คือเรากับแฟนคบกันมาหลายปี ต่างคนก็ต่างโตขึ้น แค่อยากให้เขาทำหน้าที่แฟนพาไปเที่ยวนู่นนี่พาไปซื้อของพาไปกินข้าว เราเคยชวนแฟนไปเที่ยวตั้งแต่สมัยคบกันแรกๆไปถ่ายรูป ก็ไม่เคยไป ชวนไปคาเฟ่ก็ไม่เคยไป ขนาดเราจะเป็นคนขับรถให้แค่ไปเป็นเพื่อนก็ไม่ไป เขาชอบอยู่บ้านจนเรารู้​สึกไม่สำคัญ ​มีอยู่ครั้งนึงเราทะเลาะกันเกือบอาทิตย์ ตอนนั้นเรานัดเขาว่าพรุ่งนี้ไปคาเฟ่กันพอเราพิมพ์ไปเขาก็บอกว่า น่าจะไปได้ พอตอนเย็นมาบอกไปไม่ได้ พอตอนกลางคืนก็ไป คือพูดกลับไปมาหลายครั้ง สุดท้ายพอถึงเช้าวันที่จะไป ก็มาบอกเราว่าไปไม่ได้ต้องไปกับพ่อแม่ เราก็เลยต้องจำยอม ทั้งๆที่ในใจมันเสียใจสุดๆจนพูดออกมาไม่ถูก คนที่เราให้ความสำคัญเขาตลอด เขากลับไม่เคยให้ความสำคัญกับเราเลย ล่าสุดเราชวนไปวิ่ง เขาก็บอกจะไป นัดกันล่วงหน้าเกือบอาทิตย์พอถึงวันจริงไปไม่ได้ต้องไปกินข้าวกับพ่อแม่ ปล่อยให้เราไปคนเดียว เป็นแบบนี้ทุกครั้ง เราเหนื่อยมากๆไม่รู้จะต้องทำยังไง เราไม่ใช่คนที่เรื่องมากอะไรเลย แต่ไม่ชอบคนผิดคำพูดอ่ะค่ะ แบบพูดว่าจะไปพอถึงวันจริงไม่ไปมันก็เสียใจแล้วยิ่งเป็นคนที่เรารักใส่ใจมันก็จะยิ่งเสียใจ ขนาดเรานัดกับเพื่อนไปดูหนังยายจะชวนไปข้างนอก ถ้าเรานัดเพื่อนไว้แล้วยายก็จะให้ไปเพราะถือว่าเรานัดเขาไว้ก่อนที่ยายจะบอกเราต้องให้คงามสำคัญกับคำพูด แต่เขาดูไม่ค่อยสนใจเราเลยค่ะ แบบนี้เราควรทำยังไงดีคะ เราต้องจัดการกับอารมณ์ตัวเองยังไงหรือเราควรบอกเขายังไง เราบอกเขาไปหลายครั้งก็เดิม ไปต่อไม่ถูกแล้วค่ะ มันเสียใจจน ไม่อยากรู้สึกอะไรแล้วค่ะ