สวัสดีค่ะ นี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเราเมื่อต้นปีที่ผ่านมาค่ะ
เริ่มจากก่อนหน้านั้นแม่ของเราได้เจอกับพ่อเลี้ยงที่ต่างประเทศที่ทำงานแล้วพอกลับมาไทยได้มาสร้างบ้าน ซื้อรถ และอื่นๆไว้ที่บ้านเกิดแม่เราค่ะ เรามีน้องสาวเรียนอยู่มัธยมปลายที่บ้านของแม่ ส่วนเราเรียนมหาวิทยาลัยที่ กทม.ค่ะ
.....วันหนึ่งน้องสาวเราโทรมาหาเราเสียงสั่นเครือว่าเขาเอาโทรศัพท์แม่มาเล่นแล้วเจอคลิปที่ตัวเองถูกแอบถ่ายตอนอาบน้ำแต่ตกใจกลัวแล้วลบทิ้งไป! ส่วนเราก็ตกใจมากว่าพ่อเลี้ยงที่ใจดีของเราทำแบบนี้ได้ยังไง ถามรายละเอียดกับน้องทุกอย่างทั้งความยาวของคลิป มุมการถ่าย เราเลยขอคุยกับแม่ แม่ตกใจมากแต่มีสติเรียกป้ามาช่วยคิดว่าจะจับคนถ่ายยังไงดี เลยถามไปตรงๆแต่พ่อเลี้ยงไม่ยอมรับอ้างนั่นอ้างนี่ว่าไม่ใช่ตน ทั้งที่พ่อเลี้ยงเขาใช้โทรศัพท์เครื่องเดียวกับแม่เพราะของเขานั้นพังค่ะ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่ามีไม่กี่คนที่จะใช้เครื่องนี้ น้องสาวเราพยายามกู้ข้อมูลทุกทางแต่หาได้แค่บันทึกประวัติการอัดคลิป มีช่วงเวลาการถ่ายตรงตามที่น้องสาวเราบอกค่ะแค่เปิดไม่ได้ คาดคั้นไปมาและขู่จะเอาเรื่องพ่อเลี้ยงเลยยอมรับสารภาพ แต่การรับสารภาพนี้จำเลยบอกว่าเขาจะถ่ายญาติอีกคนที่มาพักที่บ้านเลยถ่ายผิดคนกลายเป็นน้องสาวเราโดนแทน ซึ่งไม่จริงแน่นอนค่ะ! เพราะญาติเราคนนั้นเขากลับบ้านต่างจังหวัดก่อนวันเกิดเรื่องค่ะ แม่เราโกรธมากขู่จะพาไปสาบานที่วัดแช่งถึงตายเขาเลยยอมรับสารภาพความจริงว่าจะถ่ายน้องสาวเรา "#เพราะอารมณ์ชั่ววูบ #ดูเฉยๆ ถ้าจะทำเกินกว่านั้นคงไม่รอดมาจนถึงทุกวันนี้หรอก" นี่คือคำตอบที่แม่เราฟังแล้วน้ำตาไหลพราก ส่วนเราถือสายฟังอยู่สงสารแม่และน้องมากจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ทุกคนทางบ้านร้องไห้รวมถึงพ่อเลี้ยงก็ร้องไห้กับสิ่งที่ทำ บอกว่าเพราะแม่เราไม่เหมือนเดิม พูดไม่น่าฟังเหมือนก่อน ไม่เอาใจใส่ (ไม่รู้ว่าอาจจะรวมถึงเรื่องบนเตียงด้วยหรือเปล่า) คือ...แม่เราอายุเยอะกว่าพ่อเลี้ยง 10 ปี ที่คบกันเพราะควาทดีของพ่อเลี้ยงคอยช่วยเหลือตลอดที่อยู่ ตปท. จนถามความเห็นลูกก่อนว่าจะให้คบไหม เรากับน้องเห็นว่าแม่เจอแต่เรื่องแย่ๆมาเยอะเลยอยากให้แม่มีความสุขบ้าง มีคนดูแล เลยให้คบกับพ่อเลี้ยงวัยหนุ่มคนนี้ เขาไม่เคยนอกลู่นอกทางมานานแทบทุกเรื่องจนมาเสียเพราะเรื่องนี้คือเรื่องที่ทำกับน้องสาวเรา ดีที่ไปเจอคลิปก่อน แต่เสียดายที่เปิดคลิปไม่ได้แล้วเพราะความสติเตลิดของน้องเราเอง #แม่ยืนกรานว่าขอเลือกลูก
หลังจากวันนั้น...
