บทเรียนที่ 1: ก้าวแรกสู่ภาษาญี่ปุ่น - ฮิรากานะ カタカナ และ 漢字
ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งภาษาญี่ปุ่น! ในบทเรียนแรกนี้ เราจะเริ่มต้นด้วยการทำความรู้จักกับระบบการเขียนภาษาญี่ปุ่น ซึ่งประกอบด้วยตัวอักษร 3 ประเภทหลักๆ ได้แก่ ฮิรากานะ (ひらがな), คาตาคานะ (カタカナ) และ คันจิ (漢字)
1. ฮิรากานะ (ひらがな)
ฮิรากานะคืออักษรพื้นฐานที่ใช้เขียนคำศัพท์ญี่ปุ่นดั้งเดิม รวมถึงส่วนประกอบทางไวยากรณ์ต่างๆ เช่น คำช่วย คำวิเศษณ์ และคำกริยาช่วย
ตารางตัวอักษรฮิรากานะ 5 วรรค
| วรรค | เสียงอ่าน | อักษร | คำอ่าน | ความหมาย (ตัวอย่าง) |
|---|---|---|---|---|
| あ | อะ | あ い う え お | อะ อิ อุ เอะ โอะ | ดอกไม้ (はな - ฮานะ) |
| か | คะ | か き く け こ | คะ คิ คุ เคะ โคะ | ต้นไม้ (き - คิ) |
| さ | สะ | さ し す せ そ | สะ ชิ สุ เซะ โซะ | หนังสือ (ほん - ฮง) |
| た | ตะ | た ち つ て と | ตะ ชิ ทสึ เทะ โตะ | มือ (て - เทะ) |
| な | นะ | な に ぬ ね の | นะ นิ นุ เนะ โนะ | ชื่อ (なまえ - นะมะเอะ) |
| は | ฮะ | は ひ ふ へ ほ | ฮะ ฮิ ฟุ เฮะ โฮะ | ใบไม้ (は - ฮะ) |
| ま | มะ | ま み む め も | มะ มิ มุ เมะ โมะ | ตา (め - เมะ) |
| や | ยะ | や ゆ よ | ยะ ยุ โยะ | บ้าน (いえ - อิเอะ) |
| ら | ระ | ら り る れ ろ | ระ ริ รุ เระ โระ | ดอกไม้ (はな - ฮานะ) |
| わ | วะ | わ を | วะ โอะ | วงกลม (わ - วะ) |
| ん | อึน | ん | อึน | - |
คำอธิบายเพิ่มเติม
* การแบ่งวรรค: ฮิรากานะมี 46 ตัว แบ่งเป็น 5 วรรคตามเสียงสระ (あ い う え お)
* เสียงพยัญชนะ: แต่ละวรรคมีเสียงพยัญชนะต้น เช่น วรรค か มีเสียง "ค" นำหน้า
* ตัวสะกด: ん (อึน) เป็นตัวสะกดตัวเดียวในภาษาญี่ปุ่น
* วรรค や ら わ: มีอักษรน้อยกว่าวรรคอื่น เนื่องจากเสียง "ย ร ว" มักไม่ผสมกับสระ い และ え
* อักษรพิเศษ: มีอักษรที่เกิดจากการเติมเครื่องหมาย ゛ ゜ เช่น が (กะ) ぱ (ปะ)
เทคนิคการจำ
* จำเสียงสระก่อน แล้วจึงจำตัวอักษรแต่ละตัวในวรรค
* ฝึกเขียนฮิรากานะซ้ำๆ เพื่อจดจำรูปร่างและลำดับขีด
* ใช้ flashcards, เพลง, เกม เพื่อเพิ่มความสนุกในการเรียนรู้
* หมั่นทบทวนอย่างสม่ำเสมอ
2. คาตาคานะ (カタカナ)
คาตาคานะใช้เขียนคำศัพท์ที่มาจากภาษาต่างประเทศ ชื่อเฉพาะ เสียงธรรมชาติ และคำเลียนเสียงธรรมชาติ
ตารางตัวอักษรคาตาคานะ 5 วรรค
| วรรค | เสียงอ่าน | อักษร | คำอ่าน | ความหมาย (ตัวอย่าง) |
|---|---|---|---|---|
