คือเรื่องมีอยู่ว่า

เรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะแฟนเป็นขี้บ่นขี้วินชอบด่าคำหยาบคาย และเราเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาด่า มาบ่น เราก้อเถียงสู้เค้าตลอด แต่พอเราเถียงเค้าๆก้อจะด่าว่าเราชอบสร้างปัญหา ทั้งๆที่เราก้อไม่ได้ทำอะไร บ่นเราเรื่องลูกบ้าง งานบ้านบ้าง ทั้งๆที่เค้าก้อไม่เคยช่วยอะไรเราเลยสักอย่าง (แฟนเราขายของอยู่บ้านนะค่ะเวลาว่างมีเยอะกว่าเราอีก) คือถ้าใครเป็นคุณแม่เต็มตัว ก้อจะรู้ว่ามันเหนื่อยจริงๆกับการเลี้ยงลูก และต้องทำงานด้วย คือบางทีเราก้ออยากให้เค้าช่วยเราบ้าง เวลาเราจะกินข้าว เราก้อวานให้เค้าช่วยดูลูกให้เวลากินข้าว แต่เค้าก้อจะบ่นตลอด "กินข้าวไวๆหน่อย เห็นไหมว่าลูกไม่เอาเค้า ลูกจะอยู่กับตัวเอง" คือแบบว่ามันแค่แปปเดียวเอง บางทีเรานี้ต้องยอมกินข้าวไปด้วย รบกับลูกไปด้วย เวลาล้างจานเราก้อจะวานเค้าเช่นเคย บางทีเรายังล้างไม่ทันเสร็จ ลูกร้องเค้าก้อปล่อยให้ลูกร้อง จนเราก้อต้องตะโกนบอกให้ดูลูกก่อนได้ไหม เค้าก้อจะทำไม่ชอบใจ เค้าชอบว่าเราไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ บางทีเราก้อน้อยใจมากๆ ว่าเราก้อทำทุกอย่างให้เค้า และเวลาทะเลาะกันเค้าก้อชอบไล่เราให้ออกไปจากบ้านเค้า เราก้อทนมาตลอด จนมันถึงที่สุดแล้ว เราเลยเก็บเสื้อผ้าเรากับลูกออกมาจากบ้านของเค้า ตอนที่เค้าไม่อยู่บ้าน เราออกมาตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นจนถึงวันนี้เค้าก้อยังไม่โทรหรือติดต่อมาหาลูกเลย คือเราทำถูกแล้วใช่ไหมที่ออกมา 😢😢😢😢