พยายามคุยกับคนที่ไม่ยอมเปิดใจ ท้อนะคะ กลัวเจ็บนักแล้วจะมาคุยกันทำไมคะ หาาา?

ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าเขาคิดยังไง ขนาดบอกคิดถึง ชมสักหน่อย หรือคำหวานๆ กว่าจะพูดออกมา อย่าหวัง มีแต่บอกเราอ้วน ขาใหญ่
ช่วงที่คุยกันแรกๆ อะไรก็ดีไปหมด ตอบเร็ว ไม่มีทะเลาะ ไม่มีน้อยใจ ทำไรบอก พอเริ่มคุยกันเรื่อยๆ ความรู้สึกมันเพิ่มขึ้นและตั้งใจว่าจะหยุดที่คนนี้
เขาไม่มีใครค่ะ เราก็ไม่มีใคร เขาชอบไปไหนคนเดียว แล้วแบบไม่ชวนเรานะ เเล้วจะมาพูดแบบ เราต้องยู่คนเดียวตลอด
ไปไหนก็ไปคนเดียว หรือPost อะไรที่เกี่ยวกับเศร้าๆ เหงา Alone ทั้งๆมีคุยกับเรานะ

เราเปิดใจให้ใครยาก แต่พยายามเพื่อคนนี้เหละ อาจจะคล้ายกับว่ากลัวการเจ็บปวดทั้งสองฝ่าย  แต่เขาไม่ไว้ใจเรา ไม่เชื่อเรา
พอทะเลาะกัน จะไม่ยอมพูดจา จนเราคิดว่าโดนเทละ จู่ๆ กลับมาบอก สับสน อยู่คนกับตัวเองอยู่
ตอนแรกเขาจีบเรานะคะ พอนานๆไป เราเล่นด้วย เรามีใจ คิดมากสะงั้น (อาจจะเพราะเราพูดอะไรให้เขาคิดมากอ่ะค่ะ เราพูดว่า"บางครั้งที่เธอทำดีกับเราอาจจะเเกล้งก็ได้ ใครจะรู้" ถึงกับแทงใจดำ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้คิดไรมาก แล้วมันเป็นเรื่องปกติไหม ที่ต้องกลัว)
แล้วกลับมาบอก เขาดูแลใครไม่ได้ ไม่พร้อมจะมีใคร ไม่เหมาะสมกับเธอ เออ พูดงี้ ก็บอก จะได้เลิกคุยไปเลย เราเลยบอกพร้อมก็ทักมา
10นาทีต่อมา ชวนเราคุย แต่บทสนทนาไม่เหมือนเดิมนะ ดูกร่อยๆ กลัว ฟอร์มๆ  ให้เดาไง? มีใจแต่กลัว? ต้องพยายามเข้าถึงโลกของเขา?
หรือเหงาหาเพื่อนคุยคะ?


คือคุยกันดีๆเหมือนคนอื่นไม่ได้หรือยังไง ทำไมต้องคิดมากอะไรขนาดนี้ เราก็ชิวๆนะ มีแต่กวนบ้าง เเต่เขาคิดมาก หรือจริงๆไม่อยากคุยก็ไม่รู้
บางครั้งก็เหมือนคิด บางครั้งก็เงียบ หายไป เราเดาไม่ถูก ถ้าไม่โอ ก็บอกดีๆ เเมนๆคุยกัน แต่นี้อะไร ต้องทำตัวยังไง ชวนคุย
เอนเตอร์เเทนฝ่ายเดียวหรอ  มีใครเคยเจอบ้าง แนะนำที ฟุ้งซ้านจริงๆ
**เราอายุ 22 ค่ะ เขา 30
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่