สวัสดีค่ะ อาจจะรบกวนให้คนที่ผ่านกระทู้นี้ช่วยตอบหน่อยค่ะ...
คือเรื่องก็มีอยู่ว่านี่คือเรื่องของเพื่อนสนิทของแต้มเองค่ะ แต้มไม่อยากจะยุ่งเรื่องของใครหรอกค่ะ แต่การที่เพื่อนมาปรึกษาเราทุกวันเนี่ย เราจะเสียสุขภาพจิตตามเพื่อนแต้มไปด้วยอ่ะค่ะ...
เพื่อนของแต้มเขาเป็นคนที่เฮฮามาก บางทีแต้มก็สงสัยว่า บ้านเขาน่ะเป็นครอบครัวตลกหรอ555 แต้มสนิทกะเขามานานเป็น7ปีแล้ว เพราะแต้มกะเพื่อนคนนี้เจอกันตอนอยู่ป.5 แถมเพื่อนแต้มก็ดูน่ารัก ใจดี และเป็นคนที่เข้ามาทักแต้มคนแรก แต้มดีใจมากที่เพื่อนคนนี้มาทักเรา ตอนนี้เราอยู่ม.4 จะขึ้นม.5 แล้วค่ะ ช่วงม.3 ที่ผ่านมาแต้มเห็นเพื่อนคนนี้เขาเริ่มไม่เฮฮาเหมือนเมื่อก่อน ติดโซเชี่ยลขึ้น บางครั้งที่แต้มทักไป แต้มเหมือนรู้สึกเพื่อนฝืนยิ้มฝืนเฮฮามากเลยค่ะ วันที่ต้องทำพานไหว้ครู แล้วครูเขาเลือกเพื่อนคนนี้กับแต้มและก็เพื่อนอีก 2 คนให้ไปทำพานกัน ช่วงที่ปลีกตัวมาหาดอกไม้กับเพื่อนแต้ม แต้มถามเขาไปว่า...
ต: แก...ช่วงนี้แกไม่ค่อยโอเคเลย มีไรบอกเราได้นะ ยกเว้นเรื่องปู้จาย -.-
พ: จ้ะ...(และก็เดินจะไปหาดอกไม้)
ต: จริงๆนะ มีไรจะพูดไหม
พ: (นิ่งเงียบ)
ต: ???
พ: เรื่องนี้แต้มห้ามบอกใคร...จะได้ไหม(น้ำตาคลอ)
ต: เห้ย! ร้องไห้ไมวะ
พ: (ถอนหายใจ) เราสงสารแม่เราว่ะ
ต: ทำไม?
พ: คือ...จะเริ่มยังไงดี(นิ่งไปอีกนาน) แม่เราพายายเรามาอาศัยด้วย แต่ยายเกลียดเรากับพ่อเรามากเลยอ่ะแก(น้ำตาไหล และก็เท่าที่จำได้นี่...กำช่อหญ้าแพรกแน่นมาก)
ต: เอ่อ(ณ ตอนนั้นคือรู้แล้วว่าเป็นเรื่องครอบครัว อยากจะหนีไม่รับฟังแต่ก็อดไม่ได้)
พ: เราเป็นครอบครัวใหม่ อันที่จริงแม่มีครอบครัวเก่าอยู่ แต่เลิกกันไปแล้ว แต่ยายเราชอบลุงคนนั้น เพราะลุงคนนั้นรวย ส่วนแม่เรากับพี่เราที่แยกทางกับลุงคนนั้นมา ต้องมาอยู่กับยายให้ลำบาก ยายบอกว่าแม่โง่มากที่ไม่อยู่กับลุงคนนั้น...(เล่าเท่าที่จำได้นะ)
ต: แก...อย่าร้องไห้
พ: แต่แม่เรามารักกะพ่อเรา พอแม่มีเราขึ้นมา ยายเราก็เกลียดเรามาก เกลียดพ่อเราเพราะพ่อเราจน
ต: มันมีอย่างงี้ในชีวิตจริงด้วยหรอพ.??(ขออนุญาตบอกชื่อเป็นแค่ตัวย่อ)
