สวัสดีค่ะ เราอายุ15ปีนะคะ เราเป็นเด็กเรียนดีคนนึงเลย ได้เกรดเฉลี่ย3.8ทุกเทอม เราเป็นคนขี้โมโห ขี้วีนมากค่ะ ไม่ชอบให้ใครมาบ่นมาเซ้าซี้เลยชอบเถียง
พ่อชอบบ่นว่าเราไม่ช่วยงานบ้านพ่อเเม่ไม่ช่วยเเบ่งเบาไรเลยเล่นเเต่โทรศัพท์ เรื่องเล่นโทรศัพท์เราเล่นเยอะจริงค่ะเเต่งานบ้านเราทำเยอะมากค่ะ ตากผ้า ซักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน ปัดกวาดเช็ดถูเราก็ทำบ้าง เเม่ทำบ้าง บางทีก็ทำกับข้าวด้วย เเต่เวลาเราทำความดีพ่อไม่เคยเห็นเลย ไม่เคยชมเราเวลาได้เกรดดี มีเเต่บ่นว่าได้เเค่นี้หรอ ครึ่งพี่สาวก็ไม่ได้(เรามีพี่สาวนะคะ) พ่อเป็นคนเงียบมากเเต่โคตรขี้บ่น บ่นปากเปียกปากเเฉะเเต่เวลาถามไม่เคยตอบเเละก็เป็นคนขี้โมโหมากเหมือนกัน เวลาพ่อบ่นเราก็จะเถียงกลับไปทุกครั้งเพราะเราเบื่อ ขนาดอยู่ข้างนอก ท่ามกลางญาติๆเยอะมากก็ยังบ่นไม่หยุดบ่นเรื่องเดิมๆ เราไม่โอเคเลยค่ะ พ่อชอบบอกว่าเราทำอะไรไม่เป็นเลย บอกว่าเราเสียคนบ้าง ทำให้พ่อเเม่ภูมิใจไม่ได้บ้าง ไม่ได้ครึ่งพี่เลย บางทีเราอยู่เฉยๆก็บ่นขึ้นมา เวลาพ่อบ่นเราพยายามเงียบไม่เถียงหลายครั้งเเล้วค่ะ เเต่พอเราเงียบก็ไม่หยุดสักที บ่นได้เป็นชั่วโมง บ่นเเต่เรื่องไม่จริง เราก็รู้สึกเเบบที่เราทำมาพ่อไม่เคยเห็นเลยหรอ เรื่องบางเรื่องที่พ่อบ่นบางเรื่องพ่อเองก็ยังทำไม่ได้เลย พ่อขู่จะตบหน้าเราหลายครั้งมากบอกว่าเด็กนรกส่งมาเกิดเถียงคำไม่ตกฟากบ้าง ด่าเเม่ว่าเลี้ยงลูกประสาอะไร เวลาพ่ออารมณ์ไม่ดีทะเลาะกับเรา เเม่ก็พยายามช่วยนะคะ เเต่พ่อก็ไม่ฟัง เราไม่เข้าใจว่าเวลาผู้ใหญ่บ้านหรือด่าในเรื่องไม่จริงเราควรนิ่งเฉยหรอคะ ยอมรับความผิดที่เราไม่ได้ทำหรอทั้งที่พ่อยังเป็นตัวอย่างที่ดีให้เราไม่ได้ เราโคตรเกลียดพ่อเลย เราควรทำยังไงดีคะ?
เราผิดหรอที่เถียงพ่อทั้งที่เราไม่ได้ผิด?
พ่อชอบบ่นว่าเราไม่ช่วยงานบ้านพ่อเเม่ไม่ช่วยเเบ่งเบาไรเลยเล่นเเต่โทรศัพท์ เรื่องเล่นโทรศัพท์เราเล่นเยอะจริงค่ะเเต่งานบ้านเราทำเยอะมากค่ะ ตากผ้า ซักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน ปัดกวาดเช็ดถูเราก็ทำบ้าง เเม่ทำบ้าง บางทีก็ทำกับข้าวด้วย เเต่เวลาเราทำความดีพ่อไม่เคยเห็นเลย ไม่เคยชมเราเวลาได้เกรดดี มีเเต่บ่นว่าได้เเค่นี้หรอ ครึ่งพี่สาวก็ไม่ได้(เรามีพี่สาวนะคะ) พ่อเป็นคนเงียบมากเเต่โคตรขี้บ่น บ่นปากเปียกปากเเฉะเเต่เวลาถามไม่เคยตอบเเละก็เป็นคนขี้โมโหมากเหมือนกัน เวลาพ่อบ่นเราก็จะเถียงกลับไปทุกครั้งเพราะเราเบื่อ ขนาดอยู่ข้างนอก ท่ามกลางญาติๆเยอะมากก็ยังบ่นไม่หยุดบ่นเรื่องเดิมๆ เราไม่โอเคเลยค่ะ พ่อชอบบอกว่าเราทำอะไรไม่เป็นเลย บอกว่าเราเสียคนบ้าง ทำให้พ่อเเม่ภูมิใจไม่ได้บ้าง ไม่ได้ครึ่งพี่เลย บางทีเราอยู่เฉยๆก็บ่นขึ้นมา เวลาพ่อบ่นเราพยายามเงียบไม่เถียงหลายครั้งเเล้วค่ะ เเต่พอเราเงียบก็ไม่หยุดสักที บ่นได้เป็นชั่วโมง บ่นเเต่เรื่องไม่จริง เราก็รู้สึกเเบบที่เราทำมาพ่อไม่เคยเห็นเลยหรอ เรื่องบางเรื่องที่พ่อบ่นบางเรื่องพ่อเองก็ยังทำไม่ได้เลย พ่อขู่จะตบหน้าเราหลายครั้งมากบอกว่าเด็กนรกส่งมาเกิดเถียงคำไม่ตกฟากบ้าง ด่าเเม่ว่าเลี้ยงลูกประสาอะไร เวลาพ่ออารมณ์ไม่ดีทะเลาะกับเรา เเม่ก็พยายามช่วยนะคะ เเต่พ่อก็ไม่ฟัง เราไม่เข้าใจว่าเวลาผู้ใหญ่บ้านหรือด่าในเรื่องไม่จริงเราควรนิ่งเฉยหรอคะ ยอมรับความผิดที่เราไม่ได้ทำหรอทั้งที่พ่อยังเป็นตัวอย่างที่ดีให้เราไม่ได้ เราโคตรเกลียดพ่อเลย เราควรทำยังไงดีคะ?