...แม่นอนร้องไห้เสียใจข้าวปลาไม่ยอมกินมาหลายวัน ผิดหวังกับงกับพ่อเลี้ยงมาก แล้วน้องสาวเราก็กลายเป็นคนกลัวห้องน้ำระยะหนึ่งจนแม่ต้องไปยืนเฝ้าและไม่ออกจากห้อง ลาโรงเรียน3-4วัน ส่วนพ่อเลี้ยงก็กินน้อยไม่ยอมออกห้องแล้วร้องไห้กอดแม่ ขอโทษแม่ ด่าตัวเอง จนวันถัดมาหนีออกจากบ้านไปตัวเปล่า แต่แม่กับป้าตามหาทันเพราะพ่อเลี้ยงจะไปแบบไม่มีที่หมาย ไม่ยอมกลับบ้านญาติตนเอง แม่กับป้าเลยรับกลับมาบ้านก่อน ไม่อยากปล่อยตามยถากรรม อีกอย่างทางบ้านพ่อเลี้ยงจะกดดันอีกเลยต้องให้อยู่ไปก่อน
แม่คิดว่าจะเลิกกับพ่อเลี้ยงแต่มันมีหลายเรื่องเข้ามาแทรก แม่จึงวางแผนว่าจะพาพ่อเลี้ยงไปเช่าบ้านอยู่แล้วค้าขายกัน ให้น้องเราอยู่บ้านเดิม พ่อเลี้ยงรับปากว่าจะไม่กลับบ้านที่น้องอยู่เพราะสำนึกผิด ยอมทำทุกอย่าง ส่งเสียเลี้ยงดูแม้จะไม่สามารถกลับมาเป็นพ่อลูกที่ดีต่อกันได้ก็จะยอมรับขอไถ่โทษต่อไป แต่สุดท้ายแม่ก็ตัดสินใจไปซื้อที่ดินที่ ตจว.ใกล้บ้านญาติลงทุนทำเกษตรกับพ่อเลี้ยง นานทีถึงจะกลับ คุยกับน้องบ้างแต่ต่างฝ่ายต่างไม่สนิทใจกันเหมือนก่อนที่ร้องเคารพพ่อเลี้ยงมาก รักเหมือนพ่อแท้ๆอีกคน น้องเราเสียความรู้สึกมาก แต่แม่ก็คอยรักษาแผลใจจนดีขี้น ส่วนเราก็เสียขวัญไม่ต่างกันแม้จะอยู่คนละที่ ช่วงนั้นสอบพอดีเลยกลับไปไม่ได้ทั้งที่อยากกลับไปช่วยตั้งแต่วันแรก บางวิชาทิ้งสอบเพราะไม่มีสมาธิ บางตัวที่ฝืนไปสอบตอนสอบก็เหม่อลอยเห็นแต่ภาพและคำพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นวูบๆกวนใจ ทำไปแอบร้องไห้ไปด้วย แต่เพื่อแม่ก็ทำข้อสอบนั้นผ่านได้เกรดน่าพอใจเพราะแรงฮึดสู้ กำลังใจจากคนรัก ส่วนพ่อแท้ๆตั้งแต่เลิกกับแม่เราไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะท่านตั้งใจเพิ่งจะบวชสักระยะ(ไม่ได้บวชเพราะเรื่องแม่เพราะเลิกกันนานแล้ว) ที่บ้านต้องเผชิญปัญหากันต่อ เรากดดันมากได้แต่คอยโทรไปถามทางบ้านว่าเป็นยังไงบ้าง จะเอายังไงต่อ ... มาถึงตอนนี้น้องสาวกับพ่อเลี้ยงก็อยู่ใครอยู่มันในสายตาแม่ แต่เราไม่รู้ว่าเราจะไว้ใจพ่อเลี้ยงได้อีกต่อไปไหม...กลัวจะเกิดเรื่องที่แก้ไขไม่ทัน ควรหาทางออกยังไงดีคะ ทุกวันนี้เห็นข่าวแนวนี้แล้วคิดหนักมากค่ะ
😭 อย่างน้อยเวลาก็รักษาจิตใจให้ดีขึ้นค่ะ ภาวนาขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายอย่าได้เกิดกับใครอีกเลยนะคะ เข้าใจคนที่เขาเจอหนักกว่านี้จะทรมานแค่ไหน
ปล. เราพิมพ์ตามความรู้สึกข้างในของเรา อาจพิมพ์ดราม่าน่าเบื่อต้องขอโทษด้วยนะคะ เป็นกระทู้แรกด้วยค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ ☺