พ: แก!! แล้วตอนนี้แม่เราจะคลั่งตายอยู่แล้ว ยายเกลียดแม่เกลียดพ่อเกลียดเรา แต่รักพี่สาวเราคนเดียวเนี่ยนะ!??? มันยุติธรรมหรอวะ แม่เราก็ดูแลอย่างดี ของก็ซื้อให้ ยาหยูกก็ไม่ขาด แม่เรารักยายเรามาก พ่อเราก็ดูแลยายเราดีมาก ทำไมวะทำไม (และมันก็ร้องไห้อยู่ตรงสวน)
ต: แก...เรื่องของผู้ใหญ่ ให้เขาเคลียร์เหอะ ปล่อยให้เด็กๆอย่างเราไปเอี่ยวให้หนักใจเลย
พ: แม่เราอยากให้เราตั้งใจเรียนให้ได้ทำงานที่ดีๆมีตังเยอะๆ เพราะยายชอบคนรวย
ต: (เงิบมากตอนนั้น)...ทำไมต้องรวยด้วยวะ คนทำงานสุจริตบ้านๆไม่ดีตรงไหน(อิน)
พ: (พูดไม่รู้เรื่อง)
ต: เห้ยย เราว่าไปล้างหน้าแล้วกลับไปที่โรงอาหารดีกง่า ป่านนั้นสองคนนั้นทำฐานเสร็จเรียบร้อยแล้วมั้ง
แล้วเรื่องก็จางหายยยยยยยยยยยไปนาน
จนมาถึงวันๆหนึ่ง เพื่อนมาพร้อมหน้าแดงๆ
เราก็เผือกสิฮะ
ต: พ.!!! ไปตกรถไฟแล้วหน้าทิ่มมาหรอ ฮ่ะๆฮ่ะ(ฝืนขำ)
พ: แม่อ่ะ...(และมันก็ไม่พูดอะไร วางกระเป๋าและเล่นมือถือ)
ต: ทะเลาะกันมาหรอ
พ: อืม
ต: อย่าหาว่าเรา เ สื อ ก เลยนะพ. แต่...รุนแรงขนาดนี้ มันไม่ดีต่อแกนะ
พ: ไม่ต้องยุ่งกะหน้าเราได้ป้ะ!??
ต:.....(เราเดินหนีเพราะโกรธเพื่อนส่วนนึง)
หลังจากที่เพื่อนหน้าแดงมา ช่วงพักกลางวันเขาก็ไม่กินข้าวกะพวกเรา เพื่อนในกลุ่มสงสัยมากเพราะเพื่อนคนนี้คือจอมตะกละ แต่มันก็ไม่อ้วนเลย(นอกเรื่องละ)
ทีนี้...พอจะขึ้นห้อง แต้มกะเพื่อนๆก็กะจะแอบเข้าห้อง เพราะเพื่อนคนนี้ชอบใส่หูฟังดูการ์ตูน มันจะไม่ค่อยสนเพื่อนรอบข้าง
เพื่อนแต้มเข้าไปคนแรก หลังจากนั้นมันก็แอบออกมา
ก: มรึ๊ง!! พ.มันทำร้ายตัวเอง
(ทุกคนยื่นคอไปดู)
และเพื่อนแต้มคนนึงมันก็พุ่งเข้าห้องไปเลยค่ะ แล้วตะโกนดังมาก
ฟ: อิพ.
เป็นไร!!!!!!
(แต้มบอกให้เพื่อนค่อยๆพูด)
พ: .....
(วันนั้นไม่มีใครได้คำตอบค่ะ เพราะว่าเพื่อนนิ่งมาก แต่รอยที่ทรงผม แขนมันชัดมาก)
วันนั้นก็แชทในไลน์กลุ่มค่ะ มีกัน8คน
เพื่แนก็จะคุยไร้สาระอ่ะค่ะ แต่มันจะมีคนอ่านล้างไม่อ่านบ้าง แต่ทีนี้แชทมันเขียนว่า อ่านแล้วโดย7 รวมเราเป็น8 ก็หมายความว่า พ. อ่านอยู่ด้วย แต่เพื่อนไม่พิมพ์คุยอะไรเลย
ฟิวส์เลยเด้งทักว่า
ฟ: อ้าวว เจ้ใหญ่ไมอ่านไม่ตอบล่ะ
.........
