คือเมื่อเริ่มต้นมีความคิดเกิดขึ้นแล้วเรารู้เท่าทันว่า
เป็นของหลอกลวงมิใช่ความจริงและเป็นสิ่งที่จิตใจสร้างขึ้น
เรารู้เห็นเท่าทันได้ในวินาทีนั้นก็เลยพ้นจากการปรุงแต่ง
ของสภาวะซึ่งดำเนินอยู่เช่นนั้นตลอดเวลา
นี่มันใช่อาการของการเกิดดับตามที่ตำราว่าใช่ปะ

ปล.อายจังอรชุนยังอ่อนประสบการณ์ต่อธรรมะยิ่งนัก