เราจะเชื่อใจพ่อเลี้ยงได้อีกไหมคะ
เริ่มจากก่อนหน้านั้นแม่ของเราได้เจอกับพ่อเลี้ยงที่ต่างประเทศที่ทำงานแล้วพอกลับมาไทยได้มาสร้างบ้าน ซื้อรถ และอื่นๆไว้ที่บ้านเกิดแม่เราค่ะ เรามีน้องสาวเรียนอยู่มัธยมปลายที่บ้านของแม่ ส่วนเราเรียนมหาวิทยาลัยที่ กทม.ค่ะ
.....วันหนึ่งน้องสาวเราโทรมาหาเราเสียงสั่นเครือว่าเขาเอาโทรศัพท์แม่มาเล่นแล้วเจอคลิปที่ตัวเองถูกแอบถ่ายตอนอาบน้ำแต่ตกใจกลัวแล้วลบทิ้งไป! ส่วนเราก็ตกใจมากว่าพ่อเลี้ยงที่ใจดีของเราทำแบบนี้ได้ยังไง ถามรายละเอียดกับน้องทุกอย่างทั้งความยาวของคลิป มุมการถ่าย เราเลยขอคุยกับแม่ แม่ตกใจมากแต่มีสติเรียกป้ามาช่วยคิดว่าจะจับคนถ่ายยังไงดี เลยถามไปตรงๆแต่พ่อเลี้ยงไม่ยอมรับอ้างนั่นอ้างนี่ว่าไม่ใช่ตน ทั้งที่พ่อเลี้ยงเขาใช้โทรศัพท์เครื่องเดียวกับแม่เพราะของเขานั้นพังค่ะ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่ามีไม่กี่คนที่จะใช้เครื่องนี้ น้องสาวเราพยายามกู้ข้อมูลทุกทางแต่หาได้แค่บันทึกประวัติการอัดคลิป มีช่วงเวลาการถ่ายตรงตามที่น้องสาวเราบอกค่ะแค่เปิดไม่ได้ คาดคั้นไปมาและขู่จะเอาเรื่องพ่อเลี้ยงเลยยอมรับสารภาพ แต่การรับสารภาพนี้จำเลยบอกว่าเขาจะถ่ายญาติอีกคนที่มาพักที่บ้านเลยถ่ายผิดคนกลายเป็นน้องสาวเราโดนแทน ซึ่งไม่จริงแน่นอนค่ะ! เพราะญาติเราคนนั้นเขากลับบ้านต่างจังหวัดก่อนวันเกิดเรื่องค่ะ แม่เราโกรธมากขู่จะพาไปสาบานที่วัดแช่งถึงตายเขาเลยยอมรับสารภาพความจริงว่าจะถ่ายน้องสาวเรา "#เพราะอารมณ์ชั่ววูบ #ดูเฉยๆ ถ้าจะทำเกินกว่านั้นคงไม่รอดมาจนถึงทุกวันนี้หรอก" นี่คือคำตอบที่แม่เราฟังแล้วน้ำตาไหลพราก ส่วนเราถือสายฟังอยู่สงสารแม่และน้องมากจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ทุกคนทางบ้านร้องไห้รวมถึงพ่อเลี้ยงก็ร้องไห้กับสิ่งที่ทำ บอกว่าเพราะแม่เราไม่เหมือนเดิม พูดไม่น่าฟังเหมือนก่อน ไม่เอาใจใส่ (ไม่รู้ว่าอาจจะรวมถึงเรื่องบนเตียงด้วยหรือเปล่า) คือ...แม่เราอายุเยอะกว่าพ่อเลี้ยง 10 ปี ที่คบกันเพราะควาทดีของพ่อเลี้ยงคอยช่วยเหลือตลอดที่อยู่ ตปท. จนถามความเห็นลูกก่อนว่าจะให้คบไหม เรากับน้องเห็นว่าแม่เจอแต่เรื่องแย่ๆมาเยอะเลยอยากให้แม่มีความสุขบ้าง มีคนดูแล เลยให้คบกับพ่อเลี้ยงวัยหนุ่มคนนี้ เขาไม่เคยนอกลู่นอกทางมานานแทบทุกเรื่องจนมาเสียเพราะเรื่องนี้คือเรื่องที่ทำกับน้องสาวเรา ดีที่ไปเจอคลิปก่อน แต่เสียดายที่เปิดคลิปไม่ได้แล้วเพราะความสติเตลิดของน้องเราเอง #แม่ยืนกรานว่าขอเลือกลูก
หลังจากวันนั้น...