ฟ: เปิดแชทค้างไว้หรอ
ก: เออ ช่างมัน...คุยเรื่องซีรีย์!@#$*+÷%
แต้มเลยออกจากแชทกลุ่มไปที่แชทส่วนของเพื่อนแต้ม
ต: ยูโอเคป่าว(และรอ)
พ: อืม เราเข้าไปอ่านเฉยๆ เผื่อคุยเรื่องการบ้านบ้าง
ต: อ่อ แล้ววันอาทิตย์จะไปเที่ยวป้ะ
พ: ไม่อ่ะ แม่ไม่ให้ไป
ต: (ส่งสติ้กเก้อเสียใจไป)
พ: เราทะเลาะกับแม่มาเมื่อเช้า
ต: แล้ว...ที่หน้าอ่ะ
พ: แม่เราตีเราเอง เรามันเด็กไม่ดีเองแหละ ก็เราชอบเถียงแม่ด้วย
ต: อ่อ
พ: แต่เราสงสารแม่เรา เราไม่รู้จะทำไงดี ยายก็จ้องจะด่าแม่เรา เราก็พลอยโดนไปด้วย (ส่งสติ้กเก้อ เห้อ...)
ต: ไม่รู้ว่าจะให้คำแนะนำได้ดีเท่าไรแต่...บอกแม่ว่าอย่าวอรี่เลย เราทำดีไป เดี๋ยวเขาก็เห็น
พ: จ้ะ เรากลัวว่ายายเราไม่ใช่คนแบบนั้น
ต: เอ่อ คุยเรื่องอื่นเหอะแก เราไม่อยากให้แกมาเครียด เดี๋ยวไม่เท่าไรก็วันหยุดละ
(แล้วอยู่ดีๆเพื่อนก็ไม่อ่านขึ้นมาเฉยเลย)
ขอไม่เล่าละเอียดอีกมากมายนะคะ เรื่องนี้บอกได้คำเดียวว่าเพื่อนระบายให้เราฟังช่วงหลังเยอะมากเลยค่ะ
ขอข้ามช่วงแย่ๆที่สุดเลยค่ะ
เพื่อนเรากลายเป็นเด็กโกหกค่ะ....
แบบชนิดที่เรียกว่า โกหกแบบไม่ตั้งใจให้เป็น
คือเพื่อนคนนี้เล่าอะไรบางอย่างอ่ะค่ะ ส่วนนึงก็ถูก ส่วนนึงก็ผิด แล้วเพื่อนผู้ชายแม่มเผือกเอามาพูดให้เพื่อนเราเสียศูนย์ไปอ่ะค่ะ
แล้วหลังจากนั้นเพื่อนขาดเรียนติดสองวัน เราเลยโทรไปหาแม่เขา
แม่เขาบอกว่าพ.เข้าโรงพยาบาล เรานี่ช็อกหนักมาก ด้วยความที่ตอนนั้ยเป็นเพื่อนร่วมกันมา 5 ปี โกรธอิพวกผู้ชายกลุ่มหนั้นหนักมาก โดยเฉพาะอิอ้วนหน้าดำ(ไม่ระบุชื่อ) มันบอกว่าพ.เคยเล่าว่า พ.มีแฟนมาแล้วหลายคน แต่อันที่จริงไม่เคยมีสักคน แล้วเรื่องวันที่น้ำยาถูพื้นในห้องหก เพื่อนบอกว่าเพื่อนไม่ได้ทำ แต่วันนั้นเวรของเพื่อน และเพื่อนก็ออกจากห้องคนสุดท้ายด้วย และอีกเรื่องนึงคือเมื่อตอนป.6 ที่เพื่อนแต้มแอบชอบแฟนเพื่อน แล้วเพื่อนในกลุ่มแต้ม(กลุ่มเมื่อตอนประถม)ดันไปบอกแฟนเพื่อน กลายเป็นเรื่อง อิพวกผู้ชายก็ขุดมาเล่าอีก แล้วช่วงหลังๆพ. ก็จะไปบอกทางบ้านว่า ตัวเองได้เกรดดี เกรด 3.9ขึ้น พอพ่อแม่มาถามคนในกลุ่ม เพื่อนๆก็ตอบเสียงเดียวว่า 3.5
