ตอนนี้ทุนจีนก็เข้ามาแข่งขันการทำธุรกิจในไทยมาก ธุรกิจไทยก็ย่ำแย่ไปเยอะ ทำให้เรานึกถึงการจำกัดโควต้านักเตะต่างชาติในกีฬาฟุตบอล แต่ละประเทศเขาจะจำกัดให้ทีมสโมสรมีนักเตะต่างชาติได้ไม่เกินกี่คน เพื่อให้นักเตะชาติของตัวเองได้เล่นมากพอและพัฒนาฝีเท้า ถ้านักเตะต่างชาติทั้งทีมหรือเกือบทั้งทีม ก็เป็นเรื่องยากที่นักเตะชาติตัวเองจะพัฒนาให้ดีขึ้นหรือจะอยู่รอดได้ แต่ถ้าไม่มีนักเตะต่างชาติเลย ก็เสียโอกาสที่จะพัฒนาตัวเองอีก มีนักเตะต่างชาติที่เก่งๆไว้บ้าง นักเตะชาติตัวเองจะได้พัฒนาขึ้นได้เร็ว มีโอกาสที่จะไปหากินต่างแดนได้ง่ายขึ้นด้วย

  ธุรกิจในไทยก็น่าใช้หลักคิดนี้ ปล่อยให้จีนหรือชาติอื่นเข้ามาแข่งขันในไทยได้ในจำนวนที่จำกัด เพราะถ้าเข้ามาเยอะเกินไป คนไทยจะทำมาหากินลำบากเกินไป แต่ถ้าเข้ามาน้อยมากหรือไม่เข้ามาเลย คนไทยก็จะไม่รู้จักพัฒนาความสามารถของตัวเอง เช่น ธุรกิจร้านอาหาร ในไทยมีอยู่ 100 ร้าน จีนก็อาจจะให้ไม่เกิน 10 ร้าน ธุรกิจโรงแรม ในไทยมีอยู่ 10 โรงแรม  จีนก็อาจจะมีซัก 1 โรงแรม คือจำกัดธุรกิจไม่ให้เกิน 10% ของธุรกิจไทย อย่างนี้เป็นต้น

  ส่วนภาครัฐเองก็ต้องให้งบประมาณกับธุรกิจในไทยเพื่อพัฒนากระบวนการผลิตด้วย ถ้าเราพัฒนากระบวนการผลิตของเราให้ดีขึ้น ต้นทุนการผลิตถูกลง เราก็จะขายของให้คนไทยด้วยง่ายขึ้น หรือสามารถนำสินค้าส่งขายไปยังจีน หรือประเทศอื่นๆได้ง่ายขึ้น