ตอนนี้เป็นแม่ที่ออกไปทำงานนอกบ้าน สมาชิกในบ้าน สามี แม่สามี ลูก
เวลาเข้างาน 7 โมงบ้าง 9 โมงบ้าง กลับบ้าน 16 น.หรือบางวันก็ 2 ทุ่ม
โดยนิสัยส่วนตัวไม่ชอบทำอาหาร  ไม่ชอบเข้าครัว และไม่มีความสนใจกับการที่จะอยากรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

ที่ตั้งกระทู้เพราะตอนนี้มีความเครียดเรื่องการทำอาหารของลูกอายุ 1 ปี 3 เดือน (น้ำหนัก 10.8 กก.) ต้องป้อนข้าว อมข้าว โวยวาย
จนคนในครอบครัว สามี แม่สามี แม่ตัวเองก็จะมาพูดว่า ทำอันนั้นสิ อันนี้สิ ลองเปลี่ยนให้เป็นกับข้าวปกติ ลูกคนนู้นกินเอง กินผักหยิบผักแทะเองได้
พอได้ยินจะเกิดความหงุดหงิดทันที รู้สึกว่าทำเองเลยไม๊ พูดง่ายหนิ พาลเป็นทะเลาะทุกที
เคยคิดว่าจะไม่ทำแล้ว เดี๋ยวคนอื่นก็ทำเองแหละถ้าเราไม่ทำ แต่ความเป็นแม่มันค้ำคอว่า หน้าที่เราเปล่าหว่า
เคยลองเปลี่ยนทำข้าวผัดลูกก็ไม่ชอบ ไม่ยอมกลืน เหมือนเค้าจะติดคอ
ทุกวันนี้ก็เลยใช้วิธีใส่พวกน้ำมันงา ผงกระเทียมในอาหารบ้าง เผื่อรสชาดดีขึ้น ก้พอได้อยู่

อาหารทุกวันนี้ คือ ทำ 2-3 วันครั้ง เมนูคือ
ข้าวต้มที่ไม่เละ 1 ทัพพี ทุกมื้อ
เนื้อสัตว์ผลัดกันไป เช่น ปลากระทงทอด หมูสับ อกไก่สับ ไข่ 1 ฟอง/สัปดาห์
ผักก็ต้มเป็นซุป 1 หม้อแบ่งได้ 7-8 มื้อ (ผักสับละเอียดปนกัน 4 ชนิด/หม้อ)
ผลไม้บดสลับผลไม้หั่นชิ้นเล็กๆ 3 มื้อ
ทุกอย่างจะฟรีซแล้วออกมาอุ่น ให้พี่เลี้ยงป้อน

จุดประสงค์ที่มาเล่าเพื่ออยากระบายและอยากทราบประสบการณ์ของคนอื่นบ้าง
1.อยากทราบว่าคุณแม่ที่มีลูกวัยเดียวกัน ทำอาหารกันอย่างไร ทำเองหรือใครทำให้
2.ประเภทอาหาร / มื้อ / วัน
3.ลูกวัยนี้ป้อนหรือลูกใช้มื้อจับกินเองกันแล้ว หรือถ้าลูกกินเองกี่มื้อ/วัน
ขอบพระคุณทุกท่านนะค่ะที่มาแลกเปลี่ยนความรู้