...แม่นอนร้องไห้เสียใจข้าวปลาไม่ยอมกินมาหลายวัน ผิดหวังกับงกับพ่อเลี้ยงมาก แล้วน้องสาวเราก็กลายเป็นคนกลัวห้องน้ำระยะหนึ่งจนแม่ต้องไปยืนเฝ้าและไม่ออกจากห้อง ลาโรงเรียน3-4วัน ส่วนพ่อเลี้ยงก็กินน้อยไม่ยอมออกห้องแล้วร้องไห้กอดแม่ ขอโทษแม่ ด่าตัวเอง จนวันถัดมาหนีออกจากบ้านไปตัวเปล่า แต่แม่กับป้าตามหาทันเพราะพ่อเลี้ยงจะไปแบบไม่มีที่หมาย ไม่ยอมกลับบ้านญาติตนเอง แม่กับป้าเลยรับกลับมาบ้านก่อน ไม่อยากปล่อยตามยถากรรม อีกอย่างทางบ้านพ่อเลี้ยงจะกดดันอีกเลยต้องให้อยู่ไปก่อน
แม่คิดว่าจะเลิกกับพ่อเลี้ยงแต่มันมีหลายเรื่องเข้ามาแทรก แม่จึงวางแผนว่าจะพาพ่อเลี้ยงไปเช่าบ้านอยู่แล้วค้าขายกัน ให้น้องเราอยู่บ้านเดิม พ่อเลี้ยงรับปากว่าจะไม่กลับบ้านที่น้องอยู่เพราะสำนึกผิด ยอมทำทุกอย่าง ส่งเสียเลี้ยงดูแม้จะไม่สามารถกลับมาเป็นพ่อลูกที่ดีต่อกันได้ก็จะยอมรับขอไถ่โทษต่อไป แต่สุดท้ายแม่ก็ตัดสินใจไปซื้อที่ดินที่ ตจว.ใกล้บ้านญาติลงทุนทำเกษตรกับพ่อเลี้ยง นานทีถึงจะกลับ คุยกับน้องบ้างแต่ต่างฝ่ายต่างไม่สนิทใจกันเหมือนก่อนที่ร้องเคารพพ่อเลี้ยงมาก รักเหมือนพ่อแท้ๆอีกคน น้องเราเสียความรู้สึกมาก แต่แม่ก็คอยรักษาแผลใจจนดีขี้น ส่วนเราก็เสียขวัญไม่ต่างกันแม้จะอยู่คนละที่ ช่วงนั้นสอบพอดีเลยกลับไปไม่ได้ทั้งที่อยากกลับไปช่วยตั้งแต่วันแรก บางวิชาทิ้งสอบเพราะไม่มีสมาธิ บางตัวที่ฝืนไปสอบตอนสอบก็เหม่อลอยเห็นแต่ภาพและคำพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นวูบๆกวนใจ ทำไปแอบร้องไห้ไปด้วย แต่เพื่อแม่ก็ทำข้อสอบนั้นผ่านได้เกรดน่าพอใจเพราะแรงฮึดสู้ กำลังใจจากคนรัก ส่วนพ่อแท้ๆตั้งแต่เลิกกับแม่เราไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะท่านตั้งใจเพิ่งจะบวชสักระยะ(ไม่ได้บวชเพราะเรื่องแม่เพราะเลิกกันนานแล้ว) ที่บ้านต้องเผชิญปัญหากันต่อ เรากดดันมากได้แต่คอยโทรไปถามทางบ้านว่าเป็นยังไงบ้าง จะเอายังไงต่อ ... มาถึงตอนนี้น้องสาวกับพ่อเลี้ยงก็อยู่ใครอยู่มันในสายตาแม่ แต่เราไม่รู้ว่าเราจะไว้ใจพ่อเลี้ยงได้อีกต่อไปไหม...กลัวจะเกิดเรื่องที่แก้ไขไม่ทัน ควรหาทางออกยังไงดีคะ ทุกวันนี้เห็นข่าวแนวนี้แล้วคิดหนักมากค่ะ
😭 อย่างน้อยเวลาก็รักษาจิตใจให้ดีขึ้นค่ะ ภาวนาขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายอย่าได้เกิดกับใครอีกเลยนะคะ เข้าใจคนที่เขาเจอหนักกว่านี้จะทรมานแค่ไหน
ปล. เราพิมพ์ตามความรู้สึกข้างในของเรา อาจพิมพ์ดราม่าน่าเบื่อต้องขอโทษด้วยนะคะ เป็นกระทู้แรกด้วยค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ ☺