ทำให้พ่อแม่ของพ. โกรธมาก (พ่อแม่เขาหวังเรื่องเกรดมากค่ะ ช่วงๆหลังๆมาดูสมุดพกด้วยตัวเอง ปกติจะส่งให้น้าเพื่อนมาเซ็น และจ่ายค่าเทอมเองไรเอง)
แต้มเห็นเพื่อนมีปัญหามาก แล้วแต้มเองไม่ใช่เด็กเกเร กลุ่มพวกหนูเป็นคนดีหมดรวมถึงพ. ด้วย
แต่ที่เพื่อนแต้มเป็นทุกอย่างที่บอกมา เป็นเพราะว่าเพื่อนแต้มเป็นโรคจิต หรือเขามีปัญหาครอบครัวที่บ้าน ที่ทำให้เขากลายเป็นเด็กแบบนี้ไหมคะ
ไม่ได้ประจานหรือพยายามเอาเรื่องเพื่อนมาพูดให้เพื่อนอับอายอีกนะคะ
นี่คือส่วนนึงที่เอามาพูดไม่ให้เพื่อนเสียหายที่สุดแล้วค่ะ เรื่องหนักๆก็ยังพอมีบ้าง แต่เขาแก้ไขแล้ว
เท่าที่คบเป็นเพื่อนกันมา ไม่เคยเห็นมุมมืดเพื่อนคนนี้เลย
บางทีเรากลับมาคิดเองว่าเพื่อนเราเป็นโรคซึมเศร้าหรอ หรือว่าจะไม่ใช่เพราะเขาก็ดูร่าเริงดี
หรือเป็นพวกโรคจิตอ่อนๆ อย่างงี้เราในฐานะเพื่อนที่สนิทช่วยอะไรเขาได้มั่งคะ หรือจะให้แต้มไปบอกพ่อแม่เขา แนะนำพวกเขา มีมั่งไหมคะ
สงสารเพื่อนค่ะ เขาเป็นคนดี
สงสารเพื่อนค่ะ อยากหาทางแก้ไข
คือเรื่องก็มีอยู่ว่านี่คือเรื่องของเพื่อนสนิทของแต้มเองค่ะ แต้มไม่อยากจะยุ่งเรื่องของใครหรอกค่ะ แต่การที่เพื่อนมาปรึกษาเราทุกวันเนี่ย เราจะเสียสุขภาพจิตตามเพื่อนแต้มไปด้วยอ่ะค่ะ...
เพื่อนของแต้มเขาเป็นคนที่เฮฮามาก บางทีแต้มก็สงสัยว่า บ้านเขาน่ะเป็นครอบครัวตลกหรอ555 แต้มสนิทกะเขามานานเป็น7ปีแล้ว เพราะแต้มกะเพื่อนคนนี้เจอกันตอนอยู่ป.5 แถมเพื่อนแต้มก็ดูน่ารัก ใจดี และเป็นคนที่เข้ามาทักแต้มคนแรก แต้มดีใจมากที่เพื่อนคนนี้มาทักเรา ตอนนี้เราอยู่ม.4 จะขึ้นม.5 แล้วค่ะ ช่วงม.3 ที่ผ่านมาแต้มเห็นเพื่อนคนนี้เขาเริ่มไม่เฮฮาเหมือนเมื่อก่อน ติดโซเชี่ยลขึ้น บางครั้งที่แต้มทักไป แต้มเหมือนรู้สึกเพื่อนฝืนยิ้มฝืนเฮฮามากเลยค่ะ วันที่ต้องทำพานไหว้ครู แล้วครูเขาเลือกเพื่อนคนนี้กับแต้มและก็เพื่อนอีก 2 คนให้ไปทำพานกัน ช่วงที่ปลีกตัวมาหาดอกไม้กับเพื่อนแต้ม แต้มถามเขาไปว่า...
