะว่าถ้าซื้อเป็นกับข้าวสำเร็จมา เค้าก้อด่าเราอีก เราต้องดูแลลูก อาบน้ำให้ลูก แต่เค้าไม่เคยทำอะไรเลย เค้าจะนั่งกินเหล้ากับเพื่อน แล้วเวลาไม่พอใจอะไรเรา เค้าก้อจะไล่เราออกจากบ้าน ด่าเราสารพัด ด่าหยาบๆคายๆ เหมือนคนเกลียดกันตั้งแต่ชาติก่อน
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ มันอาจยาว และพิมพ์วนไปวนมา ก้อขอโทษนะคะ เราอยากระบายและอยากมีเพื่อนคุยบ้างค่ะ