| ア | อะ | ア イ ウ エ オ | อะ อิ อุ เอะ โอะ | อเมริกา (アメリカ - อะเมะริกะ) |
| カ | คะ | カ キ ク ケ コ | คะ คิ คุ เคะ โคะ | กาแฟ (コーヒー - โคฮี) |
| サ | สะ | サ シ ス セ ソ | สะ ชิ สุ เซะ โซะ | แท็กซี่ (タクシー - ทาคุชิ) |
| タ | ตะ | タ チ ツ テ ト | ตะ ชิ ทสึ เทะ โตะ | โทรทัศน์ (テレビ - เทะเระบิ) |
| ナ | นะ | ナ ニ ヌ ネ ノ | นะ นิ นุ เนะ โนะ | โน้ตบุ๊ก (ノート - โนโตะ) |
| ハ | ฮะ | ハ ヒ フ ヘ ホ | ฮะ ฮิ ฟุ เฮะ โฮะ | ฮอตดอก (ホットドッグ - ฮ็อตโตะด็อกกุ) |
| マ | มะ | マ ミ ム メ モ | มะ มิ มุ เมะ โมะ | ไมโครโฟน (マイク - ไมคุ) |
| ヤ | ยะ | ヤ ユ ヨ | ยะ ยุ โยะ | - |
| ラ | ระ | ラ リ ル レ ロ | ระ ริ รุ เระ โระ | วิทยุ (ラジオ - ราจิโอะ) |
| ワ | วะ | ワ ヲ | วะ โอะ | - |
| ン | อึน | ン | อึน | - |
คำอธิบายเพิ่มเติม
* คาตาคานะมีจำนวนตัวอักษรและเสียงเหมือนกับฮิรากานะ
* คาตาคานะมีรูปร่างที่ดูเหลี่ยมคมกว่าฮิรากานะ
* วรรค ヤ และ ワ มีอักษรน้อยเช่นเดียวกับฮิรากานะ
เทคนิคการจำ
* เปรียบเทียบรูปร่างคาตาคานะกับฮิรากานะ เช่น あ (อะ) คล้ายกับ ア (อะ)
* ฝึกอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาต่างประเทศที่เขียนด้วยคาตาคานะ
* จดจำคำศัพท์ที่ใช้คาตาคานะบ่อยๆ เช่น コーヒー (กาแฟ) タクシー (แท็กซี่)
3. คันจิ (漢字)
คันจิ คือ ตัวอักษรจีนที่นำมาใช้ในภาษาญี่ปุ่น แต่ละตัวมีความหมายในตัวเอง และสามารถอ่านออกเสียงได้หลายแบบ ขึ้นอยู่กับตำแหน่งและคำที่ใช้ร่วมกัน
ตัวอย่างคันจิ
| คันจิ | คำอ่าน (On'yomi) | คำอ่าน (Kun'yomi) | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| 山 | サン (ซัน) | やま (ยะมะ) | ภูเขา |
| 川 | セン (เซน) | かわ (คะวะ) | แม่น้ำ |
| 木 | モク (โมะคุ) | き (คิ) | ต้นไม้ |
| 本 | ホン (ฮง) | もと (โมะโตะ) | หนังสือ, ต้นกำเนิด |
คำอธิบายเพิ่มเติม
* คันจิ 1 ตัว อาจมีหลายคำอ่าน และหลายความหมาย
* On'yomi คือ คำอ่านแบบจีน Kun'yomi คือ คำอ่านแบบญี่ปุ่น
* การเรียนคันจิต้องอาศัยการท่องจำ และฝึกฝนการอ่าน การเขียน
* คันจิเป็นส่วนสำคัญในการเรียนภาษาญี่ปุ่น เพราะใช้กันอย่างแพร่หลายในชีวิตประจำวัน
บทสรุป
การเรียนรู้ตัวอักษรทั้ง 3 ประเภท (ฮิรากานะ คาตาคานะ คันจิ) เป็นพื้นฐานสำคัญในการเรียนภาษาญี่ปุ่น การฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ จะช่วยให้คุณอ่าน เขียน และสื่อสารภาษาญี่ปุ่นได้อย่างคล่องแคล่ว ขอให้สนุกกับการเรียนรู้!
ภาษาญี่ปุ่น level 0
ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งภาษาญี่ปุ่น! ในบทเรียนแรกนี้ เราจะเริ่มต้นด้วยการทำความรู้จักกับระบบการเขียนภาษาญี่ปุ่น ซึ่งประกอบด้วยตัวอักษร 3 ประเภทหลักๆ ได้แก่ ฮิรากานะ (ひらがな), คาตาคานะ (カタカナ) และ คันจิ (漢字)
1. ฮิรากานะ (ひらがな)
ฮิรากานะคืออักษรพื้นฐานที่ใช้เขียนคำศัพท์ญี่ปุ่นดั้งเดิม รวมถึงส่วนประกอบทางไวยากรณ์ต่างๆ เช่น คำช่วย คำวิเศษณ์ และคำกริยาช่วย
ตารางตัวอักษรฮิรากานะ 5 วรรค
| วรรค | เสียงอ่าน | อักษร | คำอ่าน | ความหมาย (ตัวอย่าง) |
|---|---|---|---|---|
| あ | อะ | あ い う え お | อะ อิ อุ เอะ โอะ | ดอกไม้ (はな - ฮานะ) |
| か | คะ | か き く け こ | คะ คิ คุ เคะ โคะ | ต้นไม้ (き - คิ) |
| さ | สะ | さ し す せ そ | สะ ชิ สุ เซะ โซะ | หนังสือ (ほん - ฮง) |
| た | ตะ | た ち つ て と | ตะ ชิ ทสึ เทะ โตะ | มือ (て - เทะ) |
| な | นะ | な に ぬ ね の | นะ นิ นุ เนะ โนะ | ชื่อ (なまえ - นะมะเอะ) |
| は | ฮะ | は ひ ふ へ ほ | ฮะ ฮิ ฟุ เฮะ โฮะ | ใบไม้ (は - ฮะ) |
| ま | มะ | ま み む め も | มะ มิ มุ เมะ โมะ | ตา (め - เมะ) |
| や | ยะ | や ゆ よ | ยะ ยุ โยะ | บ้าน (いえ - อิเอะ) |
| ら | ระ | ら り る れ ろ | ระ ริ รุ เระ โระ | ดอกไม้ (はな - ฮานะ) |
| わ | วะ | わ を | วะ โอะ | วงกลม (わ - วะ) |
| ん | อึน | ん | อึน | - |
คำอธิบายเพิ่มเติม
* การแบ่งวรรค: ฮิรากานะมี 46 ตัว แบ่งเป็น 5 วรรคตามเสียงสระ (あ い う え お)
* เสียงพยัญชนะ: แต่ละวรรคมีเสียงพยัญชนะต้น เช่น วรรค か มีเสียง "ค" นำหน้า
* ตัวสะกด: ん (อึน) เป็นตัวสะกดตัวเดียวในภาษาญี่ปุ่น
* วรรค や ら わ: มีอักษรน้อยกว่าวรรคอื่น เนื่องจากเสียง "ย ร ว" มักไม่ผสมกับสระ い และ え
* อักษรพิเศษ: มีอักษรที่เกิดจากการเติมเครื่องหมาย ゛ ゜ เช่น が (กะ) ぱ (ปะ)
เทคนิคการจำ
* จำเสียงสระก่อน แล้วจึงจำตัวอักษรแต่ละตัวในวรรค
* ฝึกเขียนฮิรากานะซ้ำๆ เพื่อจดจำรูปร่างและลำดับขีด
* ใช้ flashcards, เพลง, เกม เพื่อเพิ่มความสนุกในการเรียนรู้
* หมั่นทบทวนอย่างสม่ำเสมอ
2. คาตาคานะ (カタカナ)
คาตาคานะใช้เขียนคำศัพท์ที่มาจากภาษาต่างประเทศ ชื่อเฉพาะ เสียงธรรมชาติ และคำเลียนเสียงธรรมชาติ
ตารางตัวอักษรคาตาคานะ 5 วรรค
| วรรค | เสียงอ่าน | อักษร | คำอ่าน | ความหมาย (ตัวอย่าง) |
|---|---|---|---|---|
| ア | อะ | ア イ ウ エ オ | อะ อิ อุ เอะ โอะ | อเมริกา (アメリカ - อะเมะริกะ) |
| カ | คะ | カ キ ク ケ コ | คะ คิ คุ เคะ โคะ | กาแฟ (コーヒー - โคฮี) |
| サ | สะ | サ シ ス セ ソ | สะ ชิ สุ เซะ โซะ | แท็กซี่ (タクシー - ทาคุชิ) |
| タ | ตะ | タ チ ツ テ ト | ตะ ชิ ทสึ เทะ โตะ | โทรทัศน์ (テレビ - เทะเระบิ) |
| ナ | นะ | ナ ニ ヌ ネ ノ | นะ นิ นุ เนะ โนะ | โน้ตบุ๊ก (ノート - โนโตะ) |
| ハ | ฮะ | ハ ヒ フ ヘ ホ | ฮะ ฮิ ฟุ เฮะ โฮะ | ฮอตดอก (ホットドッグ - ฮ็อตโตะด็อกกุ) |
| マ | มะ | マ ミ ム メ モ | มะ มิ มุ เมะ โมะ | ไมโครโฟน (マイク - ไมคุ) |
| ヤ | ยะ | ヤ ユ ヨ | ยะ ยุ โยะ | - |
| ラ | ระ | ラ リ ル レ ロ | ระ ริ รุ เระ โระ | วิทยุ (ラジオ - ราจิโอะ) |
| ワ | วะ | ワ ヲ | วะ โอะ | - |
| ン | อึน | ン | อึน | - |
คำอธิบายเพิ่มเติม
* คาตาคานะมีจำนวนตัวอักษรและเสียงเหมือนกับฮิรากานะ
* คาตาคานะมีรูปร่างที่ดูเหลี่ยมคมกว่าฮิรากานะ
* วรรค ヤ และ ワ มีอักษรน้อยเช่นเดียวกับฮิรากานะ
เทคนิคการจำ
* เปรียบเทียบรูปร่างคาตาคานะกับฮิรากานะ เช่น あ (อะ) คล้ายกับ ア (อะ)
* ฝึกอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาต่างประเทศที่เขียนด้วยคาตาคานะ
* จดจำคำศัพท์ที่ใช้คาตาคานะบ่อยๆ เช่น コーヒー (กาแฟ) タクシー (แท็กซี่)
3. คันจิ (漢字)
คันจิ คือ ตัวอักษรจีนที่นำมาใช้ในภาษาญี่ปุ่น แต่ละตัวมีความหมายในตัวเอง และสามารถอ่านออกเสียงได้หลายแบบ ขึ้นอยู่กับตำแหน่งและคำที่ใช้ร่วมกัน
ตัวอย่างคันจิ
| คันจิ | คำอ่าน (On'yomi) | คำอ่าน (Kun'yomi) | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| 山 | サン (ซัน) | やま (ยะมะ) | ภูเขา |
| 川 | セン (เซน) | かわ (คะวะ) | แม่น้ำ |
| 木 | モク (โมะคุ) | き (คิ) | ต้นไม้ |
| 本 | ホン (ฮง) | もと (โมะโตะ) | หนังสือ, ต้นกำเนิด |
คำอธิบายเพิ่มเติม
* คันจิ 1 ตัว อาจมีหลายคำอ่าน และหลายความหมาย
* On'yomi คือ คำอ่านแบบจีน Kun'yomi คือ คำอ่านแบบญี่ปุ่น
* การเรียนคันจิต้องอาศัยการท่องจำ และฝึกฝนการอ่าน การเขียน
* คันจิเป็นส่วนสำคัญในการเรียนภาษาญี่ปุ่น เพราะใช้กันอย่างแพร่หลายในชีวิตประจำวัน
บทสรุป
การเรียนรู้ตัวอักษรทั้ง 3 ประเภท (ฮิรากานะ คาตาคานะ คันจิ) เป็นพื้นฐานสำคัญในการเรียนภาษาญี่ปุ่น การฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ จะช่วยให้คุณอ่าน เขียน และสื่อสารภาษาญี่ปุ่นได้อย่างคล่องแคล่ว ขอให้สนุกกับการเรียนรู้!