ต: แก...ช่วงนี้แกไม่ค่อยโอเคเลย มีไรบอกเราได้นะ ยกเว้นเรื่องปู้จาย -.-
พ: จ้ะ...(และก็เดินจะไปหาดอกไม้)
ต: จริงๆนะ มีไรจะพูดไหม
พ: (นิ่งเงียบ)
ต: ???
พ: เรื่องนี้แต้มห้ามบอกใคร...จะได้ไหม(น้ำตาคลอ)
ต: เห้ย! ร้องไห้ไมวะ
พ: (ถอนหายใจ) เราสงสารแม่เราว่ะ
ต: ทำไม?
พ: คือ...จะเริ่มยังไงดี(นิ่งไปอีกนาน) แม่เราพายายเรามาอาศัยด้วย แต่ยายเกลียดเรากับพ่อเรามากเลยอ่ะแก(น้ำตาไหล และก็เท่าที่จำได้นี่...กำช่อหญ้าแพรกแน่นมาก)
ต: เอ่อ(ณ ตอนนั้นคือรู้แล้วว่าเป็นเรื่องครอบครัว อยากจะหนีไม่รับฟังแต่ก็อดไม่ได้)
พ: เราเป็นครอบครัวใหม่ อันที่จริงแม่มีครอบครัวเก่าอยู่ แต่เลิกกันไปแล้ว แต่ยายเราชอบลุงคนนั้น เพราะลุงคนนั้นรวย ส่วนแม่เรากับพี่เราที่แยกทางกับลุงคนนั้นมา ต้องมาอยู่กับยายให้ลำบาก ยายบอกว่าแม่โง่มากที่ไม่อยู่กับลุงคนนั้น...(เล่าเท่าที่จำได้นะ)
ต: แก...อย่าร้องไห้
พ: แต่แม่เรามารักกะพ่อเรา พอแม่มีเราขึ้นมา ยายเราก็เกลียดเรามาก เกลียดพ่อเราเพราะพ่อเราจน
ต: มันมีอย่างงี้ในชีวิตจริงด้วยหรอพ.??(ขออนุญาตบอกชื่อเป็นแค่ตัวย่อ)
พ: แก!! แล้วตอนนี้แม่เราจะคลั่งตายอยู่แล้ว ยายเกลียดแม่เกลียดพ่อเกลียดเรา แต่รักพี่สาวเราคนเดียวเนี่ยนะ!??? มันยุติธรรมหรอวะ แม่เราก็ดูแลอย่างดี ของก็ซื้อให้ ยาหยูกก็ไม่ขาด แม่เรารักยายเรามาก พ่อเราก็ดูแลยายเราดีมาก ทำไมวะทำไม (และมันก็ร้องไห้อยู่ตรงสวน)
ต: แก...เรื่องของผู้ใหญ่ ให้เขาเคลียร์เหอะ ปล่อยให้เด็กๆอย่างเราไปเอี่ยวให้หนักใจเลย
พ: แม่เราอยากให้เราตั้งใจเรียนให้ได้ทำงานที่ดีๆมีตังเยอะๆ เพราะยายชอบคนรวย
ต: (เงิบมากตอนนั้น)...ทำไมต้องรวยด้วยวะ คนทำงานสุจริตบ้านๆไม่ดีตรงไหน(อิน)
พ: (พูดไม่รู้เรื่อง)
ต: เห้ยย เราว่าไปล้างหน้าแล้วกลับไปที่โรงอาหารดีกง่า ป่านนั้นสองคนนั้นทำฐานเสร็จเรียบร้อยแล้วมั้ง
แล้วเรื่องก็จางหายยยยยยยยยยยไปนาน
จนมาถึงวันๆหนึ่ง เพื่อนมาพร้อมหน้าแดงๆ
เราก็เผือกสิฮะ
ต: พ.!!! ไปตกรถไฟแล้วหน้าทิ่มมาหรอ ฮ่ะๆฮ่ะ(ฝืนขำ)
พ: แม่อ่ะ...(และมันก็ไม่พูดอะไร วางกระเป๋าและเล่นมือถือ)
ต: ทะเลาะกันมาหรอ
พ: อืม
ต: อย่าหาว่าเรา เ สื อ ก เลยนะพ. แต่...รุนแรงขนาดนี้ มันไม่ดีต่อแกนะ
พ: ไม่ต้องยุ่งกะหน้าเราได้ป้ะ!??
