คำที่เติม -er ตามหลังประโยค จะออกเสียง เ-อ, เ-อะ เปลี่ยนไปตามเสียงตัวสะกดตัวสุดท้าย
เช่น walker = วอคเกอร์
Runner = รันเนอร์


ทีนี้ ทำไม singer ถึงอ่านว่า ซิงเงอะ
เพราะว่า ตัวสะกดในคำนี้คือ " ng"="ง" ไม่ใช่ตัว "g" = "ก" นะครับ

ng เป็นตัวสะกด ซึ่ง ng คือ "ง"
เช่น bang = แบง
wing = วิง
sing = ซิง

ซึ่งในกรณีตัว g เป็นตัวสะกด
เช่น big = บิก เมื่อเติม er ก็ออกเสียง เกอร์ได้เลย
tag = แท็ก เป็นต้น

ดังนั้น เมื่อเติม -er เข้าไป ใน sing มันจึงออกเสียง "เงอะ" หรือ "เงอ" ก็ได้

ผมคิดว่า หลายคนคงเห็นตัว "g" เป็นตัวสะกด เลยอ่านว่า "เกอร์" แทน แล้วก็ใช้กันมาเรื่อยๆ ได้ยินมานาน เลยอ่านตามกันมา

อยากให้ออกเสียงกันให้ถูกครับ หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์นะครับ