ดิฉันมีลูกสามคน คนโต 7 ขวบ คนเล็ก 1.10ปี โดยปกติก่อนแต่งงาน ดิฉันมีโอกาสท่องเที่ยวกับครอบครัวตัวเอง และเพื่อนๆ อยู่บ่อยครั้ง จนได้แต่งงานมีลูกก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนไกล สามีเป็นคนขยันทำงาน เก็บเงิน และตระหนี่เล็กน้อย เขาทำงานขายรถมือสอง ซึ่งจำเป็นต้องอยู่เฝ้าเค๊นรถเกือบทุกวัน โดยเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์จะมีลูกค้ามาดูมากกว่าวันธรรมดา ส่วนใหญ่ดิฉันจะเป็นคนพาลูกๆไปทำกิจกรรมนอกบ้านกัน นานๆครั้งถึงจะมีสามีตามไปด้วย ถ้ามีโอกาสพาไปต่างจว. กัน ก้อจะไปแต่ใกล้ๆ เช่นพัทยา แต่ก้อนับครั้งได้

ส่วนตัวดิฉันเองมีโอกาสเป็นส่วนตัว ก็หลังจากที่ส่งลูกสองคนแรกเข้ารร. ตอนเช้า ก่อนกลับเข้าบ้านมาดูลูกคนเล็ก (ซึ่งมีพี่เลี้ยงช่วยดูอยู่) ก้อได้แวะเดินเล่นในตลาดนัด แค่นั้น ถ้าจะไปไหนนานๆข้ามวัน ก็ต้องเอาลูกเอาพี่เลี้ยงไปด้วย
ส่วนสามีนอกจากทำงานที่เต๊นรถ ก็มีรับจ๊อบเป็นผู้ช่วยไกด์ ได้ออกทริปเดินทางไปต่างประเทศ อยู่บ่อย ซึ่งได้เบี้ยเลี้ยงและได้เที่ยวด้วย
ล่าสุดสามีมาบอกว่าจะซื้อตั๋วไปญี่ปุ่นกับเพื่อนไกด์ ไปกรุยทางที่นั่น เพื่อจะได้เป็นแนวพาลูกๆไปเที่ยวแบบถูกๆคราวหน้าได้
ซึ่งการไปครั้งนี้จะต้องจ่ายเงินเอง ซึ่งโดยปกติสามีจะเป็นคนตระหนี่ ภรรยาและลูกจะเที่ยวหรือซื้ออะไรก็จะเป็นประเด็นขึ้นมา แต่คราวนี้ไปญี่ปุ่น ซึ่งห่างจากการไปเป็นผู้ช่วยไกด์ครั้งล่าสุด ห่างกันไม่ถึงเดือน ตอนนั้นไปสามวัน ตอนสิ้นเดือนจะไปห้าวัน และบอกกับภรรยาว่าจะไปแบบถูกๆ
แต่ตัวดิฉันเองเมื่อฟังว่าจะไปต่างประเทศอีก ดิฉันก้อรู้สึกจิตตกทันที คิดแต่ว่า ทีเราพาลูกเที่ยว เขาก้อบ่น ตัวเขาเองก้อไม่มีเวลาที่จะพาครอบครัวไปไหน แล้วนี่จะพากันกับเพื่อนไปญี่ปุ่น บอกว่าจะไปดูเป็นแนวให้คราวหน้าพากันไปเองจะได้ไปแบบถูกๆ เพราะเขาไปกับเพื่อนไกด์ก่อน

ก่อนหน้านี้ เขาไม่มีโอกาสไปเที่ยวต่างประเทศเลย จนกระทั่งเพื่อนไกด์ชวนไปเป็นผู้ช่วย
ดิฉันรู้สึกสับสนระหว่างเหตุผลและอารมณ์ตอนนี้ ดิฉันอยากได้ความเห็นของภรรยาท่านอื่นๆว่าเป็นอย่างไร หากท่านอยู่ในสถานการณ์แบบนี้