ต:.....(เราเดินหนีเพราะโกรธเพื่อนส่วนนึง)
หลังจากที่เพื่อนหน้าแดงมา ช่วงพักกลางวันเขาก็ไม่กินข้าวกะพวกเรา เพื่อนในกลุ่มสงสัยมากเพราะเพื่อนคนนี้คือจอมตะกละ แต่มันก็ไม่อ้วนเลย(นอกเรื่องละ)
ทีนี้...พอจะขึ้นห้อง แต้มกะเพื่อนๆก็กะจะแอบเข้าห้อง เพราะเพื่อนคนนี้ชอบใส่หูฟังดูการ์ตูน มันจะไม่ค่อยสนเพื่อนรอบข้าง
เพื่อนแต้มเข้าไปคนแรก หลังจากนั้นมันก็แอบออกมา
ก: มรึ๊ง!! พ.มันทำร้ายตัวเอง
(ทุกคนยื่นคอไปดู)
และเพื่อนแต้มคนนึงมันก็พุ่งเข้าห้องไปเลยค่ะ แล้วตะโกนดังมาก
ฟ: อิพ.เป็นไร!!!!!!
(แต้มบอกให้เพื่อนค่อยๆพูด)
พ: .....
(วันนั้นไม่มีใครได้คำตอบค่ะ เพราะว่าเพื่อนนิ่งมาก แต่รอยที่ทรงผม แขนมันชัดมาก)
วันนั้นก็แชทในไลน์กลุ่มค่ะ มีกัน8คน
เพื่แนก็จะคุยไร้สาระอ่ะค่ะ แต่มันจะมีคนอ่านล้างไม่อ่านบ้าง แต่ทีนี้แชทมันเขียนว่า อ่านแล้วโดย7 รวมเราเป็น8 ก็หมายความว่า พ. อ่านอยู่ด้วย แต่เพื่อนไม่พิมพ์คุยอะไรเลย
ฟิวส์เลยเด้งทักว่า
ฟ: อ้าวว เจ้ใหญ่ไมอ่านไม่ตอบล่ะ
.........
ฟ: เปิดแชทค้างไว้หรอ
ก: เออ ช่างมัน...คุยเรื่องซีรีย์!@#$*+÷%
แต้มเลยออกจากแชทกลุ่มไปที่แชทส่วนของเพื่อนแต้ม
ต: ยูโอเคป่าว(และรอ)
พ: อืม เราเข้าไปอ่านเฉยๆ เผื่อคุยเรื่องการบ้านบ้าง
ต: อ่อ แล้ววันอาทิตย์จะไปเที่ยวป้ะ
พ: ไม่อ่ะ แม่ไม่ให้ไป
ต: (ส่งสติ้กเก้อเสียใจไป)
พ: เราทะเลาะกับแม่มาเมื่อเช้า
ต: แล้ว...ที่หน้าอ่ะ
พ: แม่เราตีเราเอง เรามันเด็กไม่ดีเองแหละ ก็เราชอบเถียงแม่ด้วย
ต: อ่อ
พ: แต่เราสงสารแม่เรา เราไม่รู้จะทำไงดี ยายก็จ้องจะด่าแม่เรา เราก็พลอยโดนไปด้วย (ส่งสติ้กเก้อ เห้อ...)
ต: ไม่รู้ว่าจะให้คำแนะนำได้ดีเท่าไรแต่...บอกแม่ว่าอย่าวอรี่เลย เราทำดีไป เดี๋ยวเขาก็เห็น
พ: จ้ะ เรากลัวว่ายายเราไม่ใช่คนแบบนั้น
ต: เอ่อ คุยเรื่องอื่นเหอะแก เราไม่อยากให้แกมาเครียด เดี๋ยวไม่เท่าไรก็วันหยุดละ
(แล้วอยู่ดีๆเพื่อนก็ไม่อ่านขึ้นมาเฉยเลย)
ขอไม่เล่าละเอียดอีกมากมายนะคะ เรื่องนี้บอกได้คำเดียวว่าเพื่อนระบายให้เราฟังช่วงหลังเยอะมากเลยค่ะ
ขอข้ามช่วงแย่ๆที่สุดเลยค่ะ
เพื่อนเรากลายเป็นเด็กโกหกค่ะ....
