เรากะสามีไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลย ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากเขาขอเรากลับไปอยู่เป็นเพื่อนลูกเพราะลูกเหงาถ้าเขาไม่ไปนอนด้วยลูกก็จะไม่เรียน (หลังๆมาลูกเขาไม่ค่อยเอาเราตั้งแต่แม่ของลูกมารับไปอยู่ด้วยไม่กี่วันพอกลับมาลูกเขาก็ต่อต้านเรา)
แล้วลูกร้องจะไปอยู่กะแม่ที่ตจว. สามีเราไม่อยากให้ไปแต่ลูกอยากไป ตอนแรกตกลงกันไว้ว่าไปแค่ช่วงปิดเทอม อยู่ดีๆบอกจะย้ายไปเรียนกะแม่
สามีเราก็รับไม่ได้เครียด ร้องไห้ คิดสั้น ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง(ไม่สนใจเราด้วย)
ทุกวันนี้เขาจะทักโทรหาลูกตลอดเวลา แต่เวลาที่คุยกันเมียเก่าเขาจะคุยด้วยตลอด ชอบบอกว่าสามีเราขี้บ่นบ้าง เรียกชื่อสามีเราแล้วลงท้ายว่า ขาาาาาาา
จนเราคิดมาก สามีเรายืนยันว่าไม่มีทางกลับไปหากันได้แต่เราก็ยังคิดมากอยู่ดี เขาไม่เหมือมเดิมกะเรา วันไหนอยากมานอนด้วยก็มา แต่ส่วนมากจะนอนบ้านเขา เราถามเขาว่ายังรักเราอยู่ไหมเขาก็บอกว่ารักแหละ แต่เขาไม่ใช่คนเดิมแล้ว ยังรักอยู่แหละ แต่เขากำลังเครียดเรื่องลูกไม่อยากให้เราไปเครียดกะเขา
แต่เราไม่ชอบในสิ่งที่เมียเก่าเขาทำ ทำไมต้องพูดจาอ้อนสามีเราขนาดนั้นทั้งๆที่ตัวเองก็มีผัวอยู่กะผัวตัวเองด้วยซ้ำ กลางวันอยู่กะลูก กลางคืนให้ผัวใหม่ดูลูกแล้วตัวเองไปทำงาน เราไม่รู้ว่าเราจะต้องทำตัวยังไงหรือจะเอาไงต่อในความสัมพันธ์นี้ดี