นี่เป็นกระทู้ที่ 2 ของเราเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องจากกระทู้ https://ppantip.com/topic/36350832 หลังจากที่เจอผีในค่ายเนตรนารี และในช่วงวัย 14 ที่เคยเล่าเอาไว้ว่าเราประสบอุบัติเหตุนั้น มันก็มีเรื่องแปลกๆที่เราเจอก่อนจะประสบอุบัติเหตุค่ะ บ้านเราอยู่จังหวัดภูเก็ตค่ะ บ้านอยู่ติดทะเลตอนเด็กๆพ่อแม่เราทำงานอยู่ในโรงงานปลาป่นแห่งหนึ่งในจังหวัดภูเก็ตนะคะ (โรงงานปลาป่นคือโรงงานที่นำปลามาแปรรูปให้เป็นผงแห้งๆเพื่อส่งไปเป็นส่วนผสมของอาหารสัตว์)

      บ้านพักของเรานั้นเป็นตึก 3 ชั้น ชั้นล่างจะเป็นออฟฟิส ชั้น2เป็นส่วนห้องพักของพนักงาน ชั้น 3 จะเป็นดาดฟ้าแต่ก็มีการสร้างห้องพักพนักงานเพิ่มเติมขึ้นภายหลัง เราโชคดีได้ห้องโถงใหญ่ชั้น 2 สามารถกั้นเป็นห้องได้ถึง 3ห้อง ให้เรากับน้องสาวอยู่ได้ค่ะ จึงกั้นเป็น 3 ห้อง สำหรับพ่อแม่ 1 ห้อง เราและน้องสาว 1 ห้อง และอีก 1 ห้องให้เพื่อนสนิทพ่อที่พ่อชวนมาทำงานด้วยกันอยู่ค่ะ ห้องนอนของเรากับห้องนอนของพ่อแม่ประตูห้องจะอยู่เยื้องกันเลยค่ะ และห้องของเพื่อนพ่อจะอยู่ติดกับห้องพ่อค่ะ ตอนเด็กๆพ่อแม่ทำงานอยู่แพปลาซึ่งอยู่ติดทะเลเป็นคลองเดินทะเลมีเรือประมงมากมายจอดเทียบรอขึ้นปลาบ้าง รอเวลาเรือออกบ้าง ครอบครัวของเพื่อนพ่อจะมีลูกสาว 1 คน ชื่อน้องฝน เรากับน้องสาวและน้องฝนจะเล่นด้วยกันตลอดมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อเรากับพ่อของน้องฝนสนิทกันมากไปทำงานที่ไหนก็จะลากอีกคนให้ไปทำอยู่ด้วยกันตลอด ที่ตึกที่เราอยู่จะเป็นห้องน้ำรวมค่ะ จะอาบน้ำจะเข้าห้องน้ำก็จะต้องเดินออกไปเข้าซึ่งอยู่ภายในชั้นเดียวกัน

     พอพ่อต่อเติมห้องให้เสร็จเรากับน้องสาวก็ตื่นเต้นมากค่ะ เพราะไม่เคยนอนแยกกับพ่อแม่ เปิดประตูห้องเข้าไปจะเจอเตียงนอนเราอยู่ขวามือติดกับหน้าต่างค่ะฝั่งตรงข้ามกับเตียงจะมีตู้เสื้อผ้าของเรากับน้อง ตอนนั้นยังเด็กค่ะของใช้ในห้องจะไม่มีอะไรมากนอกจากโต๊ะทำการบ้าน เตียงนอน และตู้เสื้อผ้า
คืนแรกที่เรานอนรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ค่อยสะดวกแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ เพราะโรงงานนี้มีกลิ่นค่อนข้างเหม็นพอสมควร คนอยู่แถวนั้นน่าจะรู้ดีถึงกลิ่น

    จนผ่านไปหลายๆคืนเริ่มฝันเห็น ผู้ชายตัวดำแบบดำมากๆดำแบบสีดำเลยค่ะตัวใหญ่ ตาแดงก่ำ นุ่งผ้าเตี่ยวสีแดง จะฝันแบบนี้อยู่บ่อยๆ ในฝันจะมาให้เห็นลักษณะยืนอยู่ไกลๆ แต่ก็ยังไม่คิดอะไรมากค่ะ เพราะตอนนั้นจะมีรายการเกี่ยวกับผีและเราก็ชอบดุมาก กลัวแต่ก็ชอบดูค่ะเลยคิดว่าสงสัยเก็บเอามาฝัน
จนมีอยู่คืนนึงครั้งนี้เค้าไม่ได้มาให้เห็นแบบไกลๆ แต่เราฝันว่าเรานอนอยู่บนเตียงของเราและเรามองเห็น ผู้ชายร่างใหญ่ตัวดำมากแต่มีตาแดงก่ำแดงแบบสีเลือดเลยค่ะ นุ่งผ้าเตี่ยวสีแดง ไม่ใส่เสื้อนั่งยองๆอยู่บนหลังตู้เสื้อผ้า หัวเกือบจะติดเพดาน ทำท่าจะกระโจนลงมาใส่เราที่นอนอยู่บนเตียงนอนในฝันนั้นเราขยับตัวไม่ได้ค่ะ และสายตาที่เค้าจ้องมาทางเรานั้นมันไม่มีกระพริบ มองด้วยสายตาดุดัน นั่งยองๆมองนิ่งๆแต่เหมือนพร้อมกระโจนเข้าใส่ตลอดเวลา เราสะดุ้งตื่นขึ้นมาค่ะกลัวมากแต่ไม่ร้องไห้เพราะมันเช้าแล้ว เราก็เล่าให้แม่ฟังค่ะ แม่บอกว่ากินมากขี้มากฝันมาก เราก็เลยไม่ถามอะไรต่อ