แบบชนิดที่เรียกว่า โกหกแบบไม่ตั้งใจให้เป็น
คือเพื่อนคนนี้เล่าอะไรบางอย่างอ่ะค่ะ ส่วนนึงก็ถูก ส่วนนึงก็ผิด แล้วเพื่อนผู้ชายแม่มเผือกเอามาพูดให้เพื่อนเราเสียศูนย์ไปอ่ะค่ะ
แล้วหลังจากนั้นเพื่อนขาดเรียนติดสองวัน เราเลยโทรไปหาแม่เขา
แม่เขาบอกว่าพ.เข้าโรงพยาบาล เรานี่ช็อกหนักมาก ด้วยความที่ตอนนั้ยเป็นเพื่อนร่วมกันมา 5 ปี โกรธอิพวกผู้ชายกลุ่มหนั้นหนักมาก โดยเฉพาะอิอ้วนหน้าดำ(ไม่ระบุชื่อ) มันบอกว่าพ.เคยเล่าว่า พ.มีแฟนมาแล้วหลายคน แต่อันที่จริงไม่เคยมีสักคน แล้วเรื่องวันที่น้ำยาถูพื้นในห้องหก เพื่อนบอกว่าเพื่อนไม่ได้ทำ แต่วันนั้นเวรของเพื่อน และเพื่อนก็ออกจากห้องคนสุดท้ายด้วย และอีกเรื่องนึงคือเมื่อตอนป.6 ที่เพื่อนแต้มแอบชอบแฟนเพื่อน แล้วเพื่อนในกลุ่มแต้ม(กลุ่มเมื่อตอนประถม)ดันไปบอกแฟนเพื่อน กลายเป็นเรื่อง อิพวกผู้ชายก็ขุดมาเล่าอีก แล้วช่วงหลังๆพ. ก็จะไปบอกทางบ้านว่า ตัวเองได้เกรดดี เกรด 3.9ขึ้น พอพ่อแม่มาถามคนในกลุ่ม เพื่อนๆก็ตอบเสียงเดียวว่า 3.5
ทำให้พ่อแม่ของพ. โกรธมาก (พ่อแม่เขาหวังเรื่องเกรดมากค่ะ ช่วงๆหลังๆมาดูสมุดพกด้วยตัวเอง ปกติจะส่งให้น้าเพื่อนมาเซ็น และจ่ายค่าเทอมเองไรเอง)
แต้มเห็นเพื่อนมีปัญหามาก แล้วแต้มเองไม่ใช่เด็กเกเร กลุ่มพวกหนูเป็นคนดีหมดรวมถึงพ. ด้วย
แต่ที่เพื่อนแต้มเป็นทุกอย่างที่บอกมา เป็นเพราะว่าเพื่อนแต้มเป็นโรคจิต หรือเขามีปัญหาครอบครัวที่บ้าน ที่ทำให้เขากลายเป็นเด็กแบบนี้ไหมคะ
ไม่ได้ประจานหรือพยายามเอาเรื่องเพื่อนมาพูดให้เพื่อนอับอายอีกนะคะ
นี่คือส่วนนึงที่เอามาพูดไม่ให้เพื่อนเสียหายที่สุดแล้วค่ะ เรื่องหนักๆก็ยังพอมีบ้าง แต่เขาแก้ไขแล้ว
เท่าที่คบเป็นเพื่อนกันมา ไม่เคยเห็นมุมมืดเพื่อนคนนี้เลย
บางทีเรากลับมาคิดเองว่าเพื่อนเราเป็นโรคซึมเศร้าหรอ หรือว่าจะไม่ใช่เพราะเขาก็ดูร่าเริงดี
หรือเป็นพวกโรคจิตอ่อนๆ อย่างงี้เราในฐานะเพื่อนที่สนิทช่วยอะไรเขาได้มั่งคะ หรือจะให้แต้มไปบอกพ่อแม่เขา แนะนำพวกเขา มีมั่งไหมคะ
สงสารเพื่อนค่ะ เขาเป็นคนดี