ตอนผมม.6เทอม2ผมตังไม่พอใช้ครับได้วันละ100ไปโรงเรียนลืมบอกไปถานะบ้านผมไม่รวยครับ หรือเรียกสั้นๆว่า จน ผมเก็บเงินได้2000บาทผมจึงเอามาลงทุนทอดไก่ขายใน โรงเรียน (ทอดที่บ้านแพคมาจ้างให้เด็กม.3ม.4ขายในโรงเรียนแอบขาย)เงินตอนนั้นผมได้วันละ3000กว่าๆต่อวันกำไรตกวันละ1000หักค่าจ้างแล้ว แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่คุ้มเลยที่ต้องนอนวันละ3ชมบ้าง2ชมบ้างเพราะต้องตื่นมาทอดตี2ทุกวันละผมต้องทอดไปจนกว่าจะหมดทอดเหลดสุดจากตี2ก็9โมงเช้าเข้าเรียนสายแล้วเรียนไม่ทันอีกปกติผมเป็นคนเรียนไม่เก่งอยู่แล้วเพราะผมไม่ชอบการเรียน เงินตอนนั้นที่ขายมาหลายอาทิตย์ อยู่ขายบ้างพักบ้างขาดทุนบ้างขาดทุนเพราะโดนอาจารย์ยึดเงินตอนนั้นที่ผมเคยจับมากสุดก็1หมื่น ต่อมาเพื่อนผมก็ชวนมาเล่นการพนันในเว็ป (ไม่ขอระบุเว็ปละกันครับ) ตอนนั้นผมตัดสินใจโอนตังเข้าไปในบัญชีในเว็ปการพนัน 10000บาท พนันที่ผมเล่นตอนนั้นคือบาคาร่า ในไม่กี่วันราวๆ6-7วันเงิน10000บาทก็หมดไป ด้วยการพนัน จากตอนนั้นผมคิดหนักมากเงินหามาโครตยากลำบาก ต่อมาผมจึงมาศึกษาหาธุรกิจที่เริ่มจาก 0 หลายคนที่ผมปรึกษาบอกกับผมทั้งเพื่อนรวมถึงยายผมก็ยังบอกว่า"อย่าไร้สาระ"ผมจึงหาข้อมูลเกี่ยวกับคนที่ประสบความสำเร็จที่เริมจาก 0 ผมไปเจอพี่คนนึงเขาชื่อพี่ เอกรินทร์ กุลภักดีสิงวร เป็นนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ เขาเล่าเรื่องราวชีวิตเขาแบบไม่กั๊กและจุดประกายความคิดผมขึ้นมา ตอนนี้ผมพึงจบม.6หมาดๆเกรดก็ไม่สวยเท่าไหร่จึงไปต่อมหาลัยดีๆไม่ได้จึงมาต่อปวส ผมมีความฝันอยากเป็นนักลงทุนอสังหาริมทรัพย์แต่ขาดความรู้และเงินทุนที่ต้องการตอนนี้คือที่ปรึกษาและความรู้ครับขอความกรุณาด้วยนะครับวัยรุ่นสร้างตัวครับ