  แต่หลังจากนั้นไม่นานเราประสบอุบัติเหตุแถวๆข้างบิ๊กซีในภูเก็ตตกลงไปในคลองชิดเชียวซึ่งค่อนข้างสูงเหมือนกันและมีน้ำอยู่แค่คืบเดียวในตอนที่เราประสบอุบัติเหตุ ด้านล่างนั้นเป็นพื้นปูนซีเมนต์ตรงสุดขอบปูนจะมีเหล็กปล้องอ้อยโผล่ออกมาและพับให้งอขึ้นโผล่ไว้ เราตกลงไปในระหว่างเหล็กพอดีค่ะ ผลคือหลังเราหักจากการกระแทกและโดนเหล็กเสียบเข้าที่แก้มก้นเกือบทะลุกระเพาะปัสสาวะคะ เรารักษาตัวอยู่นาน2-3เดือน ใช้ชีวิตค่อนข้างลำบากเหมือนกันค่ะ ต้องใส่เกราะเหล็กไปโรงเรียนทุกวัน จนเพื่อนๆแซวว่าเกราะเพชร7สี (กำลังดัง) หลังจากหายพ่อกับแม่ก็พาตระเวนทำบุญค่ะ

   หลังจากนั้นผ่านไปหลายปี จนกระทั่งมีอาญาติทางฝั่งพ่อเขามาเยี่ยมพ่อ พ่อจึงให้นอนในห้องของเรา เรากับน้องสาวจึงต้องมานอนกับพ่อแม่ แต่พอตกกลางดึกน่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว เสียงประตูห้องก็ถูกเคาะรัวและดังมาก แม่จึงรีบไปเปิดประตูเห็นอาในสภาพเหงื่อแตกหน้าซีดและร้องบอกว่าผมนอนด้วย ผมขอนอนด้วย ตอนนั้นดึกมากแล้วค่ะแม่จึงเอาหมอนกับผ้าห่มให้อามานอนตรงหน้าโทรทัศน์ข้างล่างเตียง

  เช้ามาพ่อกับแม่เลยถามว่าเมื่อคืนมีอะไรทำไมถึงต้องทำท่าเหมือนตกใจขนาดนั้น อาเล่าให้ฟังว่าตอนอาหลับอาฝันเห็นผู้ชายตัวดำใหญ่ ตาแดงก่ำ เสื้อไม่ใส่นุ่งผ้าเตี่ยวแดง 3 คน อยู่บนหลังตู้เสื้อผ้า (ตู้เสื้อผ้าเราค่อนข้างใหญ่ค่ะใหญ่มากรับมรดกมาจากแม่ซึ่งแม่เอามาจากไหนไม่รู้อีกทีเป็นตู้เก่าไม้แท้ค่ะ)
และจะกระโจนลงมาใส่อาค่ะ อาตกใจตื่นแต่ตอนลืมตาขึ้นมาอาก็ยังเห็นภาพเหมือนในฝันอยู่ตามที่อาเล่านะคะ อาเลยตกใจแล้วรีบมาเคาะห้องขอนอนด้วย แม่กับเราเลยหันหน้ามามองกันและเราก็เลยเล่าให้อาฟังว่าเราก็เคยฝันเห็นเหมือนกัน และเช้านั้นอากลับอีสานทันทีค่ะทั้งที่เพิ่งจะมาถึงแค่คืนเดียว

  ปัจจุบันเราไม่ได้อาศัยอยู่ที่นั่นแล้วค่ะ จนทุกวันนี้เราก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าคนที่เราฝันถึงและที่อาเราเห็นนั้นเขาเป็นใคร เกี่ยวข้องกับการที่เราเกิดอุบัติเหตุขึ้นหรือไม่ แต่ยายของเราเคยเล่าให้ฟังว่าตอนมานอนที่บ้านเรา ยายเดินไปอาบน้ำ ยายเห็นคนตัวดำสูงใหญ่แบบที่เราเห็นเดินตัดหน้าผ่านยายไป แต่ยายไม่กลัวผีค่ะ เรื่องนี้ยายมาเล่าให้ฟังตอนหลังแล้วค่ะ


  เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงไม่มีการแต่งอะไรทั้งนั้นปัจจุบันตึกนั้นยังมีคนอาศัยอยู่ค่ะ สถานที่นี้ถ้าบอกไปคนในพื้นที่ต้องร้องอ๋อแน่นอนคะ เพราะมีแค่ไม่กี่ที่ในภูเก็ต ^_^ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านค่ะ