อยากฝาก case study ไว้นิด

จขกท ทำงานเป็น specialist บริษัทแห่งหนึ่ง
เครื่องมืออุปกรณ์วัตถุดิบทุกชิ้นของบริษัทเบื้องต้นต้องผ่านความเห็นชอบจากจขกท
ตอนเจอ sale-supplier นี่แทบจะคลานเข่าเข้ามา เจอทุกครั้งพร้อมขนมของฝาก
แบบที่จขกทไม่เคยเรียกร้องไม่ยอมรับ หากรับคือต้องของสาธารณะ กินได้ทุกคน ใช้ได้ทุกคนทั้งบริษัท

หากอยากได้ อยากได้เป็นส่วนลด หรือของแถมอันเกี่ยวกับงานมากกว่า
และที่สุดของที่สุด คือ อยากได้ความเป็นมืออาชีพ คุณขายของชิ้นนั้นคุณต้องรู้ดีกว่าคนซื้อ

โอเค...ถ้าผ่านการประเมิน เลือกใช้สินค้าคุณ

แต่มันจะเป็นการใช้ครั้งเดียวถ้า
ของยังไม่มาส่ง แต่ฝ่ายบัญชีบริษัทคุณโทรมาทวงเงินจากฝ่ายบัญชีเราทุกวัน
มันสะท้อนการทำงานของบริษัทคุณที่ขาดการสื่อสารระหว่างแผนกนะ
อนาคต เราจะไว้ใจบริษัทคุณได้ป่ะนี้
พอโทรทุกวันทางฝ่ายคุณก็เริ่มมีอารมณ์ แน่ล่ะเราเข้าใจ
แต่การพูดเหมือนทาง จขกท เป็นลูกหนี้พร้อมจะหนีหนี้ตลอดเวลา มันไม่ใช่นะ
บางทีตะคอกผ่านโทรศัพท์เสียงเล็ดลอดได้ยินกันหมด อะไรจะขนาดนั้น

คุณเป็นพนักงานบัญชี ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ทวงหนี้ของมาเฟียที่ไหน

รู้จัก คำว่า supply chain มั้ย
เรารอดคุณรอด
ถ้าเราใช้ คนอื่นก็ใช้
ตลาดขยายได้

ช่วยเอา service mild ใช้กับทุกแผนกในองค์กรด้วย

เอาความดีที่มากเกินไปของแผนกเซลล์จนเหมือนพยายามติดสินบนไปใช้กับแผนกบัญชีบ้าง จะได้สมดุลย์


บริษัทหลายๆที่ มี ISO กำกับ
หลายที่มีการประเมิน Vender list ทั้งในแง่คุณภาพ และบริการนะ
เวลาประเมินเค้าประเมินทั้งต้นทางปลายทางทุกคนที่เกี่ยวข้อง
คุณอยากเป็นอันดับ 1 ที่หลายๆบริษัทอยากใช้